Forum Bioderko Psychologia w chorobie - Konfikty psychiczne a zdrowie Dobra_Wrozka - Wto 21 Sie, 2012 Temat postu: Konfikty psychiczne a zdrowie Kazdy objaw somatyczny ma ostatecznie psychiczna przyczyne, tlo. Poprzez rozwiazywanie psychicznych konfliktow, symptomy fizyczne rowniez z postepem terapii psychologicznej. cofaja sie. Wynika z tego, ze my ludzie caly czas zmagamy sie z czyms psychicznym, co ma odbicie w ciele. Chorym robia nas negatywne wzory myslenia, odczuwania, dzialania, ktore sami sobie /tak tak sami/ narzucamy, tez kultura w jakiej zyjemy ma wplyw. Jednak kiedy to przejrzymy, kiedy znowu sie prze-uczymy/przestawimy na harmonijne wzorce, wtedy dopiero jestesmy w pelni zdrowia, poniewaz zrodlo psychiczne zdrowia stanie sie duchowo czystszee i bezkonfliktowe, pulsujace energia na innych. Kiedy jednak wewnetrzne konflikty trzymaja nas w szachu, to znaczy nie przepracowane psychiczne rany, np. zal za utrata, gniew, brak akceptacji swojej sytuacji, strach...wtedy istnieje duze ryzyko zachorowania ponownego, poniewaz nieswiadome konflikty uruchamiaja geny, ktore aktywuja z kolei nowa chorobe. Kiedy jednak wyrywamy sie powoli z manipulacji, ktora robia nam wewnetrzne konflikty (a mam okazje widziec jak cialo wtedy rozwita), mamy wiecej mozliwosci wyboru. Mozemy juz swiadomie zdecydowac, zdrowym i szczesliwym zostac (niewazne czy zyjemy z problemem biodrowym czy co innego). Dlatego psychoterapia jest tak wazna. Poniewaz chodzi w niej tez o cialo, nie tylko o komputer mozgowy:) (i jesli dobrze prowadzona, jest przyjemna, poniewaz jedynie w kontakcie z drugim czlowiekiem odzywamy i uleczamy sie) Cyryl - Wto 21 Sie, 2012 *** Dobra_Wrozka - Pią 24 Sie, 2012 Cyryl napisał/a: moim zdaniem sÄ ludzie, ktĂłrych choroba uszlachetnia, a sÄ tacy w ktĂłrych choroba uwalnia tÄ ciemniejszÄ stronę charakteru. ale to zaleĹźy od psychiki człowieka. - tak, zalezy od wyposazenia psychiki. Nagla zmiana sytuacji przezywana jest jako utrata poprzedniej dobrej sytuacji. A to rodzi opor przed przyjeciem nowych warunkow i ruszeniem do przodu, przed szukaniem nowych rozwiazan. Dzieje sie tak u niektorych pacjentow, poniewaz taka nagla utrata uruchamia na nieswiadomym poziomie wspomnienia wczesniejszych utrat ( historia dziecinstwa )i czlowiek wtedy dojrzale nie jest w stanie dzialac. Potrzebuje wtedy delikatnej milosci od bliskich, zrozumienia a wrecz czytania w myslach jego potrzeb, a potrzeby tej milosci sa bardzo duze, wrecz dziecieco egocentryczne. Rodzina nie jest w stanie zawsze to odgadnac, stad konflikty w rodzinie i osamotnienie chorego: np. powtarzanie"nikt nie jest w stanie mnie zrozumiec". Psychoterapia jest w tym wypadku bardzo dobrym pomyslem. Natomiast u innych owszem utrata jest przezywana, nowej jakosci zycia trzeba sie tak samo uczyc. Jednak bogatsze wyposazenie (dobre dziecinstwo bez znaczacych utrat itp) lub sila i wola pracy nad soba daja efekty, stad mowi sie, iz choroba kogos uszlachetnila. Cyryl - Pią 24 Sie, 2012 *** Dobra_Wrozka - Sob 25 Sie, 2012 Cyryl napisał/a: oczywiście moĹźna to zganić na trudne dzieciństwo, upadek na głowę w przedszkolu lub drogę do szkoły pod gĂłrkę, ale to sÄ (według mnie) tylko wymĂłwki. nie chodzi o doslowne upadki na glowe, ale czy dziecko ma empatie od rodzicow, czy moze wyrazac uczucia, jesli nie ma tego od rodzicow to moze od kogos znaczacego...sa przerozne uwarunkowania obciazajace...dlatego niektorym zajmuje droga do rownowagi wiecej czasu. Cyryl napisał/a: trzeba sobie od razu zdać sprawę, Ĺźe Ĺźycie to nie tylko same przyjemności, a w zasadzie tylko troszeczkę przyjemności i duĹźo więcej ciężkich rzeczy. i tylko od nas zaleĹźy czy część tych ciężkich rzeczy zmienimy w przyjemności. - Zycze jak najwiecej mozliwych zmian na takie przyjemnosci, "wygladasz" na kogos, kto umie cieszyc sie zyciem. /Przyjemność jest boĹźym darem dla tych, ktĂłrzy identyfikujÄ się z Ĺźyciem, ktĂłrzy umiejÄ cieszyć się jego pięknem i splendorem. Zycie w zamian obdarza ich miłościÄ i chwaĹ‚Ä . Przyjemność jest rzeczÄ ulotnÄ , umacniajmy jÄ więc w naszych myślach, gdyĹź w niej spoczywa sens Ĺźycia/ Goethe/ Cyryl - Sob 25 Sie, 2012 *** Dobra_Wrozka - Sob 25 Sie, 2012 Rozumiem Twoje spojrzenie na sprawe. Dajesz dobry przyklad, ze sie da. Sprobuj moze dla cwiczenia empatii, zrozumiec kogos kto ma mniejsze zasoby (psychiczne, spoleczne..) niz Ty...i mniej sobie radzi z tym co zastalo go "po". Nie zawsze jest to uzalanie sie. Cyryl - Nie 26 Sie, 2012 *** AgaW - Nie 26 Sie, 2012 Cyryl napisał/a: lepiej zawsze rĂłwnać do lepszych. Myślę podobnie. Kiedy czegoś nie mam, albo coś chcę osiÄ gnÄ Ä‡ patrzę nie na tych ktĂłrym się nie udaje Ĺźeby usprawiedliwić swoje niepowodzenie, ale na tych co mimo trudności znajdujÄ wyjście i osiÄ gajÄ jakiś sukces. Obserwuję co zrobili, Ĺźe im się udało i staram się to dostosować do swojej sytuacji aby i mi się udało Cyryl napisał/a: jeĹźeli zaczniesz roztrzÄ sać to co było, wtedy prześpisz to co będzie lub bardziej moĹźe być. Podpisuję się pod tym Z czegoś co było trzeba wyciÄ gnÄ Ä‡ konstruktywne wnioski i iść dalej bogatszym o tÄ nowÄ naukę Cyryl napisał/a: wydaje mi się, Ĺźe to jest bardzo proste. Owszem, jest proste dla tych co umiejÄ myśleć w taki sposĂłb. Takie osoby zawsze dostrzegÄ swojÄ szansę bo jej szukajÄ i starajÄ się jÄ wykorzystać. Dobra Wróşka ma na myśli to, Ĺźe nie kaĹźdy umie myśleć w taki sposĂłb. NiektĂłrym to nie przychodzi samo jak Tobie czy mi, ale muszÄ się tego uczyć i to nie zawsze jest łatwe. Dobra Wróşka piszÄ c abyś sprĂłbował być bardziej empatyczny myśli o tym abyś sprĂłbował wczuć się w myślenie i sytuację innych osĂłb, nie myślÄ cych jak Ty. Nie po to, Ĺźeby w jakiś sposĂłb zdołować się, ale Ĺźeby dostrzec ich starania i moĹźe skuteczniej pokazać im jak mogÄ ulepszyć swoje myślenie, Ĺźeby lepiej Ĺźyć. Cyryl - Nie 26 Sie, 2012 *** AgaW - Nie 26 Sie, 2012 Nie masz się martwić za innych. Ale trzeba być wyrozumiałym dla słabości innych ludzi, ktĂłrzy choć majÄ te swoje słabości to jednak sÄ tak samo ludĹşmi jak kaĹźdy z nas. TakĹźe w 3 ligach zdarza się, Ĺźe ktoś doskonale rozwija się i swĂłj talent. Tylko ktoś, kto obserwuje tÄ niĹźszÄ ligę moĹźe dostrzeć kogoś, kto mĂłgłby grać w lepszym zespole, jeśli mu się pomoĹźe wykorzystać swojÄ szansę Nie kaĹźdy od razu jest mistrzem Wiele osĂłb prĂłcz pracy nad sobÄ potrzebuje szansy by zaistnieć i rozwinÄ Ä‡ się jeszcze bardziej. Tak jest nie tylko w sporcie Cyryl - Pon 27 Sie, 2012 *** Dobra_Wrozka - Pon 27 Sie, 2012 Cyryl napisał/a: ale robiÄ coś o wiele gorzej ode mnie więc nic od nich się nie nauczę. jeĹźeli ktoś siedzi i uĹźala się nad sobÄ , to ja nie go nie naprawię, bo nie potrafię, a analizujÄ c jego zachowanie dla siebie Ĺźadnych poĹźytecznych wnioskĂłw nie wyciÄ gnę. mogę mu współczuć, ale tylko go utwierdzę w jego uĹźalaniu się. Ok, uzywajac sportowej metafory: Ogladanie meczy III ligii, wspomaganie zawodnikow z III ligii, inspirowanie i motywowanie do wiekszej pracy pozostawmy profesjionalistom, ktorym nie straszne, widziec kogos "gorszego" od siebie, ktorzy wiedza jak to robic, jest to ich wlasna przyjemnosc, wlasny rozwoj i zawsze sa w stanie sie czegos nauczyc, nie tracac nic ze swej sily Cyryl - Pon 27 Sie, 2012 *** Dobra_Wrozka - Wto 28 Sie, 2012 Poruszyles temat motywacji do sukcesu, w tym do zdrowia, wiekszej sprawnosci. Ogolnie motywacja jest wewnetrzna /wlasna satysfakcja psychiczna pozamaterialna/ i zewnetrzna /wspomniane BMW lub jak ktos karze/ Wewnetrzna jest wazniejsza, bo oznacza, ze sam jestem w stanie stawiac sobie cele i je osiagac, sterowac soba w pozadanym przez siebie kierunku. Jesli jej zabraknie, zadno BMW nie pomoze. Dobra_Wrozka - Czw 30 Sie, 2012 Cyryl napisał/a: a to "COŚ" po operacji opisałem tutaj - a tak rzeczywiscie juz napisales Cyryl napisał/a: pierwszy raz spotykam się z tym, Ĺźe po operacji wraz z upływem czasu jest coraz lepiej, tak jakbym szedł pod prÄ d. to po prostu jest wspaniałe. -czyli po operacji jest restart psychiczny, nowa energia pojawia sie-nowe zycie i nowe (lepsze?) priorytety, poukladanie sie, wyprostowanie i do przedu Cyryl napisał/a: gość w tym pierwszym secie miał więcej atakĂłw punktowych do pozostałych zawodnikĂłw i juĹź go miałem w ręku. -ciekawe to tak jak z ludzkim mozgem (umyslem), glupi jest, tez sie tak daje przechytrzyc, trzeba szukac jak go wlasnie wziasc dla siebie w szranki, zeby ktos inny go nie przechytrzyl np. lenistwo, emocje.. Cyryl - Czw 30 Sie, 2012 *** Dobra_Wrozka - Wto 02 Paź, 2012 Piec kompetencji jakich nalezy sie uczyc (czesto od nowa) i trenowac w dzisiejszym swiecie (szczegolnie mezczyzni): 1. oddychanie w stresie 2. obecnosc=uwaznosc 3. odreagowanie 4. odpoczynek 5. dystansowanie sie Cyryl - Sro 03 Paź, 2012 *** Dobra_Wrozka - Sro 03 Paź, 2012 W kazdej sytuacji wazne sa te umiejetnosci. Punkt 5 - dystansowanie sie czyli przyjecie„zdrowej perspektywy” ,dostrzeganie dobrych stron sytuacji, w ktĂłrych się znajdujemy, w tym, paradoksalnie -nawet własnych niepowodzeń. Dystansowaniem sie nie jest ucieczka od problemow, odsuwaniem problemow, samokontrola i zaprzeczaniem negatywnym stanom! Cyrylu, okreslasz siebie przez sport. Kim zatem jesteś, gdy nie identyfikujesz się ze sportem? Kim bylbys bez sportu? Jeśli nie masz satysfakcjonujÄ cej Cię odpowiedzi, radzilabym zastanowić się nad swoim Ĺźyciem. Cyryl - Sro 03 Paź, 2012 *** Nuta - Pią 05 Paź, 2012 Dobra Wróşko, zwrĂłciłaś mojÄ uwagę na to, Ĺźe ludzie określajÄ się często faktycznie przez coś lub kogoś. Sama tak robiłam, określałam siebie przez rolę matki i pracownika. Na szczęście to juĹź minęło. Ale gdy o tym napisałaś, zaczęłam się zastanawiać i wyszło mi, Ĺźe w moim środowisku kobiety często określajÄ się przez rolę matki i Ĺźony, a gdy to się kończy, zostajÄ bezbronne z zachwianym poczuciem wartości. W kaĹźdej dziedzinie Ĺźycia jest się kimś, bo niepowtarzalnym i wyjÄ tkowym. W ogĂłle jest się zawsze jakimś, no i od nas zaleĹźy, co z tÄ jakościÄ robimy. Mijka - Pią 05 Paź, 2012 Nuta napisał/a: W kaĹźdej dziedzinie Ĺźycia jest się kimś, bo niepowtarzalnym i wyjÄ tkowym. W ogĂłle jest się zawsze jakimś, no i od nas zaleĹźy, co z tÄ jakościÄ robimy. Nuta, brawo, bardzo ładnie to ujęłaś. Ja bym jeszcze dodała, Ĺźe z wiekiem człowiek szlachetnieje. Ja bardzo dostrzegam i doceniam "barwy" wieku dojrzałego AgaW - Sob 06 Paź, 2012 Nuta napisał/a: W kaĹźdej dziedzinie Ĺźycia jest się kimś, bo niepowtarzalnym i wyjÄ tkowym. W ogĂłle jest się zawsze jakimś, no i od nas zaleĹźy, co z tÄ jakościÄ robimy Podpisuję się! Świetnie to ujęłaś Dobra_Wrozka - Sro 10 Paź, 2012 Nuta napisał/a: ludzie określajÄ się często faktycznie przez coś lub kogoś. Sama tak robiłam, określałam siebie przez rolę matki i pracownika. Na szczęście to juĹź minęło. - co pomoglo Tobie, ze "na szczescie to minelo"? Nuta napisał/a: w moim środowisku kobiety często określajÄ się przez rolę matki i Ĺźony, a gdy to się kończy, zostajÄ bezbronne z zachwianym poczuciem wartości. - kobiety czesto wchodzac w rozne zwiazki (matki, zony, kochanki...) podswiadomie szukaja zaspokojenia poczucia jak mowisz wartosci, ale ja bym to okreslila szerzej, jest to szukanie tozsamosci, potwierdzanie siebie w oczach innych, czy przez zlanie sie z kims bliskim. Dzieje sie tak poniewaz przed wejsciem np. w zwiazek malzenski bycie kims/jakims nie dane jest z gory, jest to kwestia dojrzalosci czy dojrzewania psychicznego. Zatraca sie granica co ja naprawde sama czuje, uwazam i mysle, czego mi brak, za to nadmierna koncentracja na tym co "musze", aby zadowolic potrzeby innych.Szukanie na zewnatrz tego co jest tylko w sobie jest frustrujace i w koncu nadchodzi kryzys, ktory moze przyniesc przebudzenie i rozpoznanie. np: Nuta napisał/a: W ogĂłle jest się zawsze jakimś, no i od nas zaleĹźy, co z tÄ jakościÄ robimy. Mijka napisał/a: Ja bardzo dostrzegam i doceniam "barwy" wieku dojrzałego - wlasnie takich glosow potrzebujemy; kobiety i mezczyzni:) pasiflora - Czw 11 Paź, 2012 Dobra_Wrozka, nigdy tak na Ĺźycie nie patrzyłam. Bardzo dobry temat poruszyłaś. Często ludziom z pasjÄ jak się odbierze to co kochajÄ , stajÄ się bezwartościowi. Wierzę Ĺźe mam bogate wnętrze. Kocham forum, fundację mnĂłstwo czasu poświęcałam temu, ale nie kończę tylko na tym. Teraz trochę praca mnie za bardzo absorbuje, ale mam teĹź Ĺźycie prywatne, wiem Ĺźe często muszę teĹź postawić po prostu siebie na pierwszym miejscu Dobra_Wrozka - Wto 16 Paź, 2012 pasiflora napisał/a: Wierzę Ĺźe mam bogate wnętrze - Passiflora, jesli wnetrze stanie sie pasja to nikt i nic nie jest w stanie odebrac tej pasji. Przy czym nie chodzi o nic nie robienie na zewnatrz, ale o bycie dobrze z soba i przez to bycie dobrze w swiecie. "Zanim ofiarujemy samych siebie, musimy stac sie soba. Nikt nie moze dac tego, czego nie posiada" Th. Merton

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group