[Stoneczka1]

A jeszcze mam pytanko czy ktoś z Was miał szczuplejszą nogę operowaną a w zasadzie dużo chudszą

[Ania K.]

[Stoneczka1]

Termin operacji przesunięty na piątek z przyczyn technicznych (panienka nie dotarła) i nadal nerwy boże chcę mieć to już za sobą i być w domu z dziećmi oby wszystko się udało trzymajcie kciuki

[Ania K.]

Stoneczka1, spokojnie, sama operacja to żadna straszna rzecz... Ty tylko lezysz i spisz, to inni muszą zostać napracować
Powodzenia

[Stoneczka1]

I jutro zabieg badania ok nie ma przeciwwskazań oby było wszystko dobrze

[Stoneczka1]

Już po leżę boli i mam doła dziś możemmnie postawią na nogi

[Stoneczka1]

Wczoraj po pionizacji 38 ,2 rano gorączki brak dziś pierwsze kroki po korytarzu i znowu 37,4 a ja do domku chce w piątek wracać

[Ania K.]

hej Stoneczka1 najwaĹźniejsze, Ĺźe juĹź po!
ja miałam operację tak jak Ty - w piątek, wyszłam do domu w środę, już nawet rozważano wtorek, ale ja powiedziałam, że się jeszcze słabo czuję.
Stan podgorączkowy utrzymywał mi się przez kilka dni (7-8 dni), ale z każdym dniem ten stan utrzymywał się krócej (mniej godzin w ciągu doby). Jeszcze po powrocie do domu zdarzało mi się, że temperatura wynosiła powyżej 37 stopni. Jest to denerwujące bo osłabia strasznie, ale przechodzi. Lekarze mówili, że jest to spowodowane krwiakiem, który powstaje po operacji i się powoli wchłania.

[Stoneczka1]

Aniu ja już w domku i temp nadal 37 kiedy przestałaś mieć stany podgorączkowe i czy dużo chodziłaś po domu bo ja jak na razie tylko do wc może podasz mi nr tel na priv Agnieszka

[Ania K.]

Siedzę w łóżku, z komputerem na kolanach, postanowiłam coś napisać.

wyciągnęłam kartę szpitalną, napiszę co zostało wstawione:
Endoprotezoplastyka całkowita stawu biodrowego prawego sp. Wagner/Alloclasic Varial (panewka 42, trzpień 17/125, głowa - 3,5 ceramiczna 28 mm, wkładka Durasul), rekonstrukcja stropu panewki przeszczepami kostnymi autogennymi

Jestem 4,5 tygodnia po operacji - jak ten czas leci!!! a miałam tyle planów, chyba będę musiała pomyśleć o dłuższym zwolnieniu;)
Jestem coraz silniejsza, staram się być coraz bardziej samodzielna w domowych czynnościach, i dziś nauczyłam się jak podnieść kule z podłogi kiedy np. oparte o coś - polecą:D zastanawiam się jeszcze jak przenieść talerz lub kubek (pełny) idąc o kulach

Rehabilitacja
1-2 razy w tygodniu mam wizytę fizjoterapeuty, nie wyobrażam sobie inaczej, tzn. pracowania nad nogą bez takiej pomocy. Oczywiście wykonuję sama ćwiczenia zadane do domu, ale mam takie napięcia wszelkich tkanek w pośladku, pachwinie, w okolicach kolca biodrowego, po wew. stronie uda, mięśnia czworogłowego, że potrzebne jest fachowe oko i fachowe ręce:)
Cały czas siebie bacznie obserwuję i zauważyłam, że przez te wszelkie spięcia kiedy leżąc przywodzę nogę do siebie (zginam w biodrze) to w pewnym momencie podnoszę miednicę a nie dociągam już nogi - dopiero działania na tkankach pozwoliły na zwiększenie zakresu.
Chodzę oczywiście źle, czyli tak jak kiedyś - pracuję miednicą a nie nogą (upatruję tu nadal m.in. problem krótszej nogi - więcej tu http://forumbioderko.pl/v...p?p=71152#71152 ), tyłek idzie do tyłu, brzuch do przodu. Dużo pracy nad tym mnie czeka, mam też na to zadane ćwiczenia.

Nie mogę się doczekać wizyty kontrolnej u lekarza, żeby dowiedzieć się jak tam moje endo i jak ustawienie całej miednicy itp. Chciałabym z resztą zobaczyć w końcu rtg (nie widziałam jeszcze jak to endo wygląda we mnie).

[biedronne]

Gratuluję postępów, oby motywacja się utrzymała! Takie ruchy jak u siebie obserwujesz to norma u osób które coś kiedyś bolało. Unikanie ruchu który powoduje ból jest odruchowe i często poza naszą świadomością, robimy to świadomie jak ból jest już naprawdę ogromny. Twój mózg (móżdżek zdaje się tak konkretnie) nauczył się takich nieprawidłowych ruchów i teraz rolą rehabilitacji jest nauczyć się od nowa prawidłowych wzorców (jak najbliższych fizjologii).
To długa droga, trzeba naprawdę wiele powtórzeń danego ruchu, żeby nasz mózg zaczął je wykonywać prawidłowo automatycznie bez udziału świadomości.

Taka uważna obserwacja przydaje się bardzo i to na długo po operacji - to taka pierwsza linia reagowania - zanim Cię coś zacznie boleć masz szansę wyłapać, że coś zaczyna funkcjonować inaczej i masz szansę szybciej zareagować.

talerze i kubki - można wozić na fotelu/taborecie na kółkach, a jak masz dzieci to pożycz od nich wywrotkę albo inne wozidło. Druga opcja to termos/pudełka plastikowe i plecak. A trzecia to taki stolik na kółkach (są np. w ikei).
Jak lekarz pozwoli odstawić jedną kulę, to chodź dalej o dwóch, bo to stara szkoła, żeby o jednej śmigać, ale po domu, właśnie z kubkiem czy talerzem, możesz wtedy jedną kulę odłożyć.

[Ania K.]

b]biedronne[/b] też rozważałam jakiś stolik na kółkach... chyba muszę sobie go sprawić
Plecak i termos - czyli biwak kaĹźdego dnia

Zdaje sobie sprawę, że nauka poprawnego chodzenia to długa droga... no cóż... ćwiczę, mam nadzieję że z czasem mój móżdżek to załapie. Obawiam się tylko że przez skrót, który pozostał będzie to utrudnione . Wiem, że to nudne że cały czas o tym piszę, ale dla mnie to jest bariera fizjologiczna i psychologiczna. Demotywuje mnie zarówno jeśli chodzi o ćwiczenia (bo zawsze będę kulec) jak i do realizacji innych rzeczy, które mogłabym robić siedząc w domu. Nic na to nie poradzę, ja już tak mam że się przejmuje. Poza tym gdybym wiedziała że tak to będzie wyglądało to bym zapytała czy najpierw ni można nogi wydłużyć a potem dopiero zrobić endo. Najgorsze jest to, że człowiek się boi, odkłada operacje i uważa, że jeszcze ni jest tak źle.
Patrzę na siebie w lustrze i widzę jak stoję krzywo:(

[Bonia]

Ania K., Jak mi rehabilitant pokazał jak ja stoję pierwszy raz to przez długi czas nie mogłam na siebie patrzeć nie tyle może na siebie ile na to jak stoję. Ale na pocieszenie powiem Ci tak im częściej jednak w to lustro spoglądałam podczas ćwiczeń ale nie tylko tym szybciej nauczyłam się stać prosto i kontrolować postawę. I z dnia na dzień podobało mi się co tam dostrzegam. A jeżeli chodzi o ten skrót nogi wiem że się tym przejmujesz ale Ania spójrz na to w ten sposób pozbyłaś się bólu a to chyba bardziej istotne że możesz żyć bez bólu a nie to że masz nogę krótszą. I uwierz mi dzięki temu że jesteś pod opieką fizjo ten skrót po jakimś czasie nie będzie już tak widoczny. Ciesz się życiem mniej w nosie co inni o tobie sądzą. Jeżeli ktoś Cię lubi to dlatego że jesteś jaka jesteś a nie z innego powodu. Ania ja np mam blizny w pachwinie i na udzie po zabiegu i biegam latem w szortach i mam w nosie że ludzie widzą te blizny Cieszę się że pozbyłam się bólu biodra i to jest dla mnie istotne. Jeżeli Ci ten skrót bardzo przeszkadza to możesz za jakiś czas porozmawiać z lekarzami może uda się wydłużyć tą nogę. Ale przejmowanie się tym że względów estetycznych to dla mnie była by to po prostu błahostka a na pewno nie rzecz którą bym się zadręczała.

[biedronne]

Ania K., ja dalej mam różnicę w długości nóg. nie 2,5cm co prawda, zostało mi jakies 8-12mm. Ale oprócz tego mam niesymetryczną miednicę, jak kolce biodrowe z przodu mam na tym samym poziomie, a guzy kulszowe (to co czuć jak siądziesz sobie na dłoniach) mają różnicę ok. 1,5 cm. Talerz biodrowy z lewej i z prawej się mega różni kształtem, lewy jest "zdrowy" a prawy dysplastyczny. Mając takie różnice pomiar od kolców biodrowych do kostki nie jest miarodajny. Prędzej od pępka, bo jest jeden i centralnie położony.

Ludzie zdrowi, co do zasady, nie są tacy mega symetryczni i nie mają idealnie równych nóg. Nawet zdrowa osoba może mieć nierówne nogi. Jasne, że 2,5cm to więcej niż fizjologiczna różnica, ale chyba większy problem jest w tym, że nastawiałaś się że będzie zero, a tu taka przykra niespodzianka.
http://www.magazynbiegani...z-noge-dluzsza/

[Ania K.]