Status: Endo x 2
Wiek: 35 Doczya: 12 Sie 2009 Posty: 101 Skd: PRZEMYŚL
Wysany: Sob 27 Pa, 2018 Specyficzny klimat w Piekarach Śląskich
Hej, chciałbym poruszyć taki temat, czy ktoś z poza Górnego i Dolnego Śląska oraz Opolszczyzny kto operował sie w Piekarach Śl odniósł wrażenia ,że są tam "surowi" ludzie (personel i lekarze) czy tylko mi sie tak wydawało bo pochodzę z Przemyśla(woj. Podkarpackie)? A może pochodzenie tu nie ma żadnego znaczenia? Przyznam,że jestem wrażliwą dziewczyną ze zdecydowaniem niskim progiem bólu i może bardziej odczuwam niż ktoś inny, nie mniej jednak, wszyscy oczekiwali ode mnie żelaznych nerwów i kamiennej wytrzymałości Jakie są wasze doświadczenia z tego miejsca?
Dla gwoli ścisłości nie uznaję tego za coś złego, tylko po prostu dziwnie się czułam z tym brakiem "pitolenia" się No i to uczucie "taśmowości"
Wysany: Sob 27 Pa, 2018 Re: Specyficzny klimat w Piekarach Śląskich
kotel napisa/a:
Dla gwoli ścisłości nie uznaję tego za coś złego, tylko po prostu dziwnie się czułam z tym brakiem "pitolenia" się No i to uczucie "taśmowości"
Przepraszam bardzo, że się wtrącę. Będąc rodowitą Poznanianką (wiem, że na początku powinna być mała litera, ale to przez szacunek do mojego miasta) świetnie rozumiem podejście konkretne, rzeczowe, właśnie bez zbędnego "pitolenia", jak to określiłaś. U nas też tak jest i bardzo mi to odpowiada. Praca ma być wykonana solidnie, porządnie i bez fuszerki, na niepotrzebne pogaduszki itp. szkoda czasu w godzinach pracy. Na to jest czas i miejsce po niej. Oczywiście nie ma to nic wspólnego z uprzejmością, bo to się akurat nie wyklucza. Generalnie tego samego oczekuję wobec swoich współpracowników. Wiem, że nie wszyscy taki styl pracy lubią, szczególnie jeżeli nie są do niego przyzwyczajeni.
Nade mną właśnie tak "pitolili" i wielkie "G" wypitolili. Teraz oczekuję fachowej pomocy medycznej. Pitolić będą się ze mna w domu, gdy wyląduję tam już z naprawioną noga
Kotel,
Uczucie "tasmowosci" mialam gdy bylam w otwockim szpitalu na swojej operacji (dawno)
Coz, pewnie jest tak ze personel wykonuje swoje czynnosci nie wdaje sie w wieksze serdecznosci z roznych przyczyn (czas, dodatkowe obciazenie psychiczne, zmeczenie, skupienie na zadaniach biezacych).
Najwazniejsze ze robia swoje, konkret i rzeczowosc sa na miejscu jak najbardziej-za to maja placone, o dodatkowa zyczliwosc czesto latwiej u innych pacjentow niz od personelu.
Jesli cos trzeba mozna poprosic, pomysl sama :gdyby skupiali sie na kazdym z osobna byloby im trudno ogarniac wszystkie zadania plynnie i na czas a tego zaniedbac nie moga.
_________________ *...Mamy możliwość wyboru jak wykorzystać swój czas...*...MOJA HISTORIA...*
Status: Endo x 2
Wiek: 35 Doczya: 12 Sie 2009 Posty: 101 Skd: PRZEMYŚL
Wysany: Sob 27 Pa, 2018
Oj dziewczyny chyba jednak źle mnie zrozumiałyście
Cytat:
Praca ma być wykonana solidnie, porządnie i bez fuszerki, na niepotrzebne pogaduszki itp. szkoda czasu w godzinach pracy. Na to jest czas i miejsce po niej. Oczywiście nie ma to nic wspólnego z uprzejmością, bo to się akurat nie wyklucza.
Nie chodziło mi o pielęgniarki, które marnują swój czas pracy na pogaduchy z pacjentami, nie należę do takich "rozgadanych Pań" ale właśnie o taki pierwiastek współodczuwania,wyrozumiałości i empatii. Za każdym razem kiedy jestem w Piekarach wszyscy oczekują ode mnie "twardości", "dorosłości", "...bo to nie wypada". Nie mam prawa do swojego przecierpienia,strachu i bólu ? Tak jakby nie było tu miejsca na takie zachowania bo przecież mam 30lat, jestem dorosła i w ogóle mam być twarda Nie wiem ,może to jakiś sposób dodawania otuchy,ale mnie takie teksty nie wspierają.
Wysany: Sob 27 Pa, 2018 Re: Specyficzny klimat w Piekarach Śląskich
kotel napisa/a:
Hej, chciałbym poruszyć taki temat, czy ktoś z poza Górnego i Dolnego Śląska oraz Opolszczyzny kto operował sie w Piekarach Śl odniósł wrażenia ,że są tam "surowi" ludzie (personel i lekarze) czy tylko mi sie tak wydawało bo pochodzę z Przemyśla(woj. Podkarpackie)? A może pochodzenie tu nie ma żadnego znaczenia? Przyznam,że jestem wrażliwą dziewczyną ze zdecydowaniem niskim progiem bólu i może bardziej odczuwam niż ktoś inny, nie mniej jednak, wszyscy oczekiwali ode mnie żelaznych nerwów i kamiennej wytrzymałości Jakie są wasze doświadczenia z tego miejsca?
Dla gwoli ścisłości nie uznaję tego za coś złego, tylko po prostu dziwnie się czułam z tym brakiem "pitolenia" się No i to uczucie "taśmowości"
Surowo hm.....
Ja nie dostałem rehabilitacji bo lekarz stwierdził że jestem młody i sobie poradze
Dodam że ten sam lekarz miał pretensje że jestem honorowym dawca krwi i się wkurzył że musi przyjąć po za kolejnoscia
Ten doktor się zna ale konowal że hoho. Bujam się prywatnie z Rega i po już 8 miesiącach dochodzę do siebie i w kieszeniach tysiące mniej. Ten dr to Maciej Dugiello
Ja powiem ze swojego doświadczenia,że im bardziej ktoś się ze mną "pieści" w sprawach mojego biodra, tym bardziej ja jestem "rozwalona". Też nie jestem twarda, nawet więcej: jestem panikarą jakich mało. Ale im bardziej ktoś mi właśnie wpółczuje,rozwodzi się nade mną tym więcej ja się rozklejam. Jak dla mnie wystarczy szczera rozmowa z operatorem przed zabiegiem, świadomość tego co będzie robione, jakie jest ryzyko a jakie korzyści (potencjalne). Jak dla mnie nikt nie musi być nie wiadomo jak bardzo empatyczny-oni mają być skuteczni
O ile nikt nie jest w szpitalu poprostu chamski i opryskliwy w stosunku do pacjenta to jak dla mnie wystarczy
O niektore siostry w Piekarach potrafią być opryskliwe, na skraju chamstwa. Szczególnie jak trafia na tzw ofiarę losu. Dlatego nie wypelnilam ich ankiety, na temat opieki okolooperacyjnej. Nie chciałam pisać donosów, ale nie mogłam pochwalić. Obydwa razy jak bylam, to nóż mi się w kieszeni otwierał. I nie dotyczyło to mnie, bo ja jestem twarda sztuka, tylko w pierwszym przypadku staruszki, ktora byla za niska by zejść z lozka i co chwile przysparzała klopotu siostrom. W tym roku tez znalazły sobie ofiarę. Takie zimne typy. Jedna z sióstr bardzo dobra fachowo (dreny wyciągała bez bolu😊) ale po za tym np nie odpowiadała na dzień dobry bo nie. A kobiecie leżącej dzień po operacji, z tych trudniejszych, kazala podnosić "dups..ko" dosłownie tak sie wyrazila. Oczywiście [php][/php]opisuje historie z jednego z piekarskich oddziałów. Być może na innych jest inaczej. Tasmowosc i konkret mi nie przeszkadzają, a nawet sa mile widziane😊
Ja powiem ze swojego doświadczenia,że im bardziej ktoś się ze mną "pieści" w sprawach mojego biodra, tym bardziej ja jestem "rozwalona". Też nie jestem twarda, nawet więcej: jestem panikarą jakich mało. Ale im bardziej ktoś mi właśnie wpółczuje,rozwodzi się nade mną tym więcej ja się rozklejam. Jak dla mnie wystarczy szczera rozmowa z operatorem przed zabiegiem, świadomość tego co będzie robione, jakie jest ryzyko a jakie korzyści (potencjalne). Jak dla mnie nikt nie musi być nie wiadomo jak bardzo empatyczny-oni mają być skuteczni
O ile nikt nie jest w szpitalu poprostu chamski i opryskliwy w stosunku do pacjenta to jak dla mnie wystarczy
Nie wymagałem niczego po za odrobina szacunku. Niestety się przeliczyłem
Przykre jest to, że ludzie, którzy mają nieść pomoc, na których my pacjenci jesteśmy przez jakiś czas "skazani" zachowują się w taki sposób. Nikt na siłę nie pchał ich na studia związane z taką pracą ani do pracy, sami wybrali. On innych np.ode mnie w pracy oczekuje się kultury. Tutaj jak widać różnie bywa. Ja w szpitalach na oddziałach ortopedii byłam traktowana dobrze, nawet bardzo. Może to wynikało z tego, że byłam poprostu dzieckiem. Z chamstwem spotkałam się na laryngologii i położnictwie- położne przechodziły same siebie. Nasłuchałam się też podczas mojego ostatniego "rajdu" po ortopedach w gabinetach prywatnych takich komentarzy, że mała głowa. Życzę i sobie i Wam, aby leczenie przynosiło pozytywne efekty i odbywało się bez takich przykrych doświadczeń jak u mjuniorka.
Status: Endo x 2
Wiek: 35 Doczya: 12 Sie 2009 Posty: 101 Skd: PRZEMYŚL
Wysany: Nie 28 Pa, 2018
Cytat:
Jak dla mnie wystarczy szczera rozmowa z operatorem przed zabiegiem, świadomość tego co będzie robione, jakie jest ryzyko a jakie korzyści (potencjalne).
Kiedy w szpitalu jest taki przemiał jak w Piekarach to nawet na to nie liczę,pamiętam co było za pierwszym razem i wiem co jest teraz.Leżę już 3 dzień i ze swoim operatorem widziałam sie tylko w dniu przyjęcia,dodatkowo byl jeszcze jakiś facecik który odbębnił swoje regułki hehehe naprawdę wygląda jakby recytował teksty z pamięci ot i tyle ....Z tego wszystkiego wiem tylko tyle ze mam mieć operację
Ja w Otwocku kilka lat temu byłam wystraszona, nikt ze mną za bardzo nie rozmawiał, profesor Czubak mówił, że sprawa u mnie dosyć ciężka, inny lekarz mówił żebym nie poddawała się operacji. I w dzień planowanego zabiegu dr. Sionek wział mnie do swojego gabinetu, odpalił na jakimś monitorku moje RTG, życzliwie odpowiedział na pytania. Od tamtego czasu mam "sentyment" do Niego, mam nadzieję, że On będzie mnie operował.
Tylko, że ta rozmowa miała miejsce już po odwołaniu zabiegu. Gdyby do niego doszło to jechałabym na blok "zielona" i wystraszona
Status: Endo x 2
Wiek: 35 Doczya: 12 Sie 2009 Posty: 101 Skd: PRZEMYŚL
Wysany: Nie 28 Pa, 2018
Mirela napisa/a:
O niektore siostry w Piekarach potrafią być opryskliwe, na skraju chamstwa. Szczególnie jak trafia na tzw ofiarę losu. Dlatego nie wypelnilam ich ankiety, na temat opieki okolooperacyjnej. Nie chciałam pisać donosów, ale nie mogłam pochwalić. Obydwa razy jak bylam, to nóż mi się w kieszeni otwierał. I nie dotyczyło to mnie, bo ja jestem twarda sztuka, tylko w pierwszym przypadku staruszki, ktora byla za niska by zejść z lozka i co chwile przysparzała klopotu siostrom. W tym roku tez znalazły sobie ofiarę. Takie zimne typy. Jedna z sióstr bardzo dobra fachowo (dreny wyciągała bez bolu😊) ale po za tym np nie odpowiadała na dzień dobry bo nie. A kobiecie leżącej dzień po operacji, z tych trudniejszych, kazala podnosić "dups..ko" dosłownie tak sie wyrazila. Oczywiście [php][/php]opisuje historie z jednego z piekarskich oddziałów. Być może na innych jest inaczej. Tasmowosc i konkret mi nie przeszkadzają, a nawet sa mile widziane😊
Ja przyszłam do szpitala w piatek w sobote nad ranem przysłali do mnie mloda pielęgniarkę,pewnie młodsza niz ja(pamiętam ja jeszcze z przed dwóch lat) miała pobrać krew do badan i ...nie umiała sie wkłuć Na dzien dobry zostawila mi 3 since bo żyłki popękały w końcu sie wkurzyłam i grzecznie poprosiłam ja aby przyszla bardziej doświadczona koleżanka i zrobiła to raz a porządnie i faktycznie tak bylo Ja na cale szczęście jestem z mama obydwie przyjechałyśmy z daleka i spędzamy wspólnie dnie - po operacji ona sie mna zajmuje i szczerze nie wyobrażam sobie gdybym miala byc zależna od pielęgniarek Ja ankiety też nie wypełniłam bo przyznam,że byłam rozdarta.
Status: Endo x 2
Wiek: 35 Doczya: 12 Sie 2009 Posty: 101 Skd: PRZEMYŚL
Wysany: Nie 28 Pa, 2018
Cytat:
Ja nie dostałem rehabilitacji bo lekarz stwierdził że jestem młody i sobie poradze
Też o rehabilitanta musiałam sie starac we własnym mieście i we wlasnym zakresie W Piekarach ot zrobili swoje i baj baj martw sie resztą sama....no i dobra i poradzilam sobie sama Faktycznie byłam kilka razy na prywatnej reh. ale potem zrezygnowałam i sama ćwiczyłam tyle ile mogłam - nie było mnie stać na wywalanie 50 dych na jedna wizytę po prostu !
Status: Endo x 2
Wiek: 35 Doczya: 12 Sie 2009 Posty: 101 Skd: PRZEMYŚL
Wysany: Nie 28 Pa, 2018
Cytat:
profesor Czubak mówił, że sprawa u mnie dosyć ciężka
W moim przypadku Czubak dal d... ! Na obiecywał wszystkiego, a kiedy doszło konkretnie do podjęcia decyzji schował sie za swoimi kolegami z pracy i widziałam tylko jego kitel za rogiem - szkoda bo kasę prywatnie przyjął z uśmieszkiem na twarzy Porażka... nawet nie przeprosił za te obiecanki a co ja miałam może 25 lat ? Wielki profesor za takiego go miałam i wierzyłam naiwnie...no cóż wyszło słabo. W Piekarach Śląskich też moj lekarz nie jest zbyt wylewny muszę go ciagnac za język i odnosi wrażenie zaganianego ale przynajmniej wiem,że jest słowny.
Jakie są wasze doświadczenia z tego miejsca?
No i to uczucie "taśmowości" 
