esca - Czw 28 Sie, 2014 Temat postu: Moje bioderka Po urodzeniu widać było, że coś jest "nie tak" z moimi biodrami. Jednak lekarze kazali czekać. Mówili, że jak skończę pierwszy rok to będzie wszystko wiadomo. Rok skończyłam i wtedy okazało się, że mam zwichnięte oba biodra (mama o mało nie pobiła lekarza). Będzie można mnie operować w wieku ok 5lat. I tak się stało. Najpierw lewe biodro, za rok prawe. Ta druga noga była operowana nową metodą "przesunięcia chrząstki"(czy jakoś tak). Niestety chrząstka wróciła na swoje dawne miejsce i trzeba było powtórzyć zabieg. W efekcie noga krótsza o 1,5cm. Lata młodzieńcze to zupełnie inne czasy. Uważałam, że operacja się odbyła, nóżki mam zdrowe- a więc książka o moich bioderkach zamknięta i odłożona na półkę. Rajdy, (po Tatrach również,) judo, siłownie... Ale, tak bardzo oszczędzałam moją prawą nóżkę (dwukrotnie operowaną, słabszą), że zniszczyłam sobie lewą - sprawniejszą, mocniejszą, pewniejszą.... Trafiłam do LORO Świebodzin. Nowe endo w listopadzie 2000r. Operował dr Kaczmarczyk. Bioderko fantazja, tak jest do dzisiaj. 
Po operacji uczyłam się na nowo chodzić. O rehabilitacji miałam bardzo mgliste pojęcie. A tak naprawdę  nie miałam wcale.
Zaczęłam 3 m-ce pryw rehabilitacji. O matko!!! 
Pamiętam mojego fizjo z nosem przy ziemi. Odpowiednie ustawienie stopy, przenoszenie obciążenia itd. itp. Dla mnie taka technika chodu zupełnie nieznana. Przecież tak naprawdę, ja nigdy nie chodziłam dobrze (prawidłowo). Byłam mokra od ćwiczeń, ciężka praca, bardzo. Ale opłaciło się. Drugie siada coraz bardziej. Co prawda, po pierwszej operacji mówiono, że powinnam drugą nogę zrobić za ok dwa lata. Ale ja, zachwycona - dopiero co - zrobioną nóżką, uwolniona od okropnego bólu nie myślałam o ponownym położeniu się na stół. Tak naprawdę, to w 2000r endoprotezy były "nowej generacji" ale mówiło się, że nie są wieczne. Myślałam tak jeżeli zrobię drugą nogę to, po latach będzie trzeba wymienić obie endoprotezy. Poczekam. Tym bardziej, że biodro bolało mnie rzadko i nie za mocno. Odpoczynek, wyhamowanie tempa życia... pomagało.
Jednak ten czas się skończył. Zapisałam się w kolejkę do LORO. Teraz już byłam mądrzejsza i bardziej świadoma. Przygotowywałam się pod okiem mojego fizjo aż do samej operacji tj. ok 8m-cy. Endoprotezę prawego biodra zrobiono w sierpniu 2014. Również w LORO Świebodzin i również prof. Kaczmarczyk. Wczoraj w południe z pooperacyjnej pojechałam już na swoją salę. Jestem przygotowana więc pionizują mnie, z podtrzymaniem oczywiście. Jest dobrze. Dzisiaj już chodziłam, opatrunek zmieniony, rury wyjęte. Dresik ubrany. Normalnie przyszła fizjo i postawiła mnie na nogi. Doszłyśmy do zabiegowego ma zmianę opatrunku i potem ćwiczenia na korytarzu w rządku. Ty Stasiu robisz, Krysia, Zosia .... ty nie itd. Suuuuuper. Pozdr dorotabeata - Czw 28 Sie, 2014 esca Super! Bardzo się cieszę! Oby tak dalej! Trzymaj się! esca - Czw 28 Sie, 2014 Dzięki, dzięki. Prawdopodobnie we wtorek do domku i fizjo już czeka. Pozdr mioda - Czw 28 Sie, 2014 esca, rewelacja! szybkiego powrotu do domu i formy życzę. esca - Pi 29 Sie, 2014 Teraz czytam temat o napuchniętej nodze. Tym jestem tym zainteresowana na dzień dzisiejszy. Od kolana do góry jest trochę grubsza. Ale są równe!!!  
Chociaż lekarze mówią, że to nie jest najważniejsze. Najważniejsze to dobre zamontowanie "sprzętu". Ale ja bardzo się cieszę 
Pozdr esca - Pon 01 Wrz, 2014 Nie wracam do domeczku, bo...... załapałam się na 3 tygodniową rehabilitację. W LORO, piętro niżej. Hurrrra! Od dzisiaj zaczęłam. Piłka mała i wielgachna.  Nawet deskorolka jest używana w ćwiczeniach.
Nóżka trochę boli ale im więcej ćwiczeń tym ból mniejszy. Miałam przeszczep kości więc żadnego obciążenia. Tylko muśnięcie palcami podłogi aby głowa wiedziała, że noga jest. Było pewne ryzyko, że może mi się urwać trochę miednicy, ale udało się. Jak to mi jeden lekarz powiedział- dr Kaczmarczyk ma te swoje tytuły nie od parady i już on coś tam wymyśli. Jeszcze śrubki z dzieciństwa wywalone, podwiązka i gites. Nie wiem jaką mam protezę, tyle że bezcementowa. Popytam. Domi, powodzenia. Buziuchna. Pozdrawiam serdecznie. dorotabeata - Pon 01 Wrz, 2014 esca Super! Ale Ci się fuksło!!! Rehabilituj się zdrowo! Pozdrowionka aga.t. - Wto 02 Wrz, 2014 esca Super  idziesz jak burza Powodzenia!
maaly-22 - Wto 02 Wrz, 2014 Esca gratulacje widze mamy podobne przypadki mi tez przeszczepiali kości w miednicy i tez mam rehabilitacje w ośrodku pozdrawiam esca - Pi 05 Wrz, 2014 Dalsze wiadomości z fronu. 10 doba po operacji. Piąty dzień na rehabilitacji.
Każdego dnia lepiej. Fizjoterapię prowadzoną od stycznia widać na każdym kroku. Przed samym zabiegiem pani rahabilitantka powiedziała - jeżeli ćwiczy pani od stycznia pod okiem..... to jest pani przygotowana perfekt. I tak jest. Jakie mi nie dadzą ćwiczenie robię. Może nie pełen zakres, ale każdego dnia więcej i lepiej. Zmienili mi zabiegi bo miałam większy zakres, większe możliwości. Oczywiście wszystko spokojnie i pomalutku.
Dzisiaj podniosłam nóżkę na łóżko. Bez pomagania. Hurrrra. Bardzo jestem zadowolona. Pon Bucek wie co robi. Musiałam doczekać swojego czasu, swojego terminu, poprawić tarczycę itd itd.
Jest gites i to bardzo gites. Pozdrawiam serdecznie pasiflora - Pi 05 Wrz, 2014 esca, fantastycznie! To się nazywa robić coś z głową. Rehabilitacja przed daje zawsze wymierne efekty. madi - Pon 08 Wrz, 2014 esca - super, że jesteś już po i tak świetnie sobie radzisz  !
Życzę dalszych sukcesów w rehabilitacji i trzymam mocno kciuki !
esca - Wto 09 Wrz, 2014 14 doba po operacji. Dzisiaj zdjęli mi szwy druciane. Już się nastawiłam, że będzie bolało a więc jakieś ptasie mleczko w nagrodę albo co. A tu niespodzianka pstryk, pstryk, pstryk... wyskakiwały jeden po drugim. No i ciuciu odpadło. 
Przedłużyli mi rehabilitację do 30 września. Znalazło się wolne miejsce i pani dr mnie wpisała. Przyda mi się bo nowa nóżka musi ćwiczyć, a stare endo też musi się wzmocnić. Dostało w dupencję że hej. Pozdrawiam maaly-22 - Wto 09 Wrz, 2014 Ja za to mam juz 4 tyg od ostatniego zabiegu szwy to była chwila chodz tydzień temu sam wyciągałem bo jeden pozostał a co do rehabilitacji jestem juz tydzień i jak narazie to zeszła opuchlizna w 90% i mięsnie od kolana w dół sa juz normalne . Pozostałe mięśnie od kolana do pośladka dopiero budzą się do zycia . Pozdrawiam serdecznie i zycze wszystkim zdrówka hej.... Iza - Czw 11 Wrz, 2014
Super, że ściąganie szwów przeszło bezboleśnie. Mleczko i tak się należy Ćwicz Kochana, wzmacniaj nóżki, a za trzy miesiące będziesz brykać jak sarenka buziaki, pozdrawiam
esca - Pi 19 Wrz, 2014 24 dni po operacji. Żadnych komplikacji jak na dzisiaj. Właściwie więcej kłopotu miałam z kolanem niż z samym bioderkiem. Opuchlizna pod kolanem nie pozwalała na zginanie. Jednak ćwiczenia (mięśnie pracują jak pompy), żel i dzisiaj nie ma już z tym problemu. Sięgam do stopy (od tyłu oczywiście) więc skarpetkę ubiorę, buty również. A to najbardziej było mi potrzebne. Przynajmniej do czasu kiedy będzie można zginać więcej niż 90 stopni. Buziuchna Pozdrawiam dorotabeata - Pi 19 Wrz, 2014
Jak miło przeczytać takie informacje! Jesteś przykładem, że można szybko dojść do siebie. Taki wzorcowy bioderkowicz. Na Twoim przykładzie wszystko jest łatwe i proste (bo ciężkiej pracy rehabilitacji nie widać). Trzymaj się i oby tak dalej! Pozdrowionka esca - Sob 20 Wrz, 2014 Jasne, że można szybko dojść do siebie, ale ja przygotowywałam się do operacji od stycznia 2014, moja kochana.
Pozdr esca - Sob 04 Pa, 2014
Jestem już w domu. Spotkałam się z moim fizjo. Trochę ucieka stopa, kolano też coś tam... ale to się wszystko w y p r a c u j e Teraz to już świat do mnie należy
pozdrawiam esca - Pi 17 Pa, 2014 Kurcze, w nowej nóżce nie chce mi pracować "krawiec". Boli jak diabli. Najbardziej w kolanie. Masuję piłeczką - trochę pomaga. Rozciągam jak fizjo kazał ale idzie opornie. Ten mięsień nie pracował ze 30 lat, albo i dłużej. Zrobił się chyba drewniany? Cierpliwości daj mi Panie, cierpliwości daj mi Panie, cierpliwości daj mi Panie.... pozdr maaly-22 - Pi 17 Pa, 2014 Esca cierpliwości jak i tez czasu , czas jest dobrym lekarstwem myśle ze i Uciebie tez będzie cego zycze. Ja tez powoli wracam do sprawności myle ze będzie dobrze jak narazie jest a co będzie okaze się jak zaczne chodzić.... Fizkom - Pi 17 Pa, 2014
Fizkom esca - Sob 18 Pa, 2014 Fizkom, najbardziej boli mnie w zgięciu pod kolanem, tak centralnie, po środku. Ale trochę po wewnętrznej stronie kolana też. Pozdr maaly-22 - Sob 18 Pa, 2014 Mowa o mięśniach to i ja zapytam bo mam mały problem poprostu ogranicza mnie troche mięsien z zewnetrznej strony na końcu pośladka a początku uda nie wiem czy to mięsien pośladkowy mały czy to mięsięn napręzacz powięzi szerokiej . Ogranicza moje ruchy gdy są przy 90 stopniach zgięcia lub gdy odwodze noge na bok więcej ni połowa mozliwości . Wcześniej mi to nie przeszkadzało byłem mniej sprawny teraz zacołem obciązać noge i nie wiem czy tak ma być po endo poniewaz mój przypadek był rozleglejszy przeszczep kości miedniczy aby było do cego załozyć endo. blizna jest od początku biodra dokładnie od pasaw dól około 40 paru cm... esca - Sob 18 Pa, 2014 Mały, a jak wygląda u Ciebie praca na tkankach miękkich? Mój mięsień pośladkowy, nie pracował. Normalnie nie chciał się ruszyć, napiąć, unieść nogę. Okazało się, że jest zablokowany. Głowa, głowa zablokowała go aby nie chodzić bo. ... boli. Fizjo masażem rozblokował go. Ruszył, działał, podnosił nogę. Są takie punkty na mięśniach i tam się skleja jak "włosy cukrem". Oczywiście po kilku dniach znowu się zablokował i znowu masaż. Boli, chodzisz po ścianach ale pomaga. Jak to mówi mój fizjo- wie Pani, możemy się głaskać ale co to da? Teraz sama wyczuję te zgrubienia i piłeczka tenisowa idzie w ruch. Jest lepiej, resztę dokończy fizjo. Pracuje ktoś na twoich tkankach miękkich? Pozdr esca - Sob 18 Pa, 2014 Bonia, też poznałam te miejsca, ale oczywiście nie wszystkie. Przed operacją raz w tygodniu spotkanie z fizjo i za każdym razem bardzo bolało. Teraz, po operacji mięśnie pracują i już nie ma tyle tych punktów zablokowanych. Poza tym umiem już sama znaleźć, naciskać i uwalniać. Normalnie czuję jak ciepło rozchodzi się po ciele. Najlepiej sprawdza się w tym piłeczka tenisowa, taka żółta. Mały, koniecznie zapytaj fizjoterapeutę o te punkty. Ula ogromna. No, i mięśnie zaczynają pracować. Pozdr Fizkom - Sob 18 Pa, 2014
Fizkom esca - Sob 18 Pa, 2014
Fizjoterapeuta rozmasowuje mi wszystkie bolące miejsca/punkty. Jestem jak nowonarodzona. Nóżki pracują lekko, i taki stan wystarczy do ok. środy. Potem jest trudniej..... i już czekam na spotkanie z fizjo. To kolano ciągnie się od operacji. Było napuchnięte, potem bolało bo opadała/skręcała się stopa, teraz ten krawiecki do wyćwiczenia. Dalej pewnie też coś się znajdzie. Uruchamiany po kolei mięśnie, które chyba nigdy nie pracowały, bo operowano mnie w wieku 5, 6 i 7 lat. Pozdr aga.t. - Sob 18 Pa, 2014 Esca też miewam problemy z krawieckim i też używam do rozmasowania piłeczki tenisowej - to świetna sprawa jeśli ból złapie gdzieś ''w drodze''. Mój krawiecki odzywa się od wewnętrznej strony uda, kilka centymetrów nad kolanem. A od operacji minęło 3 lata.. Punkty spustowe (bo chyba o nich mowa) też mi nie raz dały ostro popalić...kilka w pośladku miałam ''rozluźniane'' igłą. esca - Pon 27 Pa, 2014
Zresztą po tygodniu ćwiczeń zakres krawieckiego się zwiększył. Już tak nie boli. U mnie wygląda to mniej więcej tak jakby odkrywało się coraz to nowe miejsca. To są zastałe mięśnie, nie działające przynajmniej przez 30 lat. Odzywają się po kolei. Jak zaczyna działać pośladkowy to nagle gruszkowy nie chce. Oczywiście po spotkaniu z fizjo, jego pracy na tkankach miękkich wszystkie nagle pracują, nie bolą, nie blokują się...
Jakieś zginacze , przyczepy piszczelowe ..... kurcze.
Jak tak dalej się nasłucham, niedługo sama zostanę fizjoterapeutką. 
pozdr esca - Sob 01 Lis, 2014 Wczoraj byłam na kontroli. Na kompie pomierzono, że trzpień wsunął się 3 mm od czasu operacji. (wtedy też zrobione było zdjęcie). Kiedy to się stało? Czy to możliwe, że nic nie czułam? Przecież uderzona kość boli. A tu wciska się na 3 mm i ja nic o tym nie wiem? Dr mówił, że to mogło stać się zaraz w pierwszych dniach po operacji. Dostaje się wtedy dużo przeciwbólowych leków. Ogólnie odczuwa się ból całego biodra - szew, przecięte mięśnie, kości... Nie wolno mi było obciążać nogi ale może nieświadomie nacisnęłam raz i drugi? Może na ćwiczeniach? Nie chce mi się wierzyć, że trzpień ruszył się kiedy byłam już w domu? Dostałam brak obciążenia i wizytę w styczniu. Wtedy będzie wiadomo więcej. Pozdr dorotabeata - Sob 01 Lis, 2014 esca, Przeczytałam. Może to już tak zostanie i będzie dalej w porządku. Czy teraz będziesz ćwiczyć z fizjo bez obciążeń? Trzymaj się!! Pozdrawiam esca - Wto 09 Gru, 2014 Minęły trzy miesiące od zabiegu endo w drugiej nóżce. I oto po raz pierwszy.... przeszłam prościutko ok. 10m. Pierwszy raz nie opadało biodro, nie utykałam, nie machałam ramieniem.... Szłam lekko o swobodnie.
Nigdy w życiu tak nie było. Zawsze coś działo się z moimi nogami. Jak nie jedna to druga, albo obie naraz. Zawsze utykałam mniej albo więcej. Biodro uciekało, ramię również...
Praca na tkankach, ćwiczenia... i cała rehabilitacja daje wspaniałe efekty. Teraz tylko popracujemy z fizjo nad wytrzymałością. Aby nie było to tylko 10m ale więcej. Zaczął się inny/następny etap w moim życiu. Urodziłam się na NOWO. Urodziła się we mnie KOBIETA. Niesamowite uczucie. 
Pewność siebie wzrosła. Radość z każdego dnia niesamowita. Nie przemykam się między ludźmi „niewidoczna” jak kiedyś, aby nie było bardzo widać mojego utykania. Idę pewnym krokiem, moje "laseczki" towarzyszą mi jeszcze ale ja już wiem, już czuję, że jestem zupełnie innym człowiekiem. To mi dały moje endo i nie oddam tego nikomu.
Pozdrawiam i życzę wszystkim dużo zdrówka. aga.t. - Wto 09 Gru, 2014 esca Ależ miło czytać takie wiadomości Gratuluję formy, podejścia, humoru - wszystkiego No i życzę zwiększania dystansu, na pewno z dnia na dzień będzie więcej niż 10m. Widzisz efekty więc jest chęć i mobilizacja do dalszego działania.
Pozdrawiam serdecznie
esca - Wto 16 Gru, 2014 Wczoraj, byłam w pięciu miejscach.
Za każdym razem wsiadłam(!) i wysiadłam(!) z samochodu. To razem 10razy!!!!!!!!! ruszanie nogami. Dodam, że w domu ubrałam się na nowo(!) do wyjścia, i rozebrałam(!) po przyjściu.
Jak ja teraz będę żyć 
Do tej pory od rana wiedziałam, że będę wychodzić i ubrałam się odpowiednio. Załatwiałam jedną sprawę, max dwie w tygodniu. Jedno dodatkowe wyjście z domu to jak wejście na Mont Blanc. Odpoczywałam przez kolejne dwa, trzy dni zanim znów byłam gotowa zrobić parę kroków na zewnątrz. A tak naprawdę, chodziłam tylko do pracy i z powrotem. Po drodze (ewentualnie) mogłam coś załatwić. Ale... kiedy już znalazłam się w domu, żadna ale to żadna siła nie była w stanie mnie z niego wyciągnąć. Jak tu żyć? kochani. Jak żyć? W każdej chwili mogę po prostu wstać i wyjść. To niesamowite. Nie mogę się nacieszyć. "La vie est belle" ....... "Życie jest piękne". To prawda najprawdziwsza. Mam nowe życie. pozdrawiam serdecznie dorotabeata - Wto 16 Gru, 2014
Bardzo Ci kibicuję. Czyli 3,5 miesiąca po endo możesz chodzić normalnie. Nie chce mi się wierzyć, że już po wszystkim, ale to fakt. Gratuluję. Tak jak piszesz, rehabilitacja jest potrzebna.
Piękne! Pozdrawiam esca - Wto 16 Gru, 2014
Ale w samochodzie wożę kijki do nordic i jak trzeba to używam. To z ich pomocą uczyłam się płynności, lekkości, gracji.... itd itp w chodzeniu. Zresztą dalej się uczę bo to wcale a wcale nie jest takie proste. ha ha ha ha pozdrawiam AgaW - Wto 16 Gru, 2014
Esca, super!  Gratuluję Ci i życzę abyś już zawsze była w świetnej formie 
esca - Wto 06 Sty, 2015 4,5 miesiąca od zabiegu. Ach, ta moja "głowa". Chodzę z jedna kulą. Ale nie używam jej jak większość, tylko niosę w garści jak... np. parasolkę, torebkę.... Po mieszkaniu nie ma problemu, chodzę dobrze, prosto, bez utykania (no, trochę jeszcze nieraz mi się zdarza). Ale kiedy wychodzę na zewnątrz, normalnie nie umiem przejść kilku metrów.
Mam jakieś szaleństwo w głowie, jakiś strach, obawę (nie wiem o co?). Kiedy biorę kulę do ręki - tak zwyczajnie niosę ją w garści, wymachując nawet - wszystko mija. WIEM, że mam kulę, WIDZĘ ją, umysł rejestruje.... a to, że nie opieram się na niej to już nie ma większego znaczenia.
Moje nogi, chore od dzieciństwa, zawsze coś tam bolały. Jak nie jedna, to druga, całe 50 lat. Nie wiem ile czasu zajmie mi, żeby mój umysł "zapomniał" o tym. Uwierzył  , że mogę chodzić i nie będzie występował żaden ból.
Mam w planach od lutego wrócić na zajęcia "Formuła 50+", ćwiczenia ogólnorozwojowe, usprawniające kondycję fizyczną oraz pozwalające zgubić zbędne kilogramy. Tego bardzo mi brakuje. Tylko tą kulę muszę zostawić w kącie. Ona tam nie pasuje nawet jako... "parasolka"
pozdr dorotabeata - Pon 12 Sty, 2015
Cieszę się i gratuluję, że już po wszystkim. Teraz tylko chodzić
Pozdrawiam AgaW - Wto 13 Sty, 2015
Skoro wszystko jest wyrehabilitowane to nie potrzebujesz się o coś bać. Nie potrzebujesz tej asekuracji. Masz dowód-po mieszkaniu chodzisz bez niej. Zostaw więc ją, wynieś do piwnicy czy gdzieś-bo wykonała już swoje zadanie. Przecież jej nie potrzebujesz-usuń ją więc ze swojego otoczenia abyś jej nie widziała,aby Cię nie kusiła, świetnie radzisz sobie bez niej. Zrób to już teraz od dziś nie odkładając na jutro, od dziś jesteś bez niej bo tak postanawiasz i gotowe. Twój umysł przyzwyczai się i nawyk zniknie. Super że chcesz wrócić na zajęcia "formuła +50"
WiktoriaBooo - Wto 13 Sty, 2015
Aga.... a mi się wydaje, że jak człowiek przeszedł dobrą rehabilitację.... i wszystko jest ok.... to nie ma problemów "w domu chodzę, a jak wyjdę, to już nie...." ..... coś musi być nie tak.... bo na rehabilitacji ćwiczy się cały wzorzec chodu, fizjoterapeuta nad tym czuwa.... i osoba po rehabilitacji ma już pewność, że wszystko działa poprawie i umie chodzić..... i wtedy nie ma sytuacji, że na dworze się kuleje.... esca - Wto 13 Sty, 2015
- w domu chodzę mam świadomość, że w każdej chwili mogę usiąść, oprzeć się, wesprzeć....
- na zewnątrz nie wiem. Dlatego trzymana w ręce kula daje mi jakąś pewność.
Jest coś takiego jak świadomość i podświadomość. A jeżeli przez 50lat chodziło się nieprawidłowo, z bólem mniejszym albo większym to "nauka chodu" trochę potrwa. Ponieważ masz daleko, głęboko zakodowane, że boleć musi i koniec. I stąd bierze się właśnie ten strach, ta obawa. Poza tym, po domu chodzę krótkie odcinki 5m, 10m.... Na zewnątrz idę dużo, dużo więcej. Tu chodzi o kondycję, wytrzymałość na dłuższe dystanse. I nad tym też pracujemy z fizjo, a 50+ byłoby jak znalazł.
pozdr AgaW - Wto 13 Sty, 2015
Wiktorio-w zasadzie masz w zupełności rację. Jest jak piszesz. Chodzi mi o inny aspekt-skoro tyle czasu Esca potrzebowała asekuracji to w zasadzie jej psyche przywykła tak bardzo do tego stanu że zapomniała jak to jest, że może być inaczej. Stąd strach podświadomy. Żeby się przekonać na ile rehabilitacja przynosi już teraz trwały efekt ona musi się przekonać i przełamać swoje wewnętrzne opory. Zakładam że terapeuta pozwolił jej chodzić bez kul (tak by wynikało z wpisów) a skoro tak to blokada tkwi w przyzwyczajeniu i schemacie do którego przywykła. Złamać schemat może tylko ona sama.
Doskonały pomysł, skoro masz obawy-poczekaj i oswój się z myślą że nie potrzebujesz kuli-parasolki. Napisz jak będziesz się czu gdy już jej "podziękujesz" za dotychczasowe wsparcie. Bonia - Wto 13 Sty, 2015 esca, daj sobie czas spokojnie. Powiem Ci coś ja mimo że mam MPD i praktycznie nigdy sama już chodzić nie będę bo kule z powodu tej choroby mam wpisane do końca życia. Potrafię kilkanaście metrów iść sama praktycznie trzymając się jednego palca innej osoby. Bo mam pewność że mam się czego chwycić. Jeśli ty czujesz że kula Tobie daje taką pewność to ją sobie noś do czasu aż sama poczujesz się pewnie i nie będziesz się bała jej odstawić. Ale nic na siłę . biedronne - Sro 14 Sty, 2015 esca, dobrze, że wiesz, że problem siedzi w głowie - łatwiej chyba z taką świadomością iść dalej i nad tym pracować. Dla mnie też było pewnym problemem całkowite odrzucenie kul poza domem, bo niby jest ok, ale co jeśli wybiorę się w dłuższą trasę bez kul i się okaże, że coś jest nie tak i dalej nie pójdę. Ja sobie przygotowałam w głowie taki "plan awaryjny" - wziąć zawsze kasę na taksówkę, mieć pod ręką telefon i od razu wymyśleć kto ze znajomych / rodziny w takiej awaryjnej sytuacji byłby dyspozycyjny. Na szczęście nie zdarzyło mi się skorzystać z planu awaryjnego, ale siedział sobie "z tyłu głowy" i łatwiej się wtedy zapuścić nieco dalej. esca - Pon 19 Sty, 2015 Ręce! ręce! ręce! - słyszę od fizjo- ręce pracują w czasie chodu. A to ci dopiero niespodzianka.
Ja od zawsze, od urodzenia używałam rąk aby zachować równowagę i nie przewrócić się przy utykaniu. Aż tu nagle mam używać je w innym celu???
Po operacji nie "przewracam się" więc nie wiem co z nimi robić i najczęściej wiszą jak strąki. Co jeszcze? Czego jeszcze muszę się nauczyć? Jestem dla mojego fizjo nie lada wyzwaniem - nauczyć PRAWIDŁOWO CHODZIĆ kogoś, kto nigdy tego nie robił. 
Powiem wam, nie jest łatwo, naprawdę. Wiem, teraz mi wpadło - bieżnia ustawiona przed lustrem. Mam do takiego sprzętu dostęp. Kiedy będę widzieć w lustrze jak chodzę, głowa przestanie rządzić. Co myślicie? Ktoś trenował tak? pozdrawiam i miłego dnia życzę AgaW - Pon 19 Sty, 2015
Myślę że najlepiej omówić ten pomysł z swoim terapeutą jak i kwestię "po co są potrzebne ręce w prawidłowym poruszaniu się"-Esca, daj sobie czas i pracuj z terapeutą, głowa w końcu zrozumie i przyjmie co trzeba
esca - Czw 22 Sty, 2015 Jutro jadę do LORO na kolejną kontrolę bioderka. Od zabiegu minęło 5 miesięcy. Mam wziąć wszystkie zdjęcia, bo przy okazji doktor sprawdzi jak ma się pierwsze endo, zamontowane 14 lat temu- grubość wkładki.... itp pozdr esca - Pi 23 Sty, 2015 Wróciłam z LORO. Życie jest piękne
5-miesięczne edno jest dobrze osadzone czyli OK.
14-letnie, w dobrym stanie, nie wytarte za bardzo czyli też OK.
W obu zakres ruchu dobry, bólu brak. Malina. 
Ruszać się, chodzić, ruszać się, chodzić, ruszać się..... Właściwie bardziej bałam się o stare niż o nowe bioderko. Teraz, kiedy druga noga wzięła na siebie połowę "obowiązków", stare zostanie odciążone i powinno wystarczyć na długo, długo. Zapisałam się na Oddział Dziennej Rehabilitacji. Potrzebuję dostać "wycisk" ale taki pod kontrolą fizjo. Brakuje mi kondycji, wzmocnienia. Zaczynam 5 lutego, zajęcia 8.oo -12.oo. (50+ poczeka. Tam też jest wycisk ale jednak .... bez kontroli.) Mam się pokazać za 2-3 lata, chyba że wystąpi jakiś ból. W LORO re-operacje nie czekają w kolejce. pozdrawiam serdecznie dorotabeata - Pi 23 Sty, 2015
Też tak uważam. Bardzo się cieszę, że tak Ci wyszło. Czas szybko minął i już po wszystkim. Bez komplikacji, z fizjoterapeutą. Życzę dużo spacerów z "nowym chodzeniem". Fajnie Ci się wszystko układa.
Pozdrawiam serdecznie. AgaW - Pi 23 Sty, 2015 Esca-super gratuluję udanej kontroli i życzę Ci udanej rehabilitacji.
P.S. jak sprawa z parasolką? Beata7115 - Pi 23 Sty, 2015 Esca gratuluję! Jak miło się czyta takie pozytywne wiadomości! To teraz życzę owocnej rehabilitacji. Pozdrawiam! 
esca - Pi 23 Sty, 2015
Wzięłam kijki i wyszłam na zewnątrz. Obeszłam cały budynek. Nawet nie zastanawiałam się za bardzo kiedy należy napiąć mięśnie, dłuższy krok, ręce, pięta/stopa, głowa do góry, żebra schować.....
Najpierw się trochę przestraszyłam, że nie mam nad tym kontroli a potem micha mi się uśmiechnęła ha ha ha Tu już chyba działa automat. Dlatego myślę, że będzie dobrze. Dzisiaj w LORO po wizycie postawiłam moją kulę do kąta i latałam po szpitalu bez niej. Jestem dobrej myśli. pozdr laura_m - Pi 23 Sty, 2015 esca, chciałabym kiedyś, za pięć miesięcy napisać to co Ty. Nie zazdroszczę, podziwiam. Tak trzymaj. Pozdrawiam maaly-22 - Pi 23 Sty, 2015 Esca gratuluje i zycze aby było tak dalej umnie po kontroli tez były dobre wiadomości nie dawno cieszy taki wpisz jak i to ze jest radość co jest najwazniejsze... AgaW - Pi 23 Sty, 2015
Myślę że tak! Już teraz oddaj komuś kulę-parasolkę, może ktoś z rodziny niech ją przed Tobą schowa? Postanów że na razie na czas rehabilitacji dziennej, wtedy łatwiej pokonasz przyzwyczajenie. Potem sama nie będziesz jej potrzebować. To dobry moment-wśród terapeutów z którymi będziesz się teraz spotykać możesz poczuć się bezpiecznie i pracować nad sobą, ciałem bez tej "dekoracji". Trzymam za to kciuki! pasiflora - Wto 10 Lut, 2015 Esca zapracowałaś na ten sukces Gratuluję!!! esca - Wto 17 Lut, 2015 Załapałam się na rehabilitację, co by poprawić sobie kondycję nowo-uruchomionych mięśni. Dostałam na każdą nóżkę ciężar 2kg. Po 2 tyg. ćwiczeń jestem o wiele mocniejsza w pośladkach. Tego było mi potrzeba. Mój chód od razu się poprawił. Kupiłam do domu 2 szt opasek po 1kg (wystarczy ) i będę machać.
A od marca startuję na Formułę 50+. pozdr W ten czwartek wracam do pracy
dorotabeata - Wto 17 Lut, 2015 esca, Super
Szybko minęły te 5,5 miesiąca. Nie wiadomo kiedy. Już jesteś po wstawieniu endo i wracasz do pracy
Widzę, że nie odpuszczasz i walczysz dalej o coraz lepszą formę. Powodzenia
Pozdrawiam serdecznie esca - Wto 03 Mar, 2015 Minęło 6 m-cy. Idę dzisiaj po raz pierwszy na Formułę 50+. I muszę przyznać, że mam cykora i to nie małego 
Przedyskutowałam ćwiczenia znane mi z tych zajęć z fizjo i jestem gotowa. Dostałam wskazówki i życzenia powodzenia.
Chodzenie na bieżni nie wypaliło, zbyt duże obciążenie dla bioder. Czułam duże napięcie przy normalnym trybie chodzenia, przy wolniejszym tempie - jeszcze gorzej. Tak, że bieżnia odpadła, (na razie.) Formuła pewnie pójdzie lepiej. Napiszę. pozdr esca - Wto 03 Mar, 2015 Byłam
Ćwiczyłam
Przeżyłam
Wiara bardzo ciepło mnie przyjęła - ...gdzie byłaś tak długo? ....Czekaliśmy na ciebie.... Bioderko zrobione? Fajnie..... itd w tym stylu. Bardzo, naprawdę bardzo miło. Nie odczuwam żadnego bólu, dyskomfortu, ale też nie przesilałam się za bardzo. Na pierwszy raz wystarczamy. Mam o wiele większy zakres ruchu, łatwiej mi się ćwiczy, sprawniej. Wykonałam wszystkie ćwiczenia, może nie po 10 razy (jak inni) ale po 8. Chociaż niektóre ćwiczenia mogłabym zrobić 3-4 serie po 10. Jestem bardzo zadowolona. Naprawdę, niewiele potrzeba człowiekowi do szczęścia. Ot, takie zajęcia z wiarą na Formule 50+. Dwa razy w tygodniu 1,5 godz, polecam.
pozdr AgaW - Wto 03 Mar, 2015 Esca, super 
Wracasz do codziennego życia i robisz co lubisz-gratuluję Tak trzymaj
esca - Wto 03 Mar, 2015
Przy okazji dowiedziałam się, że ćwiczy z nami bioderko-endo 18-letnie. Też długi staż, chwali się. Zauważam, że u ludzi "ruszających się", ćwiczących, uprawiających jakiś sport nawet -ogólnorozwojowy, usprawniający..... endo trzyma się dobrze, nie ma kłopotu. Kości mocne. Bo, przecież kości rosną kiedy się ruszamy a nie kiedy śpimy. Ruszajmy sie więc jak najwięcej. pozdr ps. oczywiście zdarzają się wyjątki, indywidualne przypadki. AgaW - Wto 03 Mar, 2015
kejpi77 - Czw 05 Mar, 2015 super, tak trzymaj
esca - Nie 29 Mar, 2015 Kończy mi się renta. Myślę jednak o tym, żeby nie stawać ponownie przed komisją. Z czym pójdę? Micha mi się śmieje, żadnych dolegliwości, chodzę coraz ładniej.... I co najważniejsze - nie myślę o sobie niepełnosprawna!!!!!!
Chodzi o to, że do tej pory stając przed komisją, naprawdę, całą swoją postawą! czułam się rencistką, osobą chorą, niepełnosprawną, wymagającą pomocy. Dzisiaj.... nie parkuję już na kopercie - pamiętam jak sama z kulami szukałam wolnego miejsca, horror. Nie wiszę na wózku w sklepie. W ogóle życie sprawia mi radość.
Po 20 latach przestanę być rencistką? Trochę mnie to przeraża
Kim ja teraz będę? Zwyczajnym człowiekiem? Takim, jakich wielu? Całe życie byłam "inna" i czułam się "inna". Mówią mi - idź, może Ci dadzą? A ja pytam - co dadzą? Z powrotem bolące nogi? Nie chcę!!!!!! A może ja oszalałam? Pracę mam, do emerytury 5 lat. Pozdrawiam maaly-22 - Nie 29 Mar, 2015 I tak trzymaj i nie poddawaj się zdrówka i radości z zycia zycze... kejpi77 - Nie 29 Mar, 2015 korzystaj z życia ile się da, fajnie się czyta takie posty
AgaW - Pon 30 Mar, 2015
Esca, gratuluję Ci formy Wcale nie oszalałaś. Po prostu czujesz się szczęśliwie i pewnie-zawsze na komisję możesz pójść bo pójść, dla spokoju że byłaś-jeśli tego potrzebujesz, olewając to co z tego wyjdzie.
Kim teraz będziesz? - jesteś SOBĄ, zwyczajną SOBĄ, unikatem jak każdy z nas To bardzo ważne umieć sobą być i z sobą się dobrze czuć.
Skoro rady innych nie pasują Ci to...po prostu ich nie słuchaj, rób co Ty uważasz za słuszne, co Ty potrzebujesz, nie masz obowiązku nikogo słuchać ani dostosowywać się. Niech mówią a Ty machnij ręką i zdecyduj jak uważasz, masz do tego swoje prawo-bo to Twoje życie
Dobrze że masz pracę, to daje Ci komfort
Esca- powodzenia w podejmowaniu decyzji, trzymam kciuki że będą tylko Twoje wypływające z tego co Ty czujesz. Takich decyzji się nie żałuje, dają szczęście 
dorotabeata - Pon 30 Mar, 2015 esca, Gratuluję
Podpisuję się pod tym, co napisała AgaW Pozdrawiam Mijka - Pon 30 Mar, 2015 esca, gratuluję 
esca, Ty jesteś więcej niż zwyczajny człowiek, bo wielu zwyczajnych ludzi nie doznało radości ze zwyczajnego chodzenia bez bólu
Za siebie się już nie oglądaj, nie warto
Życie sprawia Ci radość  to żyj jego radością z równiutkim bezbolesnym chodem
esca - Sob 11 Kwi, 2015 Z fizjoterapeutą człowiek ciągle uczy się czegoś nowego. Dzisiaj, w jakiś przedziwny sposób dotarło do mnie, że aby iść, trzeba wysunąć/wyrzucić do przodu nogę. Ale nie stopę czy też usztywnione/napięte bioderko. Najpierw idzie kolanko, potem nóżka się prostuje i stopa zostaje postawiona, mocno i konkretnie. EUREKA poprostu. fajne uczucie.
Oczywiście musiałam do tego momentu dojrzeć. Musiałam wzmocnić m.in mięśnie miednicy na tyle aby to wykonać. Wcześniej było to dla mnie niedostępne.
Jednak, jeżeli komuś bioderka zepsuły się późniejszych latach, ma w głowie model chodu i szybciej wraca do prawidłowego maszerowania. Ale bioderka dysplastyczne, uszkodzone od urodzenia muszą nauczyć się wszystkiego od nowa, jak małe dziecko. A "głowa" boi się nowego stylu i ciągle wraca do starego, sprawdzonego modelu. Blokuje mięśnie, robi wszystko aby chodzić po staremu, bo boi się bólu. Zaraz będzie 9 miesięcy a w mojej głowie ciągle jeszcze opór i blokada. Pokonujemy go pomalutku, pomalutku. Ale sama, bez fizjo nie dałabym rady. Nie ma mowy. Fajne to są rzeczy, takie odkrywanie własnych możliwości.
W nagrodę zaserwowałam sobie loda, ha! Pozdrawiam dorotabeata - Sob 11 Kwi, 2015
Od jakiegoś czasu, idąc, zastanawiam się, jak to się chodzi? Jak inni idą, co zrobić, żeby iść naprzód. Patrzę przez okno, jak się chodzi i nie mogę tego rozgryźć. Tobie się udało, gratuluję i cieszę się, że wszystko idzie ku normalnej zwykłości. Pozdrawiam.
Danielos - Nie 12 Kwi, 2015
Tak, ale chodzenie to nie tylko przebieranie nóżkami. Zanim poruszymy nogą, pojawi się przesunięcie środka ciężkości w kierunku ruchu (pochylimy/przechylimy cię) w obrębie tułowia. Czynność ta (chód) wykonywana w sposób prawidłowy wymaga odpowiedniego zaangażowania, elastyczności kotroli i prawiłowej kolejności włączania do pracy naprzemiennych grup mięśni nie tylko w obrębie nóg ale przede wszystkim w obrębie tułowia. Z resztą na sam sposób chodu wpłynie również m in. rozkład ciśnień w obrębie głównych jam ciała. Nie musimy o tym myśleć gdy robimy to automatycznie (nic nam nie dolega) jednakże przywrócenie tej aktywności u pacjentki/-ta wymaga uwzględnienia powyższych elementów w planowaniu terapii. dorotabeata - Nie 12 Kwi, 2015 Danielos, Dzięki za mądre słowa. Niestety, zmiany zwyrodnieniowe są duże i stąd moje zainteresowania i obserwacje. esca - Czw 16 Kwi, 2015 Wczoraj.... pojechałam do pracy.... autobusem!!!!!!! Nie pamiętam kiedy ostatnio jechałam. Nóżki bolały więc z 15lat samochodem. Musiałam pożyczyć auto więc.... MZK. Do przystanku doszłam z przerwami na chwilę odpoczynku. To odległość 630m (mam krokomierz ) Dobrze, prawidłowo idę tak ok 150m a potem "po staremu". Dlatego musiałam się zatrzymywać. Ja nie chcę chodzić byle jak, ja chcę chodzić "dobrze", jak książka pisze
Potem od przystanku do pracy znów 600m, więc taktyka ta sama. Jestem bardzo, bardzo zadowolona. Samochodem to smutno wsiadam i wysiadam pod domem, nikogo nie spotykam.
A tu ... oczywiście spotkało się różne osoby, pogadało - a jakże. Popatrzyło na świat, nawet bilet musiałam kupić i skasować. Może dla kogoś to normalne ale dla mnie to ósmy cud świata.
Do domu wracałam już samochodem. Co prawda wieczorem byłam lekko zmęczona - pracy trochę latam. Nóżka nie chciała chodzić przepisowo. Miednica też mi się rozhuśtała. To jest chyba najtrudniejsze - ta miednica. Utrzymać ją prawidłowo. Ucieka mi do środka ale też do przodu. Wtedy robi mi się siodełko w lędźwiach. Muszę mieć napięte pośladki i "kitę podwiniętą" (to moje określenie, nie wiem jak nazywa się fachowo ) Wtedy jest w miarę dobrze. Długo jednak tak nie dam rady. A już chodzić taka wyprostowana Do tego kolanko, wyprostować, postawić stopę, bioderko itd itd ..... o matko!
Ale dzisiaj idę na 50+ a sobotę fizjo naprawi mnie i ustawi odpowiednio. Zawsze tak jest. Co by się nie działo w tygodniu, wiem, że przyjdzie sobota i wszystko zostanie wyrównane. I to jest fajne. Za tydzień 8-mcy. Wolno bioderka dysplastyczne dochodzą do formy. Pewnie jeszcze nie raz wsiądę do autobusu ale na razie sobie odpuszczę, Ha! pozdr Bonia - Czw 16 Kwi, 2015 esca, Nie od razu Rzym zbudowano jak mówią dzięki systematycznej pracy będzie z dnia na dzień coraz lepiej. 
esca - Nie 03 Maj, 2015 Wczoraj nauczyłam się..... kucać. Nie pamiętam kiedy to robiłam ostatnio. Może w podstawówce? Dotarło do mnie, że kucanie i klękanie to zupełnie co innego
Usiąść tak na pięcie ze zgiętym biodrem
A jednak okazało się proste. Tak mi się podoba, że latam ze zmiotką i ciągle coś muszę zebrać z podłogi.
Życie jest piękne. Pozdrawiam maaly-22 - Nie 03 Maj, 2015 Gratuluje i zycze ćierpliwości a napewno będzie duzo okazji do radości tak jak w postach wyzej co wiem i znam z zycia trzymam za Ciebie kćiuki i zycze aby z kazdym dniem było coraz lepiej pozdrawiam.... Bonia - Nie 03 Maj, 2015 No pięknie gratulacje. esca - Wto 26 Maj, 2015 Idę w sobotę na Nordic Walking. Pierwszy raz. Mój fizjo nic o tym nie wie. Wyjechał na trochę. Nie będę siedzieć w domu. Zrobię mu niespodziankę.
Ponieważ ostatnio ćwiczyliśmy właśnie ruchy ramion. Moje ręce "nie chodzą", słabo ruszają się... A jeżeli już, to nie od ramion, trochę od łokcia.... Jakoś tak nie umiem złapać rytmu. Do tego krok nie chce się wydłużyć. Kiedyś powiedział mi o Nordicu, że będzie dla mnie dobry. Wszystko pasuje - krok, ramiona, po prostu jak znalazł. A więc idę. Kije mam już od dwóch lat. Kupię tylko buty (maja być podobno takie jak do biegania) Spacery są w każdą sobotę, z instruktorem, uczą chodzić, trasa od 5-8 km. Chodzą moje dziewczyny z 50+, dzisiaj z nimi pogadam. pozdrawiam ps. Dzisiaj moja druga endo ma 9-miesiąc.
esca - Pon 01 Cze, 2015 Byłam na Nordic. Nie z grupą bo trasa 5-8km trochę mnie przestraszyła. Rozum i logika podpowiadały, że na pierwszy raz to za dużo. Poszłam więc sama. Zrobiłam 4km.
I powiem tak nie było łatwo. Rytm złapałam, ramiona w końcu zaczęły ruszać się jak wahadła, z dłuższym krokiem trochę gorzej. Ale potrenuję jeszcze, pochodzę trochę.
pozdr maaly-22 - Pon 01 Cze, 2015 No to czas zacząć spacerować częsciej pozdrawiam... bebe14 - Pon 01 Cze, 2015 Esca ja też się przymierzam do kijków i wiem że to dobra sprawa bo chodziłem w tamtym roku w sanatorium z kijkami i mi się podobało Tylko że wtedy byłem po jednym endo a teraz mam w obu nogach i ta druga ma dwa miechy Do tego ostro działam na basenie co się odbija niestety wieczorami ale o kijkach cały czas myślę i na początek sobie pożyczę od znajomej na próbę na bo na sam basen mam blisko 2 kilosy w jedna strone metrów w jedna stronę to może upiecze dwie pieczenie na jednym ogniu kejpi77 - Pon 01 Cze, 2015 Esca, ale kondycja jeszcze nie ta, czy bioderka nie wydalały ? dorotabeata - Pon 01 Cze, 2015 bebe14, A rowerek pewnie też i mamy triathlon
esca, Gratuluję, cały czas Ci kibicuję Idziesz jak burza! 
crust - Pon 01 Cze, 2015
esca - Pon 01 Cze, 2015
Kondycja jednak lepsza, bo kiedy ostatnio miałam do przejścia trasę, zatrzymywałam się częściej niż wczoraj. Coś mi tam pstryka w tym biodrze. Nie boli, ale przeskakuje. Ale co najważniejsze, głowa rejestruje ale już nie blokuje. (przed operacją takie pstrykanie stawiało włosy dęba a oczy do nieba) Nawiasem mówiąc, nie pamiętam kiedy ja zrobiłam trasę 4 km na własnych nogach i bez żadnego bólu?? Dlatego jestem zadowolona. Pozostaje mi ćwiczenie ćwiczenie ćwiczenie. Moje 50+ bardzo mi w tym pomaga. Pozdr esca - Pon 10 Sie, 2015 Muszę się pochwalić byłam na zlocie i zrobiłam 9km. I co? I.... nic!!!
w ostatnim czasie dowiedziałam się, że aby chodzić (stanąć na nodze obciążanej) należy napiąć mięśnie z tyłu nogi. Aż po pośladek.
A to ci dopiero niespodzianka Do tej pory napinałam mięśnie z przodu nogi, a kolano to mało nie wyskoczyło. Miednica opadała, sylwetka przechylała się na bok, utykałam.
Oczywiście bez nowego bioderka zmiana nie byłaby możliwa. Poza tym trzeba było wyćwiczyć mięśnie, które nie pracowały chyba nigdy w życiu. Pamiętam jak mama mnie upominała abym trzymała prosto ramię wtedy nie będę utykać. A to przecież nie ramię trzyma miednicę tylko m.in. pośladkowy średni. Zanim go wyćwiczyłam, trochę czasu upłynęło. Sylwetkę mam inną, wyprostowałam się. "Urosłam" 2cm Siedzę też inaczej, pośladki napięte.....
I tak oto przyszedł na mnie czas, że .......chodzę prosto. Nie marzyłam o tym. Jakieś cuda się dzieją, naprawdę. Życie jest piękne. pozdrawiam ps. wiem, wiem, Pan Bóg mówi - wygrasz milion, tylko kup wreszcie ten los! Tzn, ty tez coś zrób. Dałam swój wkład, trochę pomogłam tym cudom zdarzyć się poprzez moją ciężką pracę z fizjo cierpliwość, oraz ćwiczenia, ćwiczenia i jeszcze raz ćwiczenia.
Za kilka dni będzie roczek. Fizkom - Pon 10 Sie, 2015 esca, Gratulacje, 9 kilometrowy marsz bez bólu to jest Coś ........ !! Twoja Mama miała dużo racji, zwracając uwagę na ustawienie Twojego barku i ramienia. Nasza miednica "zawieszona" jest właśnie na nich poprzez m.Najszerszy Grzbietu. Zrównoważona praca właśnie tego mięśnia jest warunkiem optymalnej pracy m.Pośladkowego Średniego. Zawsze w takich sytuacjach zastanawiam się, skąd u naszych Rodziców tak szeroka wiedza .........
Fizkom AgaW - Pon 10 Sie, 2015 Esca, gratuluję i cieszę się Twoim sukcesem Dbaj dalej o siebie i życzę kolejnych cudownych potwierdzeń sprawności
Fizkom, jak to nie wiesz skąd wiedzą to matki? z matczynej intuicji, wiedzy nie zawsze trzeba fachowo nabywać aby "skądś po prostu wiedzieć" i mieć pewność jej słuszności Ale o intuicji i wiedzy która sama przychodzi to już zupełnie inny, bardzo szeroki temat...a tu jest historia Eski.
Sylwia22 - Pon 10 Sie, 2015 Esca. Napisałaś ze kucałaś, dziś dowiedzialam sie ze z dwoma endo bedzie to nie mozliwe i zakazane, czeka mnie druga endo więc sie dziwie... esca - Pon 10 Sie, 2015
Może zależy to od rozciągnięcia, nie wiem. Pewnie fizjoterapeuci coś na ten temat napiszą. Pozdr dorotabeata - Pon 10 Sie, 2015 esca, Bardzo się cieszę i gratuluję wytrwałości. Ale chodziłaś z kijkami? Serdecznie pozdrawiam
pasiflora - Pon 10 Sie, 2015
Trza dobrze kucać wg wytycznych lekarza i fizjo. Bonia - Wto 11 Sie, 2015 esca, Cieszę się bardzo i gratuluje zuch dziewczyna
Sylwia22 - Wto 11 Sie, 2015 Esca a jakiego rodzaju masz endo, z długim trzpieniem? No na rechabiliracji fizjo mi tak powiedzial, i tak samo zasada głebokiego siadu bo wtedy trzpień wypycha kośc, ja już po sie w tym gupie co można a co nie... esca - Wto 11 Sie, 2015 Dziękuję bardzo 
Jeżeli biodro było usztywnione (nie daj boże żadnego ruchu w tym miejscu) to chód nie przypominał chodu. To jakieś pokraczne wymachy rąk, naciąganie szyi, głowy... aby się nie przewrócić. Kije wstawiają mnie w ramy. Nakazują określone ruchy i delikatnie podpierają. Oczywiście nie myślę tu o takim zwykłym chodzeniu z kijami jak z laską, jak to nieraz widać na ulicach. Instruktor pokazał, nauczył mnie jak chwytać kije, kiedy wypuszczać... A ten dłuższy krok to dla mnie marzenie.
Moja głowa zna tylko krótki krok, stary wieloletni styl chodzenia, pokraczny jak diabli. Jeżeli tylko postawię taki krok natychmiast wpadam w stary schemat. Z automatu. Dlatego dla mnie to bardzo ważna rzecz. Głowa nie zna takiego kroku i mam szansę na nowy schemat prawidłowego chodu. To jest mój cel Jak najwięcej chodzić wg nowego stylu tak aby stary wyleciał z głowy.
Oczywiście jest też cała reszta ale to już pryszcz. pozdr kejpi77 - Wto 11 Sie, 2015 ale śmigasz , super !
esca - Czw 27 Sie, 2015 Wczoraj minął roczek drugiego bioderka Pierwsze niedługo będzie miało 15lat, też niczego sobie.
A w ubiegłą sobotę byłam na weselu. 12 godz baletów, zabaw, tańczenia..... i nic.
Jestem bardzo happy, bardzo bardzo. pozdr dorotabeata - Czw 27 Sie, 2015 Gratuluję i pozdrawiam
maaly-22 - Czw 27 Sie, 2015 Esca super czytać takie słowa taki post u mnie minął już rok i parę dni gdy rok temu o tym czasie stawiałem pierwsze kroki .Dziś robię wszystko nawet dach maluje który nie jest płaski po prostu cieszę się życiem .Czytając takie posty tez się cieszę ze inna osoba po zabiegu te ma się dobrze a Jeszcze Ty Esca którą Ciebie tu odebrałem odbieram jako dobrą radosną osobę inne osoby również bo miałem okazje i poznałem kilka osób z naszego forum osobiście i wieżę ze poznam więcej.... sonce2000 - Pon 19 Pa, 2015 Jestem zachwycona tą historią
Zastanawiam się, czy ja będę tak żyła pełnią życia. Ale czy będę mogła bawić się z dziećmi bez ograniczeń? Szaleć w aquaparku, podnieś małego na ręce -ma obecnie 6 miesięcy. Czy tego się już nie da przeskoczyć? Samej operacji się tak nie boję, co tego jak będę żyła po niej czy lepiej bo bez bólu-czy gorzej bo bardzo ograniczona ? Czas chyba zacząć ćwiczyć-znaleźć dobrego fizjoterapeutę i do dzieła-choć terminu jeszcze nie mam... AgaW - Wto 20 Pa, 2015
Dobre podejście, to zaprocentuje . Jeszcze i Ty nam napiszesz swoją historię, która innych podniesie na duchu - czego Ci gorąco życzę
esca - Wto 08 Gru, 2015 Witam. Moje pierwsze bioderko skończyło właśnie 15lat. (drugie mam 16m-cy) Sprawuje się bardzo dobrze. Przez tyle lat, od czasu operacji nie bolało, nie przeskakiwało, nie chrupało.... nic, po prostu nie było z nim żadnego problemu. Mam nadzieję że z drugim będzie tak samo. Również działa bez zarzutu. Mimo ciężkiej i trudnej nauki chodu, stawiania kroków, odp. miednica, kolana, stopy... itd nie mogę powiedzieć na endo złego słowa.
I niech tak zostanie.
Pozdrawiam wszystkich serdecznie. dorotabeata - Wto 08 Gru, 2015 esca, Bardzo, ale to bardzo się cieszę
Serdecznie pozdrawiam
maaly-22 - Wto 08 Gru, 2015 Gratuluje Esca u mnie podobnie pozdrawiam.... Bonia - Wto 08 Gru, 2015 Wspaniale esca,
pasiflora - Sro 09 Gru, 2015 esca, ale masz fajny wynik Rewelacja. Chciałabym też tak a nawet więcej. Czego i Tobie moja droga życzę
kejpi77 - Sro 09 Gru, 2015 Życzę przynajmniej minimum kolejnych bezproblemowych 15 lat
esca - Sro 09 Gru, 2015 Dziękuję bardzo.
to tak będzie! Może nie dziś, nie jutro ale przyjdzie ten dzień i stanie się.
http://forumbioderko.pl/v...p?p=68845#68845 Życzę Ci tego. pozdr crust - Sro 09 Gru, 2015 15 lat, ładnie...
AgaW - Sro 09 Gru, 2015 Esca - Brawo Tak trzymaj i dbaj o swój świetny stan. Życzę Ci kolejnych szczęśliwych rocznic
aga.t. - Sro 09 Gru, 2015 Super I ja życzę kolejnych tak udanych rocznic
Reniaczek - Czw 10 Gru, 2015 Wspaniale!!!Oby tak dalej:) Pozdrawiam:) esca - Wto 15 Lis, 2016 Witam. Kolejny roczek minął mojej pierwszej endo. To już 16 lat. Jest bardzo dobrze, przez tyle lat nie miałam z nią żadnego problemu. Druga nóżka zrobiona była w sierpniu 2014, a więc ponad 2 latka. Też sprawuje się dobrze. W ogóle to świat jest cudny. Pozdrawiam serdecznie i zdrówka życzę. dorotabeata - Wto 15 Lis, 2016 esca, Bardzo się cieszę i gratuluję endo. Dobrze wszystko wyszło. Pozdrawiam serdecznie 
aga.t. - Wto 15 Lis, 2016 esca Piękny wynik No i najważniejsze, że wszystko jest dobrze. Gratuluję i pozdrawiam
kejpi77 - Sro 16 Lis, 2016
pasiflora - Sro 16 Lis, 2016 esca, dajesz nadzieję na wieloletnie użytkowanie endo Kolejnych wspaniałych rocznic życzę.
AgaW - Czw 17 Lis, 2016 Esca,zycze Ci kolejnych rocznic w zdrowiu
esca - Sob 26 Sie, 2017 Witam. Dzisiaj mija 3 lata jak dostałam nową prawą nóżkę. Dużo nowych rzeczy doszło. A właściwe wszystko było nowe, bo ta nóżka nie pracowała prawidłowo od urodzenia. Musiałam nauczyć się, przy pomocy fizjo, nowych ruchów, napięcia mięśni odpowiednich dla konkretnego ruchu... Ostatnio nauczyłam się wchodzenia na trochę wyższe schody. Zdarzyło mi się że "przeszedł mi prąd" i noga zwiotczała. Okropne uczucie. Strach w głowie powrócił. Przetrenowałam to z fizjo. Ustawiliśmy schody odp. wysokości i weszłam. Oczywiście trzymałam go za rękę bo głowa tak blokowała w podświadomości, że nie mogłam się zdecydować. Odpowiednia postawa, napięcie potrzebnych mięśni i jakoś poszło.
Mam takie schody w pracy. Wchodzę na nie co najmniej 3-4 razy dziennie. Mam więc dobry trening. Już się nie boję. Innym "kwiatkiem" to ciągle krótsza noga. Podkurczana z czasów kiedy bolała, automatycznie unosiłam sobie piętę (nie wiem po co?), unosiłam biodro. Efektem był brak ok 1cm, ból w boku i oczywiście niekomfortowe chodzenie. Fizjo znalazł przyczynę i sposób jak temu zaradzić. Codzienne ćwiczenia, coraz trudniejsze, uruchamiające coraz to nowe mięśnie... na to wszystko potrzeba czasu. Ja potrzebowałam tych 3 lat. Zresztą sama nie wiem co jeszcze wyskoczy? Tak jak pisałam - nigdy nie chodziłam prawidłowo i nawet nie wiem, czego jeszcze nie umiem?
Lewa nóżka będzie miała w listopadzie 2017 - 17 urodziny Sprawuje się dobrze. Pozdrawiam serecznie mjuniorek - Sob 26 Sie, 2017 Gratulacje! dorotabeata - Wto 29 Sie, 2017
 Dzień bez ćwiczeń, to dzień stracony.
Serdecznie pozdrawiam, miłego chodzenia
aga.t. - Sro 30 Sie, 2017 Esca gratulacje i oczywiście życzę kolejnych udanych rocznic 
Ja za parę dni 6 urodzinki
AgaW - Czw 31 Sie, 2017 Esca, wspanialej formy na kolejne rocznice
esca - Czw 16 Lis, 2017
Właśnie minął kolejny roczek To razem 17. Nic nie boli, nic się nie dzieje, biegam (bez przesady), tańczę, ćwiczę na sali, na macie... ŻYJĘ!!!
Co 2-3 mies spotykam się z moim fizjo, aby nie zgubić kierunku i na bieżąco załatwiać sprawy z drugim bioderkiem (które ma dopiero 3 lata) Ja jednak miałam nieprawidłowe bioderka od urodzenia i o pewnych rzeczach nie miałam pojęcia. Trzeba było wdrukować sobie w głowie nowy sposób chodzenia, kucania, siadania... A ostatnio uczyłam się prawidłowego wchodzenia po schodach (takich trochę wyższych niż standartowe) Pozdr dorotabeata - Czw 16 Lis, 2017
Pozdrowionka esca - Czw 15 Lis, 2018 Witam. Melduje posłusznie, że moja lewa nóżka skończyła 18 lat Sprawuje się świetnie.
Drugiej w sierpniu minęło 4 lata. Spotykam się z fizjo raz na 2-3 m-ce. Ustawia mnie, odblokowuje, daje nowe zadania.... Chodzę na 50+. Biegamy tam, rozciągamy się, skaczemy (spokojnie, wszystkie ćwiczenia mam przeanalizowane przez fizjo i nie przesadzam)...... Jest suuuuuper, czego i innym bioderkowiczom życzę. Pozdrawiam serdecznie dorotabeata - Czw 15 Lis, 2018 esca, Wielkie gratulacje To już 18-tka, czyli wielka impreza. Bardzo się cieszę, że tak sobie super chodzisz. Bardzo miło poczytać o takich sukcesach. Świetnie sobie radzisz jako Ironwomen
Pozdrowionka
karolina23 - Czw 15 Lis, 2018 Gratulacje 18 lat to wspaniały wynik! Życzę Ci następnych tylu, albo i więcej! Super się czyta takie wpisy
AgaW - Nie 18 Lis, 2018 Esca, brawa i gratulacje Jestes przykladem ile mozna osiagnac dobrego.
Tak trzymaj ! Serdecznie Cie pozdrawiam! esca - Nie 25 Sie, 2019 Witam. Jutro mija 5 lat mojej nowej prawej nóżce. Lewa w listopadzie będzie miała 19 lat. Jest dobrze, bardzo dobrze. Utrzymuję mięśnie w dobrej formie i one pozwalają na "normalne" życie. Zajęcia 50+ dwa razy w tygodniu po 1,5godz. Suuuper sprawa. Nastał czas na akcję "chodzę prosto!!!!!!" To nie takie proste, ponieważ od urodzenia kiwałam się na prawo. Mięsień za to odpowiedzialny został odblokowany dopiero 5 lat temu, podczas wymiany biodra. Pomału, pomału wyćwiczyłam go. (Trochę zmęczył się ostatnio na wycieczce ale robiliśmy 8-10km dziennie przez tydzień 🤣🤣🤣🤣🤣🤣) Dodatkowo okazało się, że mam spięte barki (nie wiem po co to robię?). A to potęgowało kiwanie. Fizjo mówi - więcej luzu!!! Pomogło! Teraz tylko kiwam się gdy...... zapomnę. Ale jest słońce (cień), są lustra, szyby witryn sklepowych.... i już idę prościutko. "La vie est belle" życie jest piękne, czego innym również życzę. Pozdrawiam serdecznie AgaW - Nie 25 Sie, 2019 Esca, wszystkiego dobrego na kolejne lata! Pozdrawiam serdecznie. dorotabeata - Sro 11 Wrz, 2019 esca, Serdecznie gratuluję i bardzo się cieszę, że jest tak świetnie
Mam nadzieję iść Twoją drogą. Trochę zazdroszczę tych 50+, u nas tylko dla "bez endo". Ale i tak u mnie jest super, czyli wróciłam do pracy po urlopie i powoli się już ogarnęłam z tysiącami książek. Pozdrawiam bardzo serdecznie
esca - Sob 16 Lis, 2019 Witam, witam, witam.... Jak by to powiedzieć, hm... moja nóżka zaczyna 20 rok. (Druga nóżka- ponad 5 lat) Działa pięknie, nic nie boli. Ćwiczenia na 50+ w dalszym ciągu extra. A nawet zaczęło mi się dobrze biegać. 🤣🤣 A to pędzę do autobusu, a to kończy się zielone światło dla pieszych... Sama jestem zdziwiona jak lekko mi idzie to bieganie, jak mi się podoba i jak dobrze się czuję. Oczywiście fizjo pilnuje (tak co 2 m-ce), rozluźnia, daje nowe zadania. Pozdrawiam i zdrówka życzę AgaW - Nie 17 Lis, 2019 Esca, cieszę się że żyjesz tak aktywnie i dbasz o siebie. Wszystkiego najlepszego na kolejne lata
Bonia - Nie 17 Lis, 2019 Gratuluje esca
kinga - Nie 17 Lis, 2019
pięknie
oby jak najdłużej i w świetnej formie i samopoczuciu
dorotabeata - Nie 17 Lis, 2019 Ja też gratuluję
Pozdrawiam serdecznie
esca - Nie 15 Lis, 2020 Witajcie. Jak co roku..... przyszłam zameldować- mojej nóżce zaczął się kolejny rok, czyli..... 21. Jest gites. Z powodu korony, nasze zajęcia ogólnorozwojowe (50+) skończyły się. Coś musiałam znaleźć podobnego, zastępczego. Żeby formę utrzymać ale nie zrobić sobie krzywdy. Udało się. Chodzę do klubu fitness. 2x w tyg na pilates oraz 1x "zdrowy kręgosłup". Zajęcia prowadzi fizjoterapeutka. Suuuuuuuper!!!! Z moim fizjo spotykamy się regularnie co 5-6 tyg. I tak już zostanie. Pozdrawiam serdecznie i życzę zdrówka wszystkim. Ps. Druga nóżka w sierpniu 2021r skończy 7lat. dorotabeata - Nie 15 Lis, 2020 Serdecznie pozdrawiam. Gratuluję i cieszę się, że to już tyle lat chodzenia. Super, że masz możliwość utrzymania formy. No i oczywiście to dla nas, bioderkowiczów, wiadomość bardzo ważna, że można liczyć na takie funkcjonowanie z endo. Ja też trzymam się jako tako, czyli po japońsku. Pracuję jeszcze i zastanawiam się nad emeryturą, ale na razie nic nie zdecydowałam. Jeszcze raz pozdrawiam i życzę duuuuuuużo zdrówka, tego bioderkowego, i tego pandemicznego
AgaW - Sro 18 Lis, 2020 Esca, gratuluję wytrwałości w dbaniu o siebie i życzę wszystkiego dobrego
esca - Pon 15 Lis, 2021 Witajcie witajcie. Jakby to powiedzieć moje bioderko zaczyna kolejny rok. Czyli  22.
Cały czas "randki" z fizjo co 6 tyg; pilates 3x w tyg. Nic nie boli, nic nie zgrzyta, nie skrzypi... itp. Druga nóżka też ok. W sierpniu 2021 minęło jej 7 lat. Pozdrawiam wszystkich serdecznie i zdrówka życzę. AgaW - Nie 19 Gru, 2021 Esca, gratuluję świetnej formy i serdecznie pozdrawiam
esca - Sro 16 Lis, 2022 Witam. Przyszłam zameldować, że moja nóżka zaczęła 23 rok działania. Jest dobrze. Nic nie boli. Dzięki ćwiczeniom zakres możliwości zwiększa się. Mięśnie, ścięgna... coraz bardziej rozciągają się. Szpagatu nie robię ale dużo mi nie brakuje. Sprawność, wytrzymałość coraz lepsza. Uwielbiam te zajęcia fitnesowe.
Fitnes - oczywiście dalej., 4x w tyg Fizjoterapeuta - oczywiści co 5-6 tyg. Pracuję, dalej prowadzę firmę, mimo emerytury bo... zdrowie pozwala. Jest OK czego innym też serdecznie życzę. Pozdrawiam serdecznie ps. Druga nóżka skończyła 8 lat w sierpniu tego roku. Też jest gites. AgaW - Sro 16 Lis, 2022 Esca, bardzo się cieszę że wszystko u Ciebie jest super. Życzę kolejnych lat w świetnej zdrowej formie.
janmar - Czw 17 Lis, 2022 Super meldunek. Gratulacje. Już zaczynam czekać na następny w 2023 r.
mestera967 - Czw 13 Lip, 2023 Jak tam? Czekam na jakieś nowe, dobre wieści
esca - Sob 26 Sie, 2023
Nowe wieści? Jak najbardziej.... Dzisiaj mija 9lat od operacji mojej prawej nóżki. (Lewa w grudniu skończy 23lata) Tak jedna jak i druga endo sprawują się extra. Pilates i inne zajęcia (5godz) w tygodniu pomagają w utrzymaniu formy, kondycji.... i dodają radości każdego dnia. Czego i innym bioderkowiczom serdecznie życzę. Pozdrawiam janmar - Pon 04 Wrz, 2023
Pięknie się to czyta Pozdrowienia AgaW - Pon 11 Wrz, 2023 Esca, gratulacje, fajnie się czyta takie dobre wieści. Wszystkiego najlepszego!
esca - Czw 16 Lis, 2023 Witam. Moja nóżka zaczęła 24 rok. Jest super. Nic nie boli. Fitness pozwala utrzymać sylwetkę i sprawność. Zwiększyłam sobie do 6godz tygodniowo, bo było mi mało
Fizjoterapeuta - oczywiście co 5-6 tyg. Jest super czego innym też serdecznie życzę. Pozdrawiam serdecznie ps. Druga nóżka skończyła 9 lat w sierpniu tego roku. Też jest gites. AgaW - Pi 17 Lis, 2023 Brawo Esca  Serdecznie gratuluję utrzymania świetnej formy i życzę kolejnych tak udanych biodrowych rocznic
|
