Jak już uporamy się z naszymi bioderkami, to może kule zamienimy na kijki
MATERIAŁ POCHODI Z MAGAZYNU PIELĘGNIARKI I POŁOŻNEJ NR 09/2009 AUTOR:Jacek Dembiński. Fundacja Aktywni
NORDIC WALKING DOBRY NA WSZYTSKO
Nornic walking jest już tak popularny w Polsce, że chyba każdy o nim słyszał. Nadal jednak niewiele osób wie, na czym naprawdę polega forma aktywności ruchowej.
CO TO JEST NORDYCKI MARSZ
Angielski termin chyba najlepiej przetłumaczyć jako „nordycki marsz”, ale w polszczyźnie przyjęła się już wersja oryginalna.
Jest to połączenie marszu z odpychaniem się od podłoża za pomocą specjalnie zaprojektowanych kijków, podobnych do tych, jakich używa się w narciarstwie biegowym. Został on z resztą wymyślony przez naukowców z FIŃSKIEGO INSTYTUTU SPORTU w Lahti jako uzupełnienie letnich ćwiczeń biegaczy narciarskich. Obecnie nornic walking funkcjonuje jako, odrębna dyscyplina polegająca na specyficznej technice marszu.
Właśnie technika jest tu bardzo istotna. Często obserwujemy ludzi, którzy kroczą, podpierając się kijami trekingowymi, i są przekonani, że właśnie uprawiają modny Nordic walking, o którym gdzieś usłyszeli lub przeczytali. Jest to na pewno pożyteczny sposób spędzania wolnego czasu, ale nie wiele ma wspólnego z nordic walking i nie przyniesie oczekiwanych skutków.
Technika marszu Nordic walking jest stosunkowo łatwa do opanowania. Aby wykorzystać wszystkie zalety nordyckiego marszu i osiągnąć pożądane efekty, bardzo ważne jest jednak dokładne wykonywanie ćwiczeń w początkowej fazie nauki. Podczas marszu sylwetka powinna być wyprostowana, plecy proste, brzuch wciągnięty, łokcie wyprostowane. Stawiamy kroki naturalnej długości – stopy stawiamy najpierw na pięcie, potem przetaczamy przez śródstopie i odbijamy się od dużego palca. Podczas marszu poruszamy rękami naturalnie, do wysokości pępka. Ręce i nogi pracują naprzemiennie: lewa noga, prawa ręka i odwrotnie. Kij wbijmy pod kątem ok. 60st. Pod punktem ciężkości ciała. W początkowej fazie nauki odbicie następuję z linii biodra.
Do uprawiania nordic walking potrzebne są specjalnie zaprojektowane kijki, które służą do odpychania się w czasie marszu. Kijki mają specjalną „rękawiczkę”, dzięki której łatwiej je utrzymać w dłoni i przenosić obciążenia z dolnej części tułowia. Przy zakupie należy upewnić się, czy kijki rzeczywiście są przeznaczone do marszów nordic walking. Często bowiem nawet sprzedawcy mylą je z kijkami trekingowymi, które się nie nadają. Kijki muszą mieć długość dopasowaną do wzrostu – zgięta w łokciu ręka zaciśnięta na rączce kija powinna tworzyć z podłożem kąt prosty. Długość kija powinna stanowić ok. 68% wzrostu ćwiczącego.
ZALETY MASZEROWANIA Z KIJKAMI
Podstawową zaletą uprawiania tej dyscypliny jest uaktywnienie mięśni górnej części ciała: tułowia i ramion, które zwykle nie pracują podczas spaceru. W trakcie marszu Nordic walking pracuje nawet 90% mięśni ciała. Chód z wykorzystaniem kijków jest nawet o 40% bardziej efektywny niż bez nich. W zależności od prędkości marszu Nordic walking pochłania 400 kcal na godzinę, podczas gdy zwyczajny chód zabiera około 280 kcal.
Maszerując z kijkami, uaktywniamy większość mięśni, usprawniamy układ krążenia i oddechowy. Kijki pomagają również w utrzymaniu lepszej postawy, równowagi i stabilności podczas chodu w trudnym terenie. Nie bez znaczenia są również niskie koszty uprawiania tego sportu. Wystarczy para kijków i już można ruszać w teren.
JAK ROZPOCZĄĆ PRZYGODĘ Z NORDIC WALKING
Najlepiej stawiać pierwsze kroki pod okiem instruktora. W Polsce jest dziś ok. trzech tysięcy instruktorów, w tym ponad dwa tysiące ukończyło kursy organizowane przez fundację AKTYWNI. Kilkuset z nich prowadzi zajęcia, w których może uczestniczyć każdy chętny. Takich grup jest już w całej Polsce bardzo dużo i nawet mieszkańcy małych miejscowości nie powinni mieć problemu z nauką nordyckiego marszu w najbliższej okolicy. Instruktor nie tylko nauczy prawidłowej techniki marszu, ale też doradzi i pomoże przy zakupie kijków.
Uczestnictwo w zajęciach grupowych ma wiele zalet. Przede wszystkim skłania do systematycznych ćwiczeń, do których trudno się samemu zmobilizować. Nordic walking jest z resztą dyscypliną niezwykle „towarzyską”, podczas marszu można swobodnie rozmawiać, co podnosi atrakcyjność, zwłaszcza wśród kobiet. Łączymy przyjemne z pożytecznym, ponieważ przy okazji spalania zbędnych kalorii możemy swobodnie omówić różne sprawy i oplotkować bliższych i dalszych znajomych…
Z tego wniosek, że nordic walking jest doskonałym sposobem na poprawę nie tylko kondycji fizycznej, ale również – a może przede wszystkim psychicznej. Czas przeznaczony na spacer z kijkami to tak każdemu potrzebna „godzina dla siebie”, kiedy możemy złapać dystans do codzienności.
_________________ .... Żaden Anioł nie szybuje samotnie......
....Twoja dłoń w mojej dłoni....bezpiecznie:)
Ostatnio jak byłem nad jeziorem na rybkach to widziałem dwie panie spacerujące z tymi kijkami, ale one nie wiedziały co robią i czy dobrze to robią, nawet nie wiedziały jak nazywa się ten spacer z kijkami...
Tu już była mowa o kijkach wraz z komentarzem fizjoterapeuty, który warto przeczytać
Wiem, wiem, ze była, ale uznałam, że warto stworzyć dla kijków odrębny temat, bo może ktoś z nas ma jakieś doświadczenie w tej sprawie i chce się z nami nim podzielić
_________________ .... Żaden Anioł nie szybuje samotnie......
....Twoja dłoń w mojej dłoni....bezpiecznie:)
Ostatnio zmieniony przez kinga Sro 15 Sie, 2012, w caoci zmieniany 2 razy
Na rynku dostępne są płyty z instruktażem, ale przynajmniej w naszym przypadku, nie jest to dobre rozwiązanie. Kompetentna osoba jest potrzebna także z takiego powodu, że kijki dobiera się indywidualnie, tzn. w zależności od wagi i wzrostu.
Wysany: Wto 24 Sie, 2010 II Mistrzostwa Polski Nordic Walking w Gnieźnie
II Mistrzostwa Polski Nordic Walking
Materiał organizatora
2010-08-20, ostatnia aktualizacja 2010-08-20 13:33
Podczas tegorocznych wakacji wiele samorządów i organizacji angażuje się w liczne imprezy kulturalno-sportowe. Polska Federacja Nordic Walking i Gnieźnieński Ośrodek Sportu i Rekreacji zapraszają na II Mistrzostwa Polski Nordic Walking. Impreza odbędzie się 28 sierpnia br. w Parku Miejskim w Gnieźnie.
Pierwsza stolica Polski stanie się miejscem zmagań kolejnych już mistrzostw Polski w Nordic Walking, sporcie zbierającym coraz szersze grono sympatyków w naszym kraju. Zawody odbędą się na trzech dystansach: 20, 10 i 5 km, z czego ten pięciokilometrowy przewidziany jest także w kategorii niepełnosprawnych. Marsz z wykorzystaniem specjalnie do tego zaprojektowanych kijów przypomina narciarstwo biegowe w połączeniu z chodem sportowym. Nordic Walking jest bardzo łagodną forma aktywności, oszczędza cały aparat lokomocyjny organizmu. Dodatkowo, nie stawiając zbyt wielkich wymagań, takich jak uczenie się skomplikowanych ćwiczeń czy kupowanie drogiego sprzętu, staje się sportem dla każdego.
Chcąc nieco bardziej przybliżyć nadchodzące Mistrzostwach Polski Nordic Walking organizatorzy zapraszają na stronę internetową www.nakije.pl oraz na profil na facebooku.
Dziś zastanawiałam się na kijami nordic walking. Jest ich tyle w ofertach sklepowych, a nie wiemy na co zwrócić uwagę przy wyborze.
Oto kilka rad które znalazłam w necie:
I tak przy wzroście 160-170cm długość kija powinna wynosić około 115 cm
Z zasady im lżejsze kije tym więcej włókna węglowego zawierają, tym również są droższe. Jeśli podoba nam się Nordic Walking i chcemy go regularnie uprawiać polecam chwilę zastanowienie przy wyborze kijów. Trzeba pamiętać, że jest to jednorazowy wydatek, dlatego zachęcam, żeby od razu kupić kije które będą nam odpowiadały.
Na co zwrócić uwagę (elementy wpływające na cenę):
1. zawartość włókna węglowego - im wyższa procentowa zawartość włókna tym kije są lżejsze.
2. rączka - najprzyjemniejsza w dotyku jest korkowa, występują również rączki gumowe i piankowe.
3. czy rękawiczka jest odpinana - system wypinania rękawiczki pozwala na szybkie uwolnienie rąk. Jest to przydatne zarówno w zimie ze względu na cieknący nos jak i w lecie, gdyż wskazane jest częste picie wody. Oczywiście kije z wypinanymi rękawiczkami są droższe niż te z rękawiczkami przymocowanymi na stałe.
2. rączka - najprzyjemniejsza w dotyku jest korkowa, występują również rączki gumowe i piankowe.
3. czy rękawiczka jest odpinana - system wypinania rękawiczki pozwala na szybkie uwolnienie rąk. Jest to przydatne zarówno w zimie ze względu na cieknący nos jak i w lecie, gdyż wskazane jest częste picie wody.
Potwierdzam, rączki z korka są OK - mam takie,
Rękawiczka odpinana napewno jest OK - ja mam półrękawiczki zapinane na rzepy, przymocowane na stałe do kijka i teraz przy konieczności nakładania zwykłych rękawiczek na dłonie to się nie sprawdza, bo rzepy zachaczają o rękawiczki i przeszkadzaja w ich nakładaniu
_________________ Z zamartwianiem się lepiej poczekać. Może okazać się, że wcale nie jest potrzebne.
Dorka napisała:
Mijko napisz proszę, czy chodzisz tylko po płaskim terenie, czy może też po pagórkach.
Pytam, bo (jak tu już pisałam) mieszkam na zboczu Gubałówki i lekarz zapewniał mnie , że nie będę miała problemu dostać się do domu. Natomiast ja gdzieś wyczytałam, że należy chodzić po płaskim terenie.
Dla mnie jest to b. istotna sprawa. Żeby zrobić najprostsze zakupy typu chleb, masło, muszę przejść min. 6km, z tego niemal połowę pod górkę.
Dorka, chodzę raczej po płaskim terenie. Moje poranne marsze kijkowe wpisały się już do codziennego rytuału i jeżeli trafi mi się dzień, w którym nie mogę pomaszerować to dosłownie jest
to dzień niespełniony, czegoś mi brak. Nie wiem czy chodzę w 100% poprawnie, ale wydaje mi się, że dość poprawnie
Na własnych bioderkach przekonałam się jak korzystnie wpływają na nie te kijkowe marsze.
Z kijkami chód jest bardziej prężny, krok wydłużony i tylko do przodu (hi,hi na boki się nie da i jest to dobry sposób na uniknięcie kaczego chodu). Czuję naprężanie i rozluźnianie mięśni całej nogi poprzez pachwinę aż do biodra.
Moje poranne chodzenie traktuję jako relaksująco -sportowe i tym samym odbiega ono od wyjścia z kijkami na zakupy.
Jeszcze w zeszłym roku traktowałam chodzenie z kijkami po macoszemu, używałam ich bardziej do podpierania, asekuracji /jeszcze gdzieś w zakamarkach podświadomości drzemała myśl o zachowaniu ostrożności/ niż do w jakimś stopniu sportowego chodzenia. Zabierałam je na plenerowe wypady i służyły mi bardziej jako pomoc w bezpiecznym chodzeniu, teraz w plener ich nie zabieram, bo mi przeszkadzają i wolę mieć wolne ręce.
Jak wychodzę z kijkami to jest to bardziej sport, jak w plener /nawet po terenie pagórkowym/ to jest to bardziej rekreacja.
Dorka, powiem tak :
przed operacją sądzę, że kijki mogą Ci służyć jako wspomagające w chodzie nawet po pagórkowatym terenie,
po operacji pierwsze miesiące i tak będziesz chodzić o kulach,
w późniejszym okresie mogą Ci służyć jako asekuracja właśnie w wyprawach na zakupy itp.,
ale Dorko, jak już będziesz całkiem dobrze chodzić to sama wywnioskujesz, czy kijki potrzebne Ci będą do chodzenia dla chodzenia, czy do chodzenia po zakupy jako wspomagające.
_________________ Z zamartwianiem się lepiej poczekać. Może okazać się, że wcale nie jest potrzebne.
Status: Endo x 1
Wiek: 85 Doczya: 11 Pa 2010 Posty: 247 Skd: Zakopane/ Gdańsk
Wysany: Czw 04 Lis, 2010
Mijko pięknie dziękuję za odpowiedź. Czytam tyle sprzecznych opinii, że już pogubiłam się. Np. w tym wątku jest napisane, że przy NW sylwetka jest wyprostowana, w sieci wyczytałam, że podst. różnicą między trekkingiem a NW jest to, że przy NW sylwetka jest lekko pochylona do przodu a wyprostowana przy trekkingu. Można zgłupieć.
Doszłam do wniosku, że nie będę się przejmować, pozostanę ze swoimi kijkami i będę chodzić tak jak mi jest wygodniej. Serdecznie pozdrawiam.
Dorko, jak już będziesz mieć spotkania z fizjoterapeutą, to porozmawiaj o technice chodu dla Ciebie, napewno dodatkowo zwróci uwagę żeby Twój chód z kijkami był dla Ciebie jak najbardziej prawidłowy, może coś doradzi, coś ulepszycie Bo wygodnie nie znaczy zawsze prawidłowo, a prawidłowość jest bardzo ważna dla biodra i reszty postawy Chodzi o to, żebyś z kijków wyniosa maksimum korzyści dla Twojego zdrowia
_________________ *...Mamy możliwość wyboru jak wykorzystać swój czas...*...MOJA HISTORIA...*
Status: Endo x 1
Wiek: 65 Doczya: 14 Wrz 2009 Posty: 69 Skd: z okolicy stolicy
Wysany: Sob 06 Lis, 2010
Najprostszym sposobem obliczenia dlugosci kijka jest taki wzor:
wlasny wzrost x 0,7
np. 160x0,7=112 czyli kijek 115cm
ale
Osoby uprawijace NW relaksacyjnie moga dodac do otrzymanego wyniku max 5cm czyli otrzymamy kijek 115 -120cm
Osoby uprawiajace NW wyczynowo moga dodac do otrzymanego wyniku max 10 cm czyli 115-125cm
Poniewaz kijki NW produkowane sa w gradacji co 5cm.
To informacje z ksiazki "Sauvakävely - Nordick Walking" - Marko Kantaneva
Jak wpiszecie w wyszukiwarke nordicwalkeranim to znajdziecie animacje pokazujace jak chodzic po plaskim terenie
Ostatnio zmieniony przez Lenka4 Sob 06 Lis, 2010, w caoci zmieniany 1 raz
Moje kiljki mogę wydłużać/skracać co 1 cm. Zauważyłam, że lepiej i się chodzi z nieco krótszymi wg wyliczenia powinam mieć 115, ale ustawiłam sobie na 110 cm.
.jpg)
przed operacją sądzę, że kijki mogą Ci służyć jako wspomagające w chodzie nawet po pagórkowatym terenie,
