eltauro - Czw 18 Lis, 2010 Temat postu: Historia eltauro, która szybko nabiera tempa Witam wszystkich.  Moja dotychczasowa historia jest podobna do wielu już tu opisanych, ale nie wiem co mnie czeka......  Jestem Ala i mam 43 lata.
W grudniu 2001 roku, a więc 9 lat temu dowiedziałam się, że mam zwyrodnienie obu stawów biodrowych. Przy czym prawy staw bardziej zniszczony. Prawie całe życie pracowałam w gatronomii, więc ciągle na nogach to przyzwyczaiłam się do bólu.  Boli kiedy stoję, chodzę, śpię, boli zawsze, więc łykam tabletki i niszczę żołądek i wątrobę. Schudłam, aby odciążyć stawy (ale to długa historia i nie na temat). Regularnie chodzę na wizyty do mojego lekarza i jestem pod jego"opieką".
Ostatnio bioderko częściej dawało o sobie znać i nie pomagały zabiegi fizjoterapeutyczne. Jesień pomyślałam, a dla mnie jesień i wiosna to złe pory roku. Łykam więc większe dawki leków, aby normalnie funkcjonować. Za namową rodziny, męża i córki postanowiłam ustawić się w kolejce po nowe bioderko. Drugiego listopada miałam umówioną wizytę. Zrobiłam rtg i na luzie poszłam do ortopedy po skierowanie ..... No cóż, to był dla mnie szok.....wiedziałam, że mam chore bioderko i muszę je zmienić na lepszy bezbolesny model, ale nie byłam gotowa -NADAL NIE JESTEM gotowa do tego,że nie mam już czasu  . Jednego nie rozumiem, żebym nie chodziła do lekarza, ale chodziłam regularnie i wciąż .....ma Pani jeszcze czas.....jest Pani za młoda..... i takie tam dyrdymały  a teraz jestem postawiona przed ścianą i endoproteza na PILNE . Ponoć w bardzo szybkim tempie doszło do zniszczenia mojego stawu. Dowiedziałam się też, że musiałam mieć dysplazją stawów o czym wcześniej nie wiedziałam  Oba stawy zniszczone ale prawy do wymiany na PILNE bo głowa kości udowej wbija się do miednicy i zaraz będę miała tam dziurę  Przeszczepy kostne trzeba zrobić, aby osadzić endo. Nie znam jeszcze fachowych słów, ale chyba wszyscy będą wiedzieli o czym piszę Umówiłam się na dwie konsultacje i szłam na nie z nadzieją ,że to jakaś pomyłka, ale NIE Nie mam wyjścia ,muszę iść na operację bo inaczej dziura w miednicy i wózek  Właściwie to powinnam się cieszyć, że wreszcie nie będzie biodro bolało, ale nie ukrywam boję się   Termin operacji mam na 16 stycznia 2011 w Puszczykowie.
Dostałam listę badań do zrobienia i skierowanie na autotransfuzje. Ciemna jak but zaczęłam szukać w internecie co to w ogóle jest i co mnie czeka i tak Was znalazłam. Z całego serca dziękuję kochani, że tak mnie oświeciliście.  Z Wami łatwiej mi będzie przez to wszystko przejść. Gdybym nie musiała pracować i zajmować się czynnościami dnia codziennego, czytałabym to forum 24 godziny na dobę.  Pewnie wiele spraw ominęłam, ale obiecuję tu zaglądać w każdej wolnej chwili i odpisywać by podziękować za wsparcie. Posprzeczałam się nawet z mężem bo laptop teraz w moich rękach, ale w zamian dostał pilota od telewizora  Pozdrawiam Was i jeszcze raz dziękuję. Ala
aga.t. - Czw 18 Lis, 2010
Też to słyszałam...zresztą nie ja jedna na tym forum...
Dobra decyzja 
Alu my też Cię pozdrawiamy i czekamy na dalsze wieści od Ciebie. Bardzo nam miło,że zechciałaś się do nas dołączyć i podzielić się swoją historią 
Danuta - Pi 19 Lis, 2010 Witaj, Eltauro. Dobrze ,że znalazłaś to miejsce w otchłaniach internetu  dobrze wśród "swoich"- poradzą,pocieszą,doradzą, nauczą. Bo niby skąd ma sie wiedzieć, lekarze mało,jak zwykle mówią,niestety. Ja Cię doskonale rozumiem, u mnie to wszystko poszło jeszcze szybciej,bo diagnoza koksartrozy padła z ust mojego lekarza rodzinnego w 2008 roku,mamy rok 2010,a ja już właśnie z drugą endoprotezą biodra jestem. Może już w dzieciństwie coś tam było nie tak,ale w tych czasach nikt się tak znów badaniami nie przejmował,jeśli nie było objawów. W każdym razie- szybko poszło. I powiem Ci szczerze -jestem nawet wdzięczna losowi-lepiej już odrazu jedno po drugim,pamięta się doświadczenie,a i organizm im młodszy,tym lepiej. Tylko smtno,że Cię lekarze aż do takiego stanu dopuścili,nie radząc wcześniej tej operacji. No cóż,różni są lekarze na tym świecie. Życzę Ci przede wszystkim udanej wymiany chorych stawów i szybkiego powrotu do normalnego życia. Ja już bardzo tęsknię za normalną aktywnością,tym bardziej,że pierwsze endo nie polepszyło mi życia- drugie biodro jeszcze szybciej się zniszczyło. Mam nadzieję,że teraz będzie już dobrze-i Tobie tego samego życzę. Tu,na forum, znajdziesz wszystko,co trzeba nam wiedzieć,a i życzliwość i uśmiech także,a to też ważne. Trzymamjmy się
AgaW - Pi 19 Lis, 2010 Witaj w "bioderkowym" gronie
Najważniejsze, że w końcu jesteś na dobrej drodze w leczeniu, gratuluję tego że udało Ci się schudnąć 
Jak koleżanki wyżej napisały tu na Forum dowiesz się wielu rzeczy i będziesz czuć się jakbyś pogadała mnóstwem osób na tematy związane z leczeniem
pasiflora - Pi 19 Lis, 2010
Napisz coś więcej na temat Twojego odchudzania To Twoja historia i możesz tu napisać wszystko co dotyczy Ciebie.
Ech to jest życie 
Mijka - Pi 19 Lis, 2010 eltauro, dużo jest bólu w opisie Twojej histori ale widać, że jesteś pozytywnie nastawiona a to już część sukcesu to że się boisz - to normalny ludzki objaw. Zobacz jak wiele osób już po zabiegu pisze, że strach miał wielkie oczy
16 styczeń, to już niedługo, dbaj o te swoje bioderka będzie dobrze
Grazyna1950 - Pi 19 Lis, 2010 Witaj w "bioderkowej" rodzinie. Choroba zwyrodnieniowa stawów ma to do siebie, że u niektórych zmiany są powolne, u innych postęp choroby jest bardzo szybki. U mnie od pierwszej diagnozy "koksatroza stopnia miernego" do diagnozy "choroba zwyrodnieniowa stopnia II" minęło niecałe dwa lata
To dobrze, że udało Ci się tak szybko "załapać" na operację. Pozbędziesz się bólu i odzyskasz komfort życia. Powodzenia piedra32 - Pi 19 Lis, 2010 eltauro, witam bardzo serdecznie.Twoja historia jest rzeczywiście podobna do wielu obecnych na forum.A już zdanie że "jeszcze nie endo bo jest za wcześnie i za młoda" to norma. Tak sobie myślę że nie ma co teraz rozmyślać co by było gdyby bo nic czasu nie cofnie.Byłam pod opieką Puszczykówka do 18roku życia.Z tego co wiem są tam dobrzy specjaliści teraz musisz przygotować się do operacji.Życie z endo nie jest złe więc skup się na przygotowaniach. Powodzenia Pozdrawiam ciepło eltauro - Pi 19 Lis, 2010 Witajcie Kochani serdecznie dziękuję za miłe słowa. Z Wami napewno dobrze sie przygotuję i będzie mi łatwiej wiedząc,że gdzieś tam w sieci są bioderkowe dobre duszki Pozdrowionka
gnomica - Pon 22 Lis, 2010 eltauro , dasz radę:) fakt czeka Cię na początku duża przeprawa ale z pomocą bliskich napewno Ci się uda
Oprócz przygotowań czysto "taktycznych" musisz mieć duże wsparcie psychiczne. Przed operacją też zaglądałam tutaj żeby poczytać na co trzeba być przygotowanym ale leżąc w szpitalu z paniami które przechodziły już wcześniej też dowiedziałam się sporo rzeczy. Poczynając od tego jaką kupić maść aby nie porobiły się odleżyny ( akurat leżałam cały czerwiec w szpitalu więc było niemiłosiernie gorąco) , poprzez jeżyka przeciwodleżynowego oraz deskę na sedes. Mąż nauczył się od pielęgniarek robienia obwarzanek z waty i bandazy pod pięte,mycia głowy w łóżku kiedy leżałam pomiędzy jedną a drugą operacją itp.
Nawzajem uczyliśmy się wszystkiego od nowa , zwłaszcza że wychodząc ze szpitala nie dostaliśmy żadnych wytycznych co do tego jak sobie radzić w domu. Tak więc trzymam za Ciebie kciuki i głowa do góry !
eltauro - Nie 12 Gru, 2010 Już chciałabym być po operacji mam stan zapalny biodra,strasznie boli nie mogę,siedzieć ani leżeć .....każdy ruch to ból wyciskający mimowolne łzy...... lekarz zapisał mi zastrzyki Naklofen i mogę trochę chodzić po domu oczywiście przy pomocy kul. Tak już chyba będzie do końca.Jestem na zwolnieniu lekarskim, do szpitala idę 16 stycznia 2011 do Puszczykowa.
Nawet trzymanie laptopa na kolanach sprawia mi ból więc przepraszam ale zmykam.....
AgaW - Nie 12 Gru, 2010 Jak smutno czytać, że tak bardzo cierpisz Mam nadzieję, że zastrzyki pomogą ( może trzeba poczekać kilka dni aż zaczną działać ) a operacja odbędzie się zgodnie z planem.
Czy próbowałaś masaży bolących miejsc w ciepłej wodzie w wannie? Niektórym osobom choć na trochę przynosi to ulgę, więc może spróbuj ? Nie daj się, życzę Ci siły do przeczekania czasu do zabiegu. Jesteś bardzo dzielna, że choć z trudem utrzymujesz laptopa to odezwałaś się do nas. Trzymam kciuki za Ciebie i mam nadzieję że ból ustąpi choć trochę. Trzymaj się 
retman - Nie 12 Gru, 2010
przede wszystkim zrezygnuj z produktów zakwaszających organizm,a zobaczysz ból pójdzie w zapomnienie...zero cukru,zresztą poczytaj w necie o produktach zakwaszających,tu tkwi problem... pozdrawiam eltauro - Sro 29 Gru, 2010 Witajcie
retman napisał.....przede wszystkim zrezygnuj z produktów zakwaszających organizm,a zobaczysz ból pójdzie w zapomnienie...zero cukru,zresztą poczytaj w necie o produktach zakwaszających,tu tkwi problem... dzięki za podpowiedz,ale.....u mnie to nie działa....odżywiam się zdrowo, więc tam nie tkwi problem......nadal biorę zastrzyki
Dziś potwierdzili mi przyjęcie na odział ,więc wytrzymam wszystko
Wczoraj byłam oddać krew dla siebie (autotransfuzja) drugą jednostką idę oddać w poniedziałek wiem....mały odstęp czasowy,ale mam nadzieje ,że morfologia będzie ok i mi pobiorą a dziś idę na komisję do spraw orzekania o niepełnosprawności  mam nadzieję,że coś tam zadecydują......
Pozdrawiam wszystkie bioderka
Alicja - Sro 29 Gru, 2010
eltauro, napisz nam, co szanowna komisja zdecydowała. Na zdrowy rozum powinna orzec całkowita niezdolność do pracy na kilka miesięcy, bo operacja tuż tuż, a potem wiadomo - rehabilitacja. Tak więc życzę Ci powodzenia na komisji.
aga.t. - Sro 29 Gru, 2010 eltauro Daj znać,co powiedzieli na komisji. Znając życie i tak będziesz musiała ok miesiąca poczekać na decyzję. Dobrze,że termin masz potwierdzony, a że wszystko wytrzymasz to wiemy - w końcu jesteś z Bioderkowej rodzinki
Również pozdrawiam gorąco! eltauro - Czw 13 Sty, 2011 Witajcie kochane bioderka.
Dziś przyszło pocztą orzeczenie o zaliczeniu stopnia niepełnosprawności w stopniu UMIARKOWANYM .Orzeczenie ważne do 31.12.2012 Czekałam na decyzję 15 dni ale najbardziej czekałam na @ i tez dziś przyjechała  więc bardzo się cieszę,bo do operacji będę już po @ i jeden problem z głowy.
Krew już oddana i czeka na mnie pierwszy raz oddawałam 4,45min a za drugim razem 4,19min  Jestem już spakowana i z utęsknieniem czekam na wyjazd po nowe bioderko.
Dziękuje wszystkim za wsparcie, miłe słowa. Za wiedzę jaką tu zdobyłam, by dobrze przygotować się do operacji i po przyjściu do domu. 
Trzymajcie proszę za mnie kciuki 
pasiflora - Czw 13 Sty, 2011 eltauro, świetnie, że wszystko idzie zgodnie z planem Powodzenia Ci życzę
Alicja - Czw 13 Sty, 2011 eltauro, siedząc dziś w kolejce do lekarza zastanawiałam się, co u Ciebie słychać i czy dobrze pamiętam datę Twojego przyjęcia do szpitala. 
Fajnie, że się odezwałaś. Na nas w kwestii kciuków na pewno możesz liczyć. 
Trzymaj się więc dzielnie, będzie dobrze.
Mijka - Czw 13 Sty, 2011 eltauro, powodzenia
AgaW - Czw 13 Sty, 2011
Pomyślnego zabiegu i wracaj szybko do nas napisać jak się czujesz Będzie dobrze
piedra32 - Czw 13 Sty, 2011 eltauro, masz bardzo pozytywne podejście tak trzymaj
Życzę Ci wszystkiego dobrego , trzymam kciuki Pozdrawiam gorąco
eltauro - Sob 15 Sty, 2011 DZIĘKUJĘ Wam ,jesteście aniołami 
Jak wrócę , napiszę do Was 
eltauro - Nie 23 Sty, 2011 Witajcie, od wczoraj jestem w domu Wypuścili mnie za dobre sprawowanie  w piątej dobie. Dobre przygotowanie do operacji dzięki Wam za co dziękuję.....zauważył Pan Ordynator a także rehabilitant a majtasami zachwycał sie cały oddział.
Dziękuję wszystkim za wsparcie i trzymanie kciuków. Myślałam o Was w szpitalu.
Dziś czuję się dobrze,ale wczorajsza podróż do domu, po drodze pełnej dziur sprawiła,że byłam bardzo obolała. Wierzyłyście we mnie i dałam radę. Nie było strasznie i mam nadzieję, że teraz wszystko się ładnie zagoi. Rana prawie sucha. Sączy mi sie tylko z miejsca, gdzie był dren.
Przepisuje z karty informacyjnej. Operowało mnie czterech operatorów. Protezoplastka calkowita bezcementowa biodra prawego, uzupełnienie ubytków dna panewki przeszczepami kostnymi autogennymi z głowy kości udowej, wszczepienie panewki Implantcast Ecofit 56, dodatkowa stabilizacja panewki trzema śrubami , insert ceramiczny 56/36, glowa ceramiczna S/36, trzpień Biomet Microplasty 9. Mimo autotransfuzji potrzebne było przetoczenie dodatkowych dwóch jednostek krwi bo miałam Hemoglobiny 4,9 potem podniosła mi się do 5,9 przychodząc na oddział miałam 7 , ale przed autotransfuzją aż 14
Nie wiem co jeszcze mam napisać ......może mi się przypomni ....będę uzupełniać swoją historię na bieżaco........ na jesień tego roku planuje zrobić drugie bioderko. To tyle, muszę odpocząć. Pozdrawiam Was i cieszę się, że jestem już w domu i z Wami na forum.
Edi - Nie 23 Sty, 2011 eltauro, witaj w klubie nowych bioderek  cieszę się ,że już jesteś po i szczęśliwie wrociłaś do domku teraz dbaj o siebie i odpoczywaj
Alicja - Nie 23 Sty, 2011 eltauro, GRATULACJE 
Teraz możesz zmienić status na Endo x 1. Bardzo dzielnie się spisałaś, my też myśleliśmy o Tobie.
Panewkę masz mocowaną śrubami, jak nasza Kinga. Teraz dbaj o siebie, żeby Ci czerwonych krwinek przybyło. Spróbuj soku z buraków.
Pozdrawiam cieplutko. 
Mijka - Nie 23 Sty, 2011 eltauro, świetna wiadomość , już po teraz będzie coraz lepiej, poprawę będziesz odczuwać z dnia na dzień
Trzymaj sie cieplutko
AgaW - Pon 24 Sty, 2011 Wracaj szybko do siebie Odpoczywaj i zbieraj siły do rehabilitacji
eltauro - Pon 24 Sty, 2011 Moja bioderkowa rodzinko już mam wyznaczony termin na drugie bioderko- 3 Pażdziernik 2011
jesteście kochani, bez Was nie byłabym tak przygotowana. Pozdrawiam wszystkie bioderka. 
Alicja - Pon 24 Sty, 2011 eltauro, Twoja historia faktycznie ma tempo
Dobrze, że nie musisz długo czekać na następną operację. Do tego momentu Twoje nowe bioderko dobrze się zintegruje.
Brydzia - Pon 24 Sty, 2011 Eltauro, jesteś kolejną osobą, która jest już po długo wyczekiwanym zabiegu. Cieszę się,że jesteś już w domu i nabierasz sił.Teraz już będzie z dnia na dzień coraz lepiej, wiosna już blisko więc energi do rehabilitacji napewno Ci nie zabraknie.Pozdrawiam Brydzia - Pon 24 Sty, 2011 Eltauro, jesteś kolejną osobą, która jest już po długo wyczekiwanym zabiegu. Cieszę się,że jesteś już w domu i nabierasz sił.Teraz już będzie z dnia na dzień coraz lepiej, wiosna już blisko więc energi do rehabilitacji napewno Ci nie zabraknie.Pozdrawiam eltauro - Sro 02 Lut, 2011 Było to tak.... Przyjęcie na oddział w niedzielę. Personel bardzo miły. Formalności nie trwały długo. Pani pielęgniarka zaprowadziła mnie do pokoju, zostawiając koszulkę operacyjną, czopek Bisacodyl i w kieliszku żel, który następnego dnia miałam użyć podczas mycia.....taki odkażający no i ogolić stronę operowaną. Już wieczorem wiedziałam, że na operację idę pierwsza....o 7 rano miałam być gotowa. I byłam przyszła Pani pielęgniarka z sanitariuszem, obandażowali mi obie nogi i dostałam do połknięcia, bez popicia małą tabletkę, o 7:05 zjeżdżamy windą (bez światła) na blok operacyjny.Tam już na mnie czekają Personel w ładnych kolorowych, kwiacianych nakryciach głowy.Pewnie Pan Tomek Jacykow ich ubierał Fajnie!!!! Trwa przygotowanie do operacji.......wkłucie nic a nic nie boli strach został gdzieś za drzwiami. Miałam poprosić o coś na spanie, ale nie zrobiłam tego nie wiem dlaczego....zapomniałam chyba.....zresztą Pani anestezjolog i tak mnie uśpiła bo byłam niegrzeczna zdejmowałam sobie (pamiętam 4 razy) maskę z tlenem . Nie byłam cewnikowana. Operacja zaczęłą się o 7:45.....słyszałam stukania, czułam szarpanie, ale wcale mnie to nie obchodziło. Z wypisu dowiedziałam się ,że miałam czterech operatorów  Na sali pooperacyjnej byłam o 11:10 Leżałam tam sama podłączona do monitora. Nic mnie nie bolało. Kroplówka za kroplówką. Dostałam moja krew. Są problemy, bo nie chce lecieć, jest bardzo gęsta....ale przyszedł Pan sanitariusz Piotrek.....poczarował,poczarował  i zaczęła lecieć. Zaczyna boleć kregosłup i to dokuczliwie a na dodatek strasznie boli podbrzusze dzwonię po pielęgniarkę.....zanim przyszła....ból mija bo okazało się, że zsikałam się do łożka strasznie mi wstyd, ale nic nie czułam. Przebierają mnie i zmieniają pościel. Ból kręgosłupa nie odpuszcza i trzyma przez 4 dni bardzo bolało, nie wiedziałam jak mam leżeć.....nie ma pozycji, w której by nie bolało 
Mija pierwsza doba. Wracam na swój pokój, gdzie czeka Pani Danusia i Monika (obie z kolankami). Po śniadaniu pionizacja  , cały pokój wiruje.....jestem bardzo słaba......wracam do łóżka. Po obiedzie druga próba....udana i pierwsze kroki....ale się cieszę  udało się. Wychodzę na korytarz.
Druga doba...poranna wizyta i decyzja o wyjęciu drenu. Wyjmowanie drenu nie bolało, ale nie jest przyjemne  , potem jadę zrobić rtg i kolejny dłuższy spacer w obecności i asekuracji rehabilitanta. Czują się mocniejsza i po południu sama śmigam do WC  Koniec z basenami
Trzecia doba...wizyta i decyzja .....w sobotę do domu......badanie kontrolne- morfologia i crp.....po trzech godzinach Pani oznajmia mi, że komputer się zepsuł i badanie trzeba powtórzyć.....takie gadanie, w które nie uwierzyłam....ciągnę kogo mogę za język i dowiaduję się, że szykują dla mnie krew morf 5,2 i hemakryt 20  wieczorem dostaję 2 jednostki krwi...jedną od blondyna, drugą od bruneta tak było napisane na opakowaniu i myśl czy rano będę miała włosy rude a jestem blondynką? To jednak śpiochy były, bo mija noc, jest wizyta a ja śpię jak zabita.
Jestem silniejsza i dobrze się czuję. W sobotę wyciągnięcie szwów i do domu. Już pisałam, że źle zniosłam podróż. Szybko wracają mi siły. Dużo rzeczy robię sama. Schody nie sprawiają problemu. Teraz dużo córce pomagam w szykowaniu obiadu.  Samodzielny prysznic także sprawia radość. Czekam do piątku za butem, bo mam nogę dłuższą o 4 cm i źle mi się chodzi. W domowego kapcia wkleiłam podpiętke 3 cm + wkładkę a buta nie moge założyć.
Martwi mnie jednak miejsce cięcia. Ma długość 25 cm. Nie boli mnie. Rana sucha ładnie się goi, ale miejsce tak 2-3 cm wokół niej jest twarde, tkliwe i ciepłe....trochę spuchnięte....czy to norma czy powinnam sie martwić? 
Najważniejsze, że pozbyłam się bólu, który był nie do wytrzymania. Teraz będzie już tylko lepiej . 18 marca idę na oddział rehabilitacyjny a na razie ćwiczę w domu. Dziękuję Wam za całodobowe wsparcie  a mojemu mężowi i kochanej córce za cierpliwość i pomoc w powrocie do sprawności 
karollka - Sro 02 Lut, 2011
He he jak to przeczytałam aż szew poczułam
Ja również mialam problem z krwią.. też nie chciała lecieć
Eltauro życzę Ci dużo zdrowia i cierpliwości
piedra32 - Sro 02 Lut, 2011 Witamy w klubie Gratuluję i cieszą mnie wieści że już jesteś po operacji która jak wynika z opisu przebiegła całkiem spokojnie
Co do blizny nie chcę siać zamętu hmm chyba lepiej żeby obejrzał to lekarz bo ja miałam problemy i czekanie pogłębiło sprawę.A póżniej się babrało i goiło itd może to być nic wielkiego ale lepiej sprawdż.Miałam podobnie tkliwe i ciepłe, może masz jakieś zapalenie podskórne ale nie głębokie nie mi oceniać. Życzę szybkiego powrotu do zdrówka i pełnej sprawności Pozdrawiam cieplutko pasiflora - Sro 02 Lut, 2011
Ja również miałam ten ból, najpierw pomyślałam że to przez pasy, którymi gdzieś w tym miejscu mnie spięli do operacji, ale potem obmacałam podbrzusze i stwierdziłam że chyba mi się chce siusiu. Współlokatorki mnie zapewniały, że to za szybko na siusianie  Jednak jak widać nie ja jedna tak miałam, z tą różnicą że tylko popuściłam, a resztę wysikałam do basenu miałam podkład jak dla niemowlaczka więc tylko podkład zmieniono
Owocnej rehabilitacji życzę
Bonia - Sro 02 Lut, 2011 I tak miałyście szczęście bo mnie po drugiej operacji boło jak diabli podbrzusze a nie mogłam się wysikać i mimo że do wyciągania zespolenia cewnika nie miałam to po przewieżeniu godzine po zabiegu na oddział musieli mi cewnik podłączyć bo nie dało inaczej rady zrobić siusiu. eltauro - Sro 09 Lut, 2011 Witam ponownie
na moją spuchniętą nogę pomógł mi masaż limfatyczny. Opuchlizna jest teraz minimalna i juz nie utrudnia mi chodzenia. Nie mogłam zginać kolana za to teraz w pełni mogę korzystać ze spacerów. Czuję się jak ptak wypuszczony z klatki. 
pasiflora - Sro 09 Lut, 2011 eltauro, tak ten rodzaj masażu to świetna sprawa prawda? Ja sama mam go praktycznie co spotkanie z rehabilitantem o ile mnie coś niepokoi
eltauro - Czw 10 Lut, 2011 Tak pasifloro ten masaż jest wspaniały. Dziś także będę go miała. Za oknem piękne słonko, więc zmykam na spacerek 
Alicja - Wto 24 Maj, 2011 eltauro, dawno nic o sobie nie pisałaś. Co u Ciebie słychać? Po Twojej operacji już 4 miesiące, pewnie wolno Ci w pełni obciążać nogę. eltauro - Pon 30 Maj, 2011 Witajcie kochani. Zaglądam tu często, ale nie pisałam bo jakoś czasu mi brakuje:) dziękuje, że pamiętacie o mnie. Alicjo dzięki za wywołanie do odpowiedzi.... Jestem po 5 tygodniowej rehabilitacji szpitalnej czyli pobytu na odziale. Miałam być trzy, ale była taka możliwość więc sobie przedłużyłam pobyt. Żadnych podwieszek...wspaniały rehabilitant w ciągu dwóch dni postawił mnie na nogi i zaczęłam chodzić po szpitalnym pokoju bez kul.....ale byłam z siebie dumna 
Miałam blokadę w głowie ...jednak po tak długim chodzeniu bez obciążania kończyny bałam się wejść całą stopą i obciążyć nogę ... Nie znam się na tym, ale ćwiczenia pomogły mi w zmniejszeniu różnicy długości kończyn....teraz mam tak ok 1,5 cm różnicy. Ogólnie to czuję tą różnicę, ale na codzień wkładam wkładkę do buta i jest ok. Nadal mam problem ze schodzeniem i wchodzeniem na schody....tak jak normalnie sie wchodzi i schodzi. Większy problem mam z wejściem na schody. Chodzę bez kul......chyba, że mam zły dzień, bo takie się zdarzają, wtedy zabieram koleżanki na spacer. Miejsce cięcia, ładnie się zagoiło, ale nadal bolą wszystkie przecięte mięśnie pośladka, bo ja mam niestety to cięcie takie ukośne na pośladek....ponoć tak się już nie tnie, ale się tak Panowie doktorzy nauczyli i tak mnie pokroili:) Nie mam zezwolenia na spanie na operowanym boku. Zresztą i tak mnie wszystko tam boli , że i tak bym nie zanęła na tym boku. W tej chwili nie chodzę na rehabilitację, ale sumiennie ćwiczę w domu 1,5 godziny dziennie wszystkie wyuczone ćwiczenia z pobytu na rehabilitacji. Wiem, że przede mna jeszcze długa droga, ale to droga bez bólu 
Co do drugiej operacji........staw jest także do wymiany, ale nie boli, więc chyba zwolnię termin i zaczekam. Wiem co przeszłam, co mnie czeka, więc już się nie boję następnej operacji. Może uda się i jeszcze troche pochodzę na moim stawie. W piątek byłam na komisji w Ostrowie Wielkopolskim. Na komisji .... trafiłam na Pana doktora ze skrzywiona miną... Byłam u niego w gabinecie pół godziny, pobadał, wypytał, obejrzał, zmierzył nogi - po czy poprosił mnie o wyjście na korytarz i poprosił znów za 15 minut i orzekł, że skoro występowałam z wnioskiem o świadczenie to on mi je przyznaje ......choć bez przekonania bo już nigdy nie będe sprawna i nie rokuję wyzdrowienia!!!!!! i powinnam występowac o rentę, a nie o świadczenie rehabilitacyjne, że niby jak ja sobie wyobrażam pracę z endoprotezą a jak będe miała dwie to już całkowicie . Nawet nie wspomniał o sanatorium lub o jakiejś rehabilitacji bo ......skoro nie rokuję, to szkoda na mnie pieniędzy.... Dał mi świadczenie na 6 miesięcy i powinnam występować o rentę. To mnie załamał....i tak myślę sobie, że tak ...... gada, a jak bym występowała o rentę to powiedziałby, że jestem sprawna ....bo przecież chyba słyszycie, że naprawdę chorym ludziom odbierają rentę.....czy z endo jesteśmy naprawdę bez rokowań.....?????? Pozdrawiam wszystkie chore i zdrowe bioderka
Alicja - Pon 30 Maj, 2011 eltauro, super, że u Ciebie wszystko w porządku, bo przyznam, że Twoje milczenie mnie niepokoiło.
Miałaś naprawdę szczęście, że trafiłaś na rehabilitację bez podwieszek i do tego skuteczną. GRATULACJE
Zapewne każdy z nas jest inny, orzecznicy biorą pod uwagę też nasz wyuczony i wykonywany zawód. Ja po pierwszej operacji endo do pracy się nie nadawałam, bo była źle zrobiona. Ale po pierwszej rewizji pracowałam kilkanaście lat, aż do drugiej, źle zrobionej. Po tej pierwszej lekarz prowadzący mi powiedział, żebym nie składała wniosku o rentę, bo i tak nie dostanę. W pracy mam koleżankę z dwiema endo, w tym jednej po wymianie. Tak więc musisz wszystko przemyśleć, ocenić, czy czujesz się na siłach wrócić do pracy. A może lepszym wyjściem będzie np. przejście na rentę i praca na 1/2 etatu? Jako ciekawostkę Ci powiem, że ja wg lekarza prowadzącego i orzecznika rokuję na powrót do pracy. A właśnie czekam na czwartą endo i mam zespoloną miednicę po złamaniu. Póki co, drugie biodro jeszcze mi nie siadło.
|
