.Leżę już 3 dzień i ze swoim operatorem widziałam sie tylko w dniu przyjęcia,dodatkowo byl jeszcze jakiś facecik który odbębnił swoje regułki hehehe naprawdę wygląda jakby recytował teksty z pamięci ot i tyle ...
Czyli przyjęto Ciebie na oddział w piątek i oczekiwałabyś, żeby operator zajrzał do Ciebie również w sobotę i niedzielę, a w poniedziałek od rana stawił się do pracy wypoczęty i przystąpił do planowych operacji. Mam sporo zastrzeżeń do pracy lekarzy (często widzę aroganckie czy chamskie zachowania), ale nie przesadzajmy z naszymi oczekiwaniami. Podobnie z Twoją oceną pielęgniarki, która nie potrafiła się wkłuć. Jest młoda. No i? Kiedyś się zestarzeje, jak my wszyscy. Każdy się uczy i każdemu może coś nie wyjść. Powiem tak, też zdarzyło mi się być kłutą przez niedoświadczoną laborantkę. Po drugiej nieudanej próbie widać było, że się zdenerwowała. Powiedziałam jej, żeby się nie martwiła i spróbowała jeszcze raz. Jeden siniak w prawo albo w lewo to nie jest żaden problem. Uspokoiła się i poszło już dobrze. Trochę więcej empatii i wzajemnego szacunku.
Czyli w końcu Profesor nie podjał się Twojej operacji? Ja byłam u niego kilka razy prywatnie i fakt, był bardziej wylewny niż później w klinice. Ale z drugiej strony jak widziałan tą kolejke pod jego drzwami, to,ze ciagle ktoś go o coś pyta, coś chce to pomyślałam, że jakby każdemu miał poświęcać tyle czasu ile pacjent "wymaga" to by musiał zamieszkać w klinice.
Chociaż fakt jest taki, że podczas mojej kwalifikacji do zabiegu "zgasił mnie" krótko przy innych lekarzach i też poczułam się troche dziwnie.
Mama mi opowiadała - bo ja już byłam przygotowywana do operacji - że stanęła przerażona gdy zobaczyła - że mnie do zabiegu szykują a prof. stoi i rozmawia z jakimiś bardzo spanikowanymi rodzicami. A powinien być już na sali operacyjnej. Na co profesor do mojej mamy spokojnie bez księdza się msza nie odbędzie
W sumie Profesora trzeba było dosłownie po klinice ganiać - żeby się czegokolwiek od niego dowiedzieć. I jak widzę tak jest do dzisiaj. Jest zajęty nie ma po prostu czasu - na zbytnie cackanie się, ale co trzeba mu oddać w leczenie swoich pacjentów wkłada całe serducho. Jeżeli podejmie się operacji.
_________________ Żyj tak by jak najwięcej dać z siebie innym
Dlatego ja nie mam o to żalu. Bo odpowiedział troche oschle, ale trafnie. Poprostu jakoś przyzwyczaiłam się, że przez te kilka dni chodził z wiecznym uśmiechem, zagadywał na obchodach a tu nagle odpowiedź w takim "nie jego" tonie.
Status: Endo x 2
Wiek: 35 Doczya: 12 Sie 2009 Posty: 101 Skd: PRZEMYŚL
Wysany: Nie 28 Pa, 2018
29palms napisa/a:
Powiem tak, też zdarzyło mi się być kłutą przez niedoświadczoną laborantkę. Po drugiej nieudanej próbie widać było, że się zdenerwowała. Powiedziałam jej, żeby się nie martwiła i spróbowała jeszcze raz. Jeden siniak w prawo albo w lewo to nie jest żaden problem. Uspokoiła się i poszło już dobrze. Trochę więcej empatii i wzajemnego szacunku.
No i fajnie, ale jakbym lubiła byc tyle kłuta to bym została heroinistką. Nie lubię igieł i nie jest to dla mnie nic przyjemnego,jeśli chciała poćwiczyć to niech zrobi to na kimś komu by to nieprzeszkadzało.
29palms napisa/a:
Czyli przyjęto Ciebie na oddział w piątek i oczekiwałabyś, żeby operator zajrzał do Ciebie również w sobotę i niedzielę, a w poniedziałek od rana stawił się do pracy wypoczęty i przystąpił do planowych operacji.
Nie nie miałam takich oczekiwań,rozumiem że jest weekend i fajnie niech odpoczywa ale w tym dniu kiedy przyjechalam mogl pomowic ze mna chwilke dluzej, ja nie jestem gadółą ale mialam istotne pytanie ktorych niedazylam zadac bo gdzies sie ulotnil Dorwe go moze w poniedzialek...
No i fajnie, ale jakbym lubiła byc tyle kłuta to bym została heroinistką. Nie lubię igieł i nie jest to dla mnie nic przyjemnego,jeśli chciała poćwiczyć to niech zrobi to na kimś komu by to nieprzeszkadzało.
Nie lubisz też skalpela (tak przynajmniej się domyślam), a mimo to decydujesz się na operację... Nie mówiłam, że ktoś miał na Tobie ćwiczyć. Ale zdarza się, że czasem coś nie wychodzi i warto dać komuś drugą szansę. Za to negatywna słowa czy oceny mogą zaważyć na czyimś życiu zawodowym. Czasami przez przypadek można osobę bardzo zdolną zniechęcić do wykonywania zawodu. Podobno jesteś bardzie wrażliwa (tak przynajmniej o sobie sądzisz), to powinnaś to tym lepiej zrozumieć.
kotel napisa/a:
Nie nie miałam takich oczekiwań,rozumiem że jest weekend i fajnie niech odpoczywa ale w tym dniu kiedy przyjechalam mogl pomowic ze mna chwilke dluzej, ja nie jestem gadółą ale mialam istotne pytanie ktorych niedazylam zadac bo gdzies sie ulotnil Dorwe go moze w poniedzialek...
To po co ta uwaga, że jesteś na oddziale już 3 dni i tylko raz widziałaś swojego operatora? A może lekarz miał tego dnia jeszcze kilka innych obowiązków i nie miał czasu na rozmowy.
Status: Endo x 1
Wiek: 39 Doczya: 15 Sie 2010 Posty: 432 Skd: Kraków
Wysany: Pon 29 Pa, 2018
To specyficzny klimat polskiej służby zdrowia. Personel medyczny nie jest uczony jak się z pacjentami rozmawia. Niektórzy są bardziej empatyczni, inni z czasem ją tracą, a jeszcze inni są po prostu gburami. Ale to nie tylko służba zdrowia, Polacy nie są dla siebie mili w urzędach, w sklepach czy w autobusie. W szpitalu jak jesteś chora to po prostu odczuwasz to niejako w powiększeniu, bo jesteś w stresie, szukasz pomocy i masz takie poczucie, że personel powinien się bardziej Tobą zaopiekować. A jest jak w ZUSie czy na poczcie.
W innych krajach, w których mieszkałam jest z kolei kultura bycia miłym nawet na siłę. W moim odczuciu to bardzo poprawia takie powierzchowne, tymczasowe kontakty. Że się jest po prostu miłym i uśmiechniętym na zewnątrz. Też jasne są wyjątki, ale startujemy z innego poziomu zupełnie. I skarga na lekarza, że był po prostu niemiły jest tam zasadna, a u nas jak lekarz umie leczyć to jest przyzwolenie na to, że może być bucowaty. Trochę tego nie rozumiem dlaczego na to pozwalamy.
Status: Endo x 2
Wiek: 35 Doczya: 12 Sie 2009 Posty: 101 Skd: PRZEMYŚL
Wysany: Czw 01 Lis, 2018
biedronne napisa/a:
To specyficzny klimat polskiej służby zdrowia. Personel medyczny nie jest uczony jak się z pacjentami rozmawia. Niektórzy są bardziej empatyczni, inni z czasem ją tracą, a jeszcze inni są po prostu gburami. Ale to nie tylko służba zdrowia, Polacy nie są dla siebie mili w urzędach, w sklepach czy w autobusie. W szpitalu jak jesteś chora to po prostu odczuwasz to niejako w powiększeniu, bo jesteś w stresie, szukasz pomocy i masz takie poczucie, że personel powinien się bardziej Tobą zaopiekować. A jest jak w ZUSie czy na poczcie.
W innych krajach, w których mieszkałam jest z kolei kultura bycia miłym nawet na siłę. W moim odczuciu to bardzo poprawia takie powierzchowne, tymczasowe kontakty. Że się jest po prostu miłym i uśmiechniętym na zewnątrz. Też jasne są wyjątki, ale startujemy z innego poziomu zupełnie. I skarga na lekarza, że był po prostu niemiły jest tam zasadna, a u nas jak lekarz umie leczyć to jest przyzwolenie na to, że może być bucowaty. Trochę tego nie rozumiem dlaczego na to pozwalamy.
Wlasnie trafiłaś w dychę ! Duzo, naprawdę dużo w tym racji
Dorwe go moze w poniedzialek...
