Forum Bioderko Endoproteza - historie - Margogo margogo - Pią 08 Sty, 2010 Temat postu: Margogo Witam wszystkich . Trafiłam przypadkiem na to forum i mam nadzieję , Ĺźe spełni się moja nadzieja ,by zdobyć więcej informacji . Jestem cĂłrkÄ 81 letniej mamy czekajÄ cej na endoprotezę . Właściwie nic nie wiem o operacji , najbardziej boję się czasu po .. . W miarę wolnego czasu będę przeglÄ dać wypowiedzi forumowiczek , choć niezbyt pewnie się poruszam po forum i nie wiem , jak szukać odpowiedzi na nurtujÄ ce mnie pytania. Termin operacji wyznaczony jest na koniec stycznia . Udało nam się zbić wagę mamy z 86 na 77 kg. Jak długo przebywa się w szpitalu po operacji ? Jak przygotować mieszkanie na obecność wiekowej , niesprawnej osoby ? TysiÄ ce wÄ tpliwości...i odpowiedzialność , bo mama zaufała mi we wszystkim . Pozdrawiam. pasiflora - Pią 08 Sty, 2010 margogo, witam Cię bardzo serdecznie. Bardzo dobrze , Ĺźe trafiłaś do nas. Uzyskasz tu wszystkie potrzebne odpowiedzi. Kwestia pobytu w szpitalu po operacji to rzecz indywidualna , natomiast jek przygotować mieszkanie to tutaj poszukaj http://forumbioderko.pl/v...der=asc&start=0 i ogĂłlnie mam nadzieję Ĺźe zajrzysz do kaĹźdego tematu. Pozdrowienia dla mamy. Będziemy jÄ myślami wspierali , więc mam nadzieję Ĺźe będziesz nas informować o krokach jak i kroczkach mamy. AgaW - Pią 08 Sty, 2010 Droga Margogo - rozumiem, Ĺźe chcesz wszystko wiedzieć....odwiedĹş działy: ogĂłlny - tam znajdziesz wiele waĹźnych tematĂłw dla Was obu, kolejny dział to endoproteza - oraz koniecznie dział kÄ cik rehabilitacji - Twoja mama takĹźe będzie potrzebować rehabilitacji, bo napewno zechce być sprawnÄ osobÄ po operacji Myślę, Ĺźe znajdziesz wszystkie waĹźne informacje - w razie dodatkowych pytań - pisz - wspĂłlnie pomoĹźemy ! Fizkom - Pią 08 Sty, 2010 margogo napisał/a: TysiÄ ce wÄ tpliwości...i odpowiedzialność Margogo, chciałbym pomĂłc odpowiadajÄ c przynajmniej na część Twoich pytań ale muszę mieć trochę więcej informacji. Proszę napisz: 1. z jakich powodĂłw mama została zakwalifikowana do operacji ENDO? 2. jaka jest Jej sprawność w chwili obecnej? Jest osobÄ chodzÄ cÄ / siedzÄ cÄ / leĹźÄ cÄ ? 3. jeśli chodzi czy porusza się samodzielnie / balkonik/ laska itd.? 4. jaka jest przyczyna mamy nadwagi? proszę podaj choroby towarzyszÄ ce (cukrzyca, nadciśnienie, problemy krÄ Ĺźeniowe, problemy kardiologiczne, problemy neurologiczne, itp.) oraz ewentualne przebyte urazy. 5. jaki jest stopień akceptacji przez mamę decyzji o operacji? (chodzi mi czy mama rozumie jej konieczność ) 6. czy podjęta została decyzja dotyczÄ ca powrotu mamy ze szpitala? - chodzi mi tutaj przede wszystkim o to czy mama wraca tam, gdzie mieszka ostatnio. Pytam, poniewaĹź osobom starszym, w stresie poszpitalnym trudno jest zaadoptować się do nowych warunkĂłw mieszkaniowych. Oczywiście istnieje moĹźliwość abyś odpowiedzi na moje pytania przesłała na priv. W mojej pracy zawodowej, 12 lat przepracowałem na róşnych oddziałch geriatrycznych. Z doświadczenia wiem, Ĺźe okres pooperacyjny zarĂłwno dla osĂłb starszych jak i ich rodzin do łatwych nie naleĹźy. Wszystko zaleĹźy jednak od ogĂłlnego stanu pacjenta, jego mobilizacji i motywacji oraz zrozumienia i "zimnej krwi" ze strony Jego rodziny. Znam wiele osĂłb, ktĂłre mimo swojego wieku i przebytej operacji nadal z godnościÄ pełniÄ honory seniora rodziny, otoczeni kochajÄ cymi osobami. Margogo, Ty z kolei w tym okresie nie moĹźesz poddawać się brzemieniu odpowiedzialności. Będziesz potrzebna matce. Tu nie ma miejsca na rozpacz i załamywanie rÄ k. Rozejrzyj się na Forum. Nie jesteś sama!!!! Pozdrawiam, Fizkom AgaW - Pią 08 Sty, 2010 Właśnie tak - nie jesteś sama ! Mam tu coś dla Ciebie - w dziale endoproteza w temacie endoproteza pisała do nas osoba w podobnej do Twojej sytuacji - podaję link, Ĺźebyś mogła szybciej znaleźć : http://forumbioderko.pl/v...er=asc&start=90 . Autorem postĂłw jest Bepka - jej mama teĹź miała operację, opisywała swoje wÄ tpliwości, przemyślenia. Proszę poczytaj te posty i nasze odpowiedzi - napewno będzie Ci łatwiej zebrać siły i zaplanować wszystko. Będzie Ci łatwiej uwierzyć Ĺźe bardzo duĹźo zaleĹźy od Twojego podejścia. Jestem pewna Ĺźe ze wszystkim sobie świetnie poradzisz jako cĂłrka. margogo - Pią 08 Sty, 2010 Dziękuję za szybki odzew . Widzę , Ĺźe sporo lektury przede mnÄ , a rzeczywiście to forum jest kopalniÄ wiedzy . Chcę jak najwięcej wiedzieć , jestem wdzięczna za linki i słowa otuchy . A tymczasem odpowiem Fizkomowi na pytania, myślę , Ĺźe inni teĹź moĹźe skorzystajÄ . ad.1 Mama praktycznie nie ma juĹź stawu , po kilku latach chodzenia z bĂłlem , dała się w końcu namĂłwić na wizytę u ortopedy a on powiedział , Ĺźe juĹź nic nie pomoĹźe , tak staw jest zniszczony . Jedynie wyjście to endoproteza. ad.2 obecnie bĂłl nie pozwala na wiele ,chodzi jedynie po mieszkaniu z laskÄ , jest na środkach p/bĂłlowych i nasennych ( te ostatnie od niedawna). ad. 3 Nadwaga to wynik siedzÄ cego trybu Ĺźycia , braku ruchu . Jedyny sport to były spacery , jak jeszcze mogła wychodzić na dwĂłr. Cukrzycy nie ma , ciśnienie ustabilizowane lekami , stan po usunięciu tarczycy w 95 r.pod kontrolÄ ( bierze Eltroxin , TSH w normie ) Lekarz rodzinna orzekła , Ĺźe jak na swĂłj wiek ( 81 lat) jest w dobrej kondycji . ad.4 Do akceptacji operacji zmusił mamę bĂłl i moje usilne namowy . JednakĹźe nie do końca zdaje sobie sprawę , jak powaĹźna jest to operacja i jak długi okres rehabilitacji . Ale moĹźe lepiej , Ĺźe jest tego nieświadoma. ad. 5 kilka lat temu mama przeprowadziła się do mnie , ma swĂłj maleńki ale samodzielny pokĂłj. Postaram się sprostać wszystkim wymaganiom , by proces powrotu do zdrowia był jak najmniej uciÄ Ĺźliwy. Tyle o sytuacji obecnej , od jutra biorę się za czytanie a zachęcona przez Was będę zwracać się z wÄ tpliwościami . Zaczynam być dobrej myśli. Pozdrawiam. Fizkom - Sob 09 Sty, 2010 margogo napisał/a: ...... od jutra biorę się za czytanie a zachęcona przez Was będę zwracać się z wÄ tpliwościami . Zaczynam być dobrej myśli. Pozdrawiam. Margogo, chcę Ĺźebyś zdała sobie sprawę z tego, Ĺźe okres oczekiwania na zabieg to nie bezwolne skreślanie dat w kalendarzu. To okres mobilizacji, przygotowań oraz nauki dla mamy i dla Ciebie (co zresztÄ juz robisz). Szkoda czasu. To Im w lepszej formie mama podda się operacji tym łatwiej lekarzom będzie przeprowadzić zabieg, tym lepiej zniesie okres pooperacyjny, tym szybciej wrĂłci do zdrowia. Trzeba wykorzystać fakt, Ĺźe jak piszesz mama jest oceniana przez lekarza jako pacjent w dobrej formie. Podkreślam, to waĹźne: wszystko co napiszę poniĹźej musi zostać dopasowane do mamy moĹźliwości mentalnych i fizycznych. Po pierwsze: ŚWIADOMOŚĆ mama powinna mieć świadomość tego co nastÄ pi po operacji. Powinna wiedzieć jak będzie mogła mogła poruszać się/ jeść/ pić w łóżku, jak dbać o operowanÄ nogę (tak, tak...), jak wstawać do pozycji stojÄ cej, jak będzie chodzić przy pomocy balkonika/kul łokciowych itp, itd Jednym słowem mama potrzebuje informacji Po zabiegu będzie przestraszona (tutaj potrzebny spokĂłj rodziny), trochę splÄ tana i zdezorientowana (tutaj potrzebne zrozumienie personelu i rodziny) - lepiej aby w takim czasie korzystała z tego co jest juĹź znane a nie zupełnie nowe. ZresztÄ ta uwaga dotyczy całości Waszych przygotowań do operacji i do okresu po........ Po drugie: AKTYWIZACJA I SAMODZIELNOŚĆ Dobrze byłoby aby w miarę moĹźliwości mama nadal uczestniczyła w drobnych pracach domowych (np. wycieranie naczyń na siedzÄ co, uczestnictwo w przygotowaniu posiłkĂłw itp., itd), na tyle ile to moĹźliwe wykonać . Odradzam (!!!) wyręczania mamy w czynnościach dnia codziennego (np. toaleta poranna) - bo biedna, bo obolała, bo trzeba Jej zrekompensować zły los. Nic bardziej mylnego (zauwaĹź, Ĺźe piszę o wyręczaniu a nie o pomocy). PrzecieĹź po operacji nie będziesz mogła być przy mamie przez 24 godziny, choćby dlatego Ĺźe nie starczy Tobie (!!!) sił. Mama musi być na miarę swoich moĹźliwości nadal osobÄ samodzielnÄ - juĹź samo to poprawia samopoczucie...... Po trzecie: REHABILITACJA PRZEDOPERACYJNA JuĹź teraz naleĹźałoby rozpoczÄ Ä‡ przygotowania organizmu do podołania wytężonej pracy. Bo właśnie tak organizm mamy zareaguje po operacji na wszelkÄ , nawet najprostszÄ konieczność ruchu. Ćwiczenia oddechowe: poprawiajÄ ce ruchomość klatki piersiowej i zwiększajÄ ce pojemność ĹźyciowÄ płuc - to właśnie teraz na nie czas MasaĹź + rozsÄ dne (!!!) ćwiczenia (masaĹź nawet samodzielny jeśli inny jest niedostępny): juĹź teraz naleĹźałoby przygotować ciało (skĂłrę, powięź, mięśnie) do operacji. Prawdopodobnie mama ma przykurcze okołostawowe i zaburzone krÄ Ĺźenie w nodze, ktĂłre nie będÄ ułatwiały lekarzom zabiegu a mamie uniemoĹźliwiÄ przyjęcie właściwej, wyprostowanej postawy po jego zakończeniu. Nauka chodu o kulach: prawdę mĂłwiÄ c jestem zdziwiony, Ĺźe mama mimo bĂłlu porusza się nadal o lasce. To powinno być juĹź dawno Wam przez lekarza/ fizjoterapeutę uświadomione i zalecone. Poczytaj w dziale rehabilitacji o chodzeniu o jednej kuli - chodzenie o lasce z bolesnym biodrem to to samo, tyle Ĺźe jeszcze więcej czyni szkody. Mama juĹź teraz powinna uczyć się chodu (balkonik, kule), z ktĂłrego będzie korzystała po operacji (ja uczyłbym o dwĂłch kulach ). Nawet jeśli obecny dystans miałby być niewielki, nawet gdyby przyszłoby mamie tylko postać przy balkoniku/kulach i wyprostować plecy (to bardzo waĹźne). Pomyśl, mama do tej pory porusza się o jednej lasce a po operacji: obolała, wystraszona dostanie do ręki balkonik/ kule łokciowe. I dopiero wtedy zacznÄ się "schody". Ja byłem kiedyś w takiej sytuacji i zapewniam, Ĺźe okrzyki terapeuty: wyprostuj sie, schowaj pupę, patrz przed siebie, nie ta noga, nie ta ręka sÄ w takich sytuacjach niesłyszalne wogĂłle. Jednym słowem 3 dzień po operacji to nie najlepszy czas na naukę nowych umiejętności. To trzeba zrobić juĹź teraz........... Oczywiście, to co napisałem absolutnie nie wyczerpuje tematu przygotowania mamy do zabiegu. Jednak zakres działania, jaki nakreśliłem - to niezbędna i podstawowa forma przygotowania pacjenta do planowanej operacji ortopedycznej pod kontem sprawności ruchowej. Oczywiście, wymaga to pokierowania przez osobę fachowÄ - fizjoterapeutę i o Jego pomoc naleĹźałoby zadbać właśnie teraz. Chcę jeszcze raz podkreślić: OKRES PRZYGOTOWANIA DO PLANOWEJ OPERACJI ORTOPEDYCZNEJ NIE MOĹťE BYĆ CZASEM STRACONYM Powodzenia, Fizkom P.S. Świadome pominÄ Ĺ‚em aspekt przygotowania otoczenia do mamy potrzeb po operacji (wysokość łóżka, wysokość siedziska, wysokość sedesu, udogodnienia do czynności dnia codziennego). Te informację otrzymasz od fizjoterapeuty i przeczytasz na Forum (napisane zostało na ten temat chyba juĹź wszystko). . AgaW - Sob 09 Sty, 2010 Dziękuję Fizkomie za tÄ obszernÄ wypowiedĹş. Poruszyłeś bardzo waĹźne sprawy w przystępny i jasny sposĂłb. Myślę, Ĺźe bardzo wiele osĂłb skorzysta z Twoich wyjaśnień tak wartościowych, potrzebnych i wykorzysta je w swoich sytuacjach. Konieczność rehabilitacji przed i pooperacyjnej jest oczywista. Chcę zwrĂłcić uwagę na niesłychanie waĹźnÄ poruszonÄ kwestię psychiki osoby starszej. Opieka nad starszÄ osobÄ po operacji róşni się od opieki nad dzieckiem, osobÄ młodÄ . Chodzi mi tu o znaczenie podejścia osĂłb zdrowych, umoĹźliwienie samodzielności aby starsza osoba nie czuła się bezradnym balastem, kłopotem. Starsi ludzie sÄ bardzo wyczuleni na traktowanie ich przez członkĂłw rodziny. ChcÄ czuć się potrzebni. MuszÄ wiedzieć, Ĺźe sÄ kochani, Ĺźe kaĹźdy jest im gotowy pomĂłc. Ale trzeba pozwalać na samodzielność, na pomoc z ich strony w niektĂłrych czynnościch, ktĂłre nie będÄ szkodzić zdrowiu np. pomoc w kuchni w pozycji siedzÄ cej w późniejszym okresie pooperacyjnym. UmoĹźliwienie czynnego udziału starszej osoby w Ĺźyciu rodzinnym, nie wykluczanie jej z codziennego Ĺźycia ma bardzo istotne znaczenie dla kondycji psychicznej. Otoczona opiekÄ i poszanowaniem starsza osoba będzie chętniej ćwiczyć, bedzie mieć większÄ motywację do prĂłb samodzielności, będzie weselsza i pozytywnie nastawiona do Ĺźycia. Okres przedoperacyjny mÄ drze wykorzystany będzie procentował w czasie po operacji, ograniczy stresujÄ ce dla wszystkich członkĂłw rodziny nowe sytuacje - będÄ przecieĹź juĹź znane, nauczone przez fizjoterapeutę. Jeśli chory będzie umiał właściwie poruszać się juĹź wcześniej to cała rodzina będzie mieć bardzo ułatwione zadanie opieki, a operowana osoba będzie czuła się pewniej i bezpieczniej. I jeszcze jedna uwaga ode mnie - starsi ludzie słyszÄ c o tym, Ĺźe laskę trzeba zastÄ pić kulami, balkonikiem mogÄ takÄ zmianę odebrać jako utratę sprawności, mogÄ poczuć się niedołężni i zniechęcani do Ĺźycia. Trzeba im wszystko przystępnie wytłumaczyć, Ĺźe zastapienie laski ma pomĂłc im w utrzymaniu prawidłowej postawy, zmniejszeniu bĂłli kręgosłupa a nauka chodu będzie im potrzebna, bo po zakończonej rehabilitacji bÄ dÄ czuć się lepiej, będÄ chodzić. NaleĹźy pomĂłc zrozumieć starszej osobie, Ĺźe zadbanie o swojÄ rehabilitację ma na celu powrĂłt do większej samodzielności, lepszej jakości Ĺźycia bez bĂłlu, przedłuĹźenia sprawności fizycznej. Od rodziny i jej spokoju, mÄ drej opieki zaleĹźy bardzo wiele. Warto wyobrazić sobie siebie na miejscu starszej osoby, ktĂłrÄ czeka operacja - i pozwolić sobie wyobrazić jej odczucia, lęki. Pozwolić sobie na wnioski-wtedy reszta będzie prostsza Fizkom - Sob 09 Sty, 2010 AgaW. Prawdę mĂłwiÄ c, w skrytości ducha liczyłem na Ciebie. Nie zawiodłem się. Dzięki, Ĺźe uzupełniłaś mojÄ wypowiedĹş. Tak, to co napisałaś jest na rĂłwni waĹźne z rehabilitacjÄ ruchowÄ a nawet.......... Często sam zastanawiam się czy i w jakim stopniu lekarz/pielęgniarka/fizjoterapeuta jest w stanie pomĂłc osobie, ktĂłra czuje się niepotrzebna, nierozumiana, niedołężna i niekochana....... Pozdrawiam, Fizkom AgaW - Sob 09 Sty, 2010 Fizkom napisał/a: Często sam zastanawiam się czy i w jakim stopniu lekarz/pielęgniarka/fizjoterapeuta jest w stanie pomĂłc osobie, ktĂłra czuje się niepotrzebna, nierozumiana, niedołężna i niekochana....... Nie znasz odpowiedzi? Myślę, Ĺźe napewno znasz ... Napewno w swojej pracy na oddziale geriatrycznym miałeś okazję przkonać sie, jak bardzo terapeuta moĹźe motywować, zachęcać do ćwiczeń. Ja myślę, Ĺźe pomoc lekarza/terapeuty moĹźe być ogromna. Róşni ludzie reagujÄ w róşny sposĂłb na prĂłby tłumaczenia, pomocy. Czasem jest tak , Ĺźe ktoś nie uwierzy nikomu z rodziny,przyjaciół, nie pozwoli sobie pomĂłc dopĂłki lekarz/terapeuta nie pomoĹźe uświadomić choremu jakiś spraw. Ludzie pomagajÄ cy wrĂłcić do zdrowia właśnie lekarze/terapeuci często wywierajÄ ogromny wpływ na psychikę osoby chorej. Jeśli będÄ kierować się sercem i pamiętać Ĺźe człowiek to indywidualna całość ciała i ducha to mogÄ zdziałać niewierygodne rzeczy ! Podatność na sugestię swoich słów u danej osoby dobry terapeuta wyczuje instynktownie. Wiele osĂłb potrzebuje choć kilku zdań wsparcia, pochwały i wtedy dostajÄ "skrzydeł" , zaczynajÄ wierzyć w siebie a wiara gĂłry przenosi. Moim zdaniem to jest tak, Ĺźe im bardziej pacjent potrzebuje wsparcia tym większy wpływ moĹźe wywierać lekarz/terapeuta. PoĹ‚Ä czenie postępowania rehabilitacyjnego z umiejętym podejściem do psychiki chorego daje świetne efekty. Psychika jest waĹźna, ale w czasie leczenia, rehabilitacji nawet najtwardsze psychicznie osoby majÄ chwile zwÄ tpienia, zniechęcienia, wÄ tpliwości. Bez pomocy lekarza i fizjoterapeuty nawet osoby z silnym charakterem same nie wrĂłcÄ do zdrowia - i często takie osoby wiedzÄ o tym i takĹźe potrzebujÄ wsparcia. Dlatego uwaĹźam, Ĺźe wpływ lekarze/terapeuty jest większy niĹź wielu osobom moĹźe się wydawać. Jest zaleĹźny od charakteru pacjenta, etapu leczenia w jakim się znajduje, jego sytuacji prywatnej, doświadczeń ( chodzi mi o to czy pacjent ma na kogo liczyć, czy jest nieufny wobec ludzi ) Wpływ ten moĹźe się zmieniać w róşny sposĂłb w trakcie współpracy. Dobrze jest gdy rodzina pacjenta ma kontakt z terapeutÄ - wtedy wspĂłlnie mogÄ omĂłwić stan chorego, zwrĂłcić uwagę na istotne sprawy, wzajemnie się uzupełniać. NajwaĹźniejsza jest chęć pomocy choremu, wczucie się w jego stan i pokierowanie nim tak, aby szybko wrĂłcił do zdrowia wykorzystujÄ c swoje moĹźliwości. ObserwujÄ c chorego w czasie spotkań właśnie terapeuta, rzadziej lekarz moĹźe być pierwszÄ osoba, ktĂłra zauwaĹźy stan psychiczny pacjenta. Chory przy bliskich moĹźe udawać, przy terapeucie zwykle tego nie robi, nie czuje się zagroĹźony bo przecieĹź przychodzi po pomoc ! Właśnie obserwujÄ c pacjenta, jego zmiany w zachowaniu, myśleniu terapeuta moĹźe tak pokierować psychikÄ chorego, Ĺźe będzie on osiÄ gał dzięki swojej pracy bardzo dobre efekty w rehabilitacji, a w przypadku lekarza - chory zechce podjÄ Ä‡ waĹźne decyzje dotyczÄ ce swojego leczenia. Takie kilka szczerych zdań, słowa otuchy mogÄ być dla chorego na wagę złota ( szczegĂłlnie dla chorych wyczerpanych psychicznie ). PrzecieĹź "nawet świnia potrafi wspiÄ Ä‡ się na drzewo, kiedy jest chwalona" - trochę moĹźe nieładnie to brzmi ,ale jest bardzo prawdziwe. margogo - Nie 10 Sty, 2010 JakĹźe się cieszę , Ĺźe trafiłam na to forum Pilnie odrabiam pracę domowÄ . Rozmawiałam juĹź z mamÄ o kulach . Oczywiście Jej poglÄ d był taki , jak napisała AgaW - kule to wyraĹźenie zgody na niedołężność . Ale ja juĹź byłam uzbrojona w Wasze argumenty i co ? Jutro jadę po kule i zaczyna się nauka posługiwania nimi . Nie wiem , gdzie mogłabym znaleźć opis prostych ćwiczeń oddechowych , o ktĂłrych wspominał Fizkom . DopĂłki nie skontaktuję się z fizjoterapeutÄ chciałabym jak najszybciej wcielić w czyn sugestie Fizkoma . Fizkomie , moĹźe jakaś podpowiedĹş ? Teraz przekopuję forum , jestem zszokowana jak wielu młodych ludzi cierpi i jak wielkiej pomocy udzielacie Wy , Bioderkusy Gigantusy i Popularusy . Jestem Mikrus Fizkom - Nie 10 Sty, 2010 margogo napisał/a: Jutro jadę po kule i zaczyna się nauka posługiwania nimi . Nie wiem , gdzie mogłabym znaleźć opis prostych ćwiczeń oddechowych , o ktĂłrych wspominał Fizkom . Margogo. Ćwiczeń oddechowych jest bardzo wiele i często wymagajÄ fachowego poprowadzenia i kontroli. PoniĹźej przesyłam link do cwiczeń oddechowych - tych najprostszych. WaĹźne jest jedno, aby wykonywać je w róşnych pozycjach: leĹźÄ cej na plecach i na bokach, pozycji siedzÄ cej i jesli to mozliwe (tzn. mozliwa korekcja pozycji) rĂłwnieĹź w stojÄ cej (zauwaĹź, Ĺźe nie piszę czy mama potrafi stać tylko zastanawiam się nad tym, czy mama potrafi prawidłowo stać; jeśli mama stoi krzywo to jakaś część klatki piersiowej będzie pracowała nieprawidłowo - to tak w bardzo duĹźym skrĂłcie- i wtedy jakaś część pnia oskrzelowego będzie gorzej wentylowana) http://old.imp.lodz.pl/em...woddech_em.html Odnośnie chodzenia o kulach to jestem raczej zwolennikiem aby nauka tego odbywała się pod okiem fizjoterapeuty. Szkoda byłoby aby mamy zgoda na chodzenie o dwĂłch kulach szybko została wycofana bo forma nauki tego będzie nieodpowiednia. Jednak ogĂłlnÄ zasadę mogę podać ale najpierw muszę wiedzieć, ktĂłra noga (lewa/prawa) szykowana jest do operacji. Fizkom AgaW - Nie 10 Sty, 2010 Margogo - to wspaniale, Ĺźe tak dzielnie sobie radzisz, Ĺźe szukasz rozwiÄ zań, Ĺźe nie poddajesz się. Taka cĂłrka to prawdziwy skarb BÄ dĹş silna i nie poddawaj się - Twoja postawa jest kluczowa w postrzeganiu choroby przez mamę. Jeśli Ty do tego podejdziesz spokojnie i mÄ drze tłumaczÄ c Ĺźe choroba to część Ĺźycia, ktĂłrÄ trzeba przetrwać Ĺźeby było potem lepiej to mama Twoje słowa przyjmie i nie będzie traktować operacji jak tragedii po ktĂłrej juĹź jej nic nie czeka. Jesteś bardzo otwartÄ na wiedzę osobÄ , juĹź starasz się wykorzystać to co dowiedziałaś się z Forum - cieszę się z tego ogromnie czytajÄ c TwĂłj post - bo to pierwszy krok do Waszego współnego sukcesu. Mam jeszcze jednÄ sugestię - wiele osĂłb będzie zdziwionych rehabilitacjÄ prze i po operacji, zdziwiona chodem na 2 kulach. MogÄ komentować, opowiadać róşne historie innych osĂłb-nie słuchaj takich komentujÄ cych osĂłb i odsuń je od mamy. Obydwu Wam potrzeby jest spokĂłj i skupienie się na tym co Was czeka a takie "dobre rady" sÄ siadek i komntarze będÄ niepotrzebnie wprowadzać zamieszanie w Wasze Ĺźycie i rozpraszać uwagę. Nie daj się i chroń mamę przed takimi osobami ! Wszystko będzie dobrze gdy to dobrze zaplanujesz - wierzę Ĺźe Ci się uda. PozdrĂłw mamę od Forum Bioderko Libra - Nie 10 Sty, 2010 Nie wiem.....nie jestem ekspertem, ale z ćwiczeń oddechowych moĹźe byc chyba rĂłwniez zwyczajne dmuchanie przez słomkę w butelkę z wodÄ ......Fizkom, moĹźe być? margogo - Nie 10 Sty, 2010 Studiuję te ćwiczenia oddechowe .Dzięki ! To jest prawa noga. Fizkom - Nie 10 Sty, 2010 Libra napisał/a: zwyczajne dmuchanie przez słomkę w butelkę z wodÄ Libra. Idea tego ćwiczenia jest bardzo dobra. Jego celem jest wykonanie wydechu przyzwiekszonym oporze jaki daje słup wody w rurce. W zwiÄ zku z tym sugerowałbym aby rurka była co najmniej długości 3 słomek i nie za cienka bo wtedy robi się z tego ćwiczenie dla kulturysty. Dobrze jest liczyć czas, przez jaki trwa wydech i stopniowo, w miarę moĹźliwości go zwiększać. Podobne cwiczenie wysłałem w linku tyle, Ĺźe trzeba zdmuchnÄ Ä‡ płomień świecy z róşnych odległości...... Podkreślam jednak, Ĺźe właściwy dobĂłr ćwiczeń oddechowych z uwzględnieniem wdechowego/wydechowego ustawienia kl. piersiowej, toru oddechowego: piersiowego/przeponowego/mieszanego oraz wygaszenie nadaktywności pomocniczych mięśni oddechowych jest moĹźliwe przez fizjoterapeutę. Wierzcie mi, nawet z pozoru proste ćwiczenia, moĹźna wykonać Ĺşle lub niepotrzebnie. I wtedy szkoda na nie czasu....... Fizkom Fizkom - Nie 10 Sty, 2010 margogo napisał/a: To jest prawa noga. wzorzec chodu z dwiema kulami, dwu-taktowy z symetrycznÄ pracÄ kończyn gĂłrnych juz podawałem wcześniej ale napiszę raz jeszcze (bolÄ ca jest noga prawa): Pozycja wyjściowa: nogi w lekkim rozkroku, obie kule 10 cm w przĂłd i 20 cm w bok w stosunku do stopy (to tylko orientacyjne odległości). Trzeba dobrze dobrać długość kul (to zrobi terapeuta). I takt - lewa noga wykonuje krok II takt - prawa noga wraz z obiema kulami wykonuje krok Zwracać naleĹźy uwagę na: prawidłowÄ -wyprostowanÄ postawę, prawidłowe ustawienie miednicy, rĂłwny prędkość chodu i częstość krokĂłw oraz długość kroku. Oczywiście część tych elementĂłw nie będzie moĹźliwa do osiÄ gnięcia (bĂłl, ograniczenie ruchu w stawie, złe nawyki) ale być moĹźe moĹźliwa będzie choć częściowa korekcja w stosunku do chodu o lasce. Oczywiście to co powyĹźej napisałem to tylko zasygnalizowanie problemĂłw, z ktĂłrymi zmierzy się mama wraz ze swoim terapeutÄ . Powodzenia, Fizkom becia - Sro 13 Sty, 2010 Witam wszystkich, ze mnÄ w szpitalu leĹźała 80 letnia pani w 4 dobę (po operacji wstawienia protezy) juĹź chodziła. Przeszła wiele, przy upadku złamała szyjkę kości udowej. Nidy nie zapomnę tej Pani, to wspaniała kobieta, pocieszała wszystkie pacjentki a tym płaczÄ cym nad sobÄ dawała siebie za przykład. Nigdy nie uskarĹźała się na bĂłl, dzielnie wykonywała polecenia lekarza i fizykoterapeuty. Pozdrawiam zozo - Sro 13 Sty, 2010 Teściowa koleĹźanki – w podobnym wieku na skutek upadku złamała szyjkę głowy kości udowej. W dosyć szybkim czasie po wszczepieniu endo zaczęła samodzielnie chodzić – ku zdziwieniu rodziny. Istotne jest rĂłwnieĹź to, Ĺźe osobom w tym wieku wszczepiane sÄ implanty cementowe, co rĂłwnieĹź ma istotny wpływ na szybkÄ moĹźliwość powrotu do chodzenia. margogo - Czw 14 Sty, 2010 Mama juĹź zaczęła posługiwać się kulami , pomalutku , ostroĹźnie , zastanawiajÄ c się nad kaĹźdym krokiem . Idzie jej coraz lepiej , stara się . Kilka razy dziennie spaceruje po mieszkaniu . Trochę narzeka na kręgosłup .Gdy podpierała się laskÄ , miała innÄ postawę . Teraz uczulam JÄ by pamiętała o prostowaniu się . A najbardziej podobajÄ Jej się ćwiczenia izometryczne , była zachwycona ,Ĺźe moĹźe bez bĂłlu wzmocnić mięśnie nogi. Z ćwiczeniami oddechowymi jest gorzej , ale nie poddaję się . Kupiłam Ecomer na zwiększenie odporności organizmu a do operacji juĹź tylko 2tyg. kinga - Czw 14 Sty, 2010 margogo napisał/a: A najbardziej podobajÄ Jej się ćwiczenia izometryczne , była zachwycona ,Ĺźe moĹźe bez bĂłlu wzmocnić mięśnie nogi. bardzo fajnie, Ĺźe idzie Wam coraz lepiej i szykujecie się na jakĹźe bliski juĹź zabieg po operacji chodzenie o kulach, juĹź Twoja Mama będzie miała opanowane hmmm moĹźe nawet w szpitalu w pierwszych dniach rehabilitacji dadzÄ Jej balkonik u mnie właśnie starsze osĂłb śmigały w ten sposĂłb i były w lepszym stanie niĹź ja serio pozdrawiam bardzo serdecznie Lenka4 - Pią 15 Sty, 2010 Tutaj jest link do broszury Mam sztuczny staw biodrowy http://www.ptoitr.org.pl/files/staw_biodrowy.pdf MoĹźesz wydrukować i dać mamie do poczytania w wolnej chwili. Jeśli zdecydujecie z MamÄ , Ĺźe potrzebny będzie balkonik (kroczÄ cy, broń boĹźe na kółkach), to wiedz, Ĺźe NFZ refunduje 70% kosztĂłw zakupu. Najpierw jednak lekarz musi go przepisać. Za wcześniej zakupiony nie dostaniesz zwrotu. Bardzo pomocny jest taki klin trzymany pomiędzy kolanami - przydaje się ppodczas leĹźenia w łóżku i wstawania/kładzenia się. Ojciec mojego sÄ siada ma endoprotezy obu stawĂłw biodrowych i biega z wnuczkiem po boisku za piłkÄ . Wcześniej z trudem wstawał z krzesła. Wszystko na pewno się powiedzie i Mama z pewnościÄ nabierze chęci do nowych ćwiczeń i nowego Ĺźycia, gdy przekona się, Ĺźe moĹźe to wszytko robić bez bĂłlu. PozdrĂłw JÄ serdecznie. margogo - Sro 27 Sty, 2010 Hej , odzywam się . Mama jest juĹź w szpitalu , przyjęcie odbyło się w miarę sprawnie . Trochę było problemĂłw z dotarciem na izbę przyjęć , ale później personel bardzo pomagał. Był wywiad o stanie zdrowia , zlecono badania i do łóżeczka. Dziękujemy obie za pozdrowienia i słowa otuchy. Jutro jeszcze luz , planowana operacja w piÄ tek . Trzymajcie kciuki . AgaW - Sro 27 Sty, 2010 Będę trzymać kciuki bardzo mocno! Napewno wszystko będzie dobrze, a mama szybko odzyska siły! mamcia - Sro 27 Sty, 2010 To ja Siasia cĂłrcia mamci.....Trzymam kciuki i powodzenia zozo - Czw 28 Sty, 2010 Trzymamy kciuki . margogo - Pią 29 Sty, 2010 Hura , operacja się udała , jest nowe bioderko , chociaĹź lekarz oznajmił , Ĺźe tak zniszczonego stawu dawno nie widział . Mama miała znieczulenie dolędĹşwiowe , była więc świadoma , co się dzieje. Jak mi sama opowiadała , czuła się jak w stolarni : słyszała walenie młotkiem , pracę wiertła , a zupełnie nic nie bolało. Na sali pooperacyjnej , jak znieczulenie przestawało działać dostała leki p/bĂłlowe . LeĹźy płasko , na plecach z drenem i cewnikiem . Najbardziej dokucza jej suchość w ustach a nie pozwalajÄ pić . ZwilĹźałam usta wacikiem nasÄ czonym wodÄ , masowałam kark i nawet sobie Ĺźartowałyśmy. Jest ok. Jutro lecę znĂłw do szpitala mamcia - Pią 29 Sty, 2010 SUPER Pozdrowionka i uściski dla Twojej mamy a i buziak od mojej cĂłrci dla Twojej mamci barbĂłrka - Pią 29 Sty, 2010 Bardzo się cieszę, trzymam kciuki, Ĺźeby wszystko było ok. Te pierwsze dni będÄ najtrudniejsze, wszyscy o tym wiemy. Musicie obie być silne. pozdrawiam was obie i wszystkich, ktĂłrzy w najbliĹźszym czasie wybierajÄ się na stół. Jowi - Pią 29 Sty, 2010 Dbaj o mamę, niech szybko wraca do zdrowia Bonia - Pią 29 Sty, 2010 To wspaniałe wieści pozdrowienia dla mamy AgaW - Pią 29 Sty, 2010 Margogo - cieszę, Ĺźe juĹź po wszystkim, Ĺźe wszystko się dobrze udało Teraz mama będzie nabierać sił, a przy Twojej trosce napewno szybko stanie na nogi. Niedługo zaczniecie ćwiczenia - będę trzymać kcuki za TwojÄ mamę i za Ciebie - jesteście obie bardzo dzielne pasiflora - Pią 29 Sty, 2010 Brawo brawo brawo Silna kobiecina skoro po tak skomplikowanej operacji miała ochotę na Ĺźarcik. Jestem pełna podziwu. No ale cóş się dziwić przy takiej cĂłrce Lenka4 - Sob 30 Sty, 2010 Będzie dobrze! a nawet jeszcze lepiej. Jesteście obie dzielne kobitki. Mijka - Sob 30 Sty, 2010 Margogo, najwaĹźniejsze to jest pozytywne nastawienie, a widać, Ĺźe optymizmu Tobie i Twojej Mamie nie brakuje - będzie dobrze margogo - Nie 31 Sty, 2010 Witam. gdzieś mi wcięło posta z opisem dwĂłch dni po operacji . PokrĂłtce powtĂłrzę ,Ĺźe jest zupełnie dobrze . Dziś była zmiana opatrunku , rana goi się . Jest zalecenie poruszać stopÄ w operowanej nodze , duĹźo pić , bo za mało moczu schodzi . Robię mamie masaĹźe stĂłp i karku , pomagam w jedzeniu , bo niewygodnie na leĹźÄ co . Trzymamy się kinga - Pon 01 Lut, 2010 margogo napisał/a: PokrĂłtce powtĂłrzę ,Ĺźe jest zupełnie dobrze . Bardzo się cieszę PozdrĂłw Mamę od nas margogo - Pon 01 Lut, 2010 Dzięki za pozdrowienia . Dziś juĹź była pionizacja . Rano pozycja siedzÄ ca a po serii masaĹźy i zmianie opatrunku stawanie na nogi przy balkoniku . Asekurowało dwĂłch przystojnych panĂłw i mama zrobiła kilka krokĂłw. Wysiłek był bardzo duĹźy ale i satysfakcja. Wyjęty dren i cewnik , załoĹźyłam mamie pampersa , bo ma takÄ przypadłość , Ĺźe co 2-3 godz. nawet w nocy musiała robić siusiu . Na basenie bardzo niewygodnie , trzeba prosić o przyniesienie , więc doszłyśmy do wniosku , Ĺźe dopĂłki nie nauczy się chodzić , jest to jakieś rozwiÄ zanie.Z sali pooperacyjnej przeprowadzka do ogĂłlnej ( trafiła się dwuosobowa ), więc będzie większy spokĂłj . JuĹź mama zaĹźyczyła sobie lampkę nocnÄ , bo lubi duĹźo czytać i rozwiÄ zywać krzyşówki. Jest ok. Pozdrawiam wszystkich. pasiflora - Pon 01 Lut, 2010 Skoro taki problem z moczem to nielepiej było zostawić cewnik niĹź zakładać pampers. margogo - Sro 03 Lut, 2010 4 doba po operacji -kryzys Rano dowiedziałam się , ze w nocy znaleziono mamę leĹźÄ cÄ na podłodze , na brzuchu , kilka krokĂłw od łóżka. Współlokatorka sali zaalarmowała pielęgniarki . Mama nic nie pamięta , twierdzi , Ĺźe jej się to śniło. Nikt nie wie , jak to mogło się stać , Ĺźe wiekowa kobieta , tuĹź po operacji , dopiero kilkanaście godz. wcześniej pionizowana , miała siłę sama zejść z łóżka ( bo na pewno nie spadła ) i osunęła się na podłogę . W dodatku nie majÄ c świadomości tego , co robi . PrzeĹźyłam kilka długich godzin przy łóżku mamy czekajÄ c na wynik rtg ( i tak rtg był planowany ) i na rozmowę z lekarzem . Dzięki Bogu okazało się , Ĺźe z endoprotezÄ i z drugim biodrem wszystko w porzÄ dku . Złe natomiast były wyniki morfologii , tym lekarz tłumaczył zaniki świadomości . Podano 2x po 300 ml krwi . Oczywiście o ponownym spacerku nie było mowy. Cały dzień mama była słabiutka , ciÄ gle zapadała w drzemkę , była niezbyt kontaktowa. 5 doba - środa Wpadłam do szpitala rano , przed pracÄ - noc upłynęła spokojnie , mama nadal słaba . Pobrali krew na morfologię . Brak apetytu. Po południu było juĹź lepiej, pomogłam przy obiedzie , porozmawiałyśmy . W międzyczasie z pomocÄ rehabilitantki było siadanie i chwila stania przy balkoniku , bez forsowania. Martwię się . pasiflora - Sro 03 Lut, 2010 No to mama nieświadomie narozrabiała. DuĹźo krwi dostała dlatego taka słaba teraz jest. Czy doczytałaś na naszym forum, Ĺźe buraki a dokładniej z nich soki poprawiajÄ morfologię. Nawet mamy przepis na sok z burakĂłw autorstwa Reni. Sprawdzony przez dziewczyny Pilnuj mamy i złóż jej od nas szybkiego powrotu do zdrowia. kinga - Sro 03 Lut, 2010 Margogo Ja jeszcze po tygodniu od operacji ciÄ gnęłam krew a i tak wyszłam z hemoglobinÄ 10 W piÄ tej, czy szĂłstej dobie gorÄ czka mnie dopiero opuściła MoĹźe pielęgniarki powinny załoĹźyć takÄ drabinkę, blokadę na bok łóżka, by się noce incydenty nie powtĂłrzyły? Pozdrawiam cieplutko i wierzę, Ĺźe na dniach wszystko się unormuje Grazyna1950 - Czw 04 Lut, 2010 Po operacji rĂłznie bywa. Ja gorÄ czkowałam przez kilka dni. Po pierwszej endo dali mi 2 jednostki krwi, a po drugiej nie i słabiutkÄ z hemoglobinÄ niewiele ponad 9 wypisali do domu. Miejmy nadzieję, Ĺźe Twoja Mama szybko dojdzie do siebie. Pozdrawiam margogo - Nie 07 Lut, 2010 Moi mili , wszystko idzie ku dobremu . Barierka przy łóżku skutecznie zniechęca mamę od nocnych spacerĂłw . A tak serio to spacerki sÄ , ale dzienne , przy balkoniku . Pomaleńku , bo sił jeszcze brakuje .Co za radość , Ĺźe moĹźna na siedzÄ co zjeść obiad , rozprostować kręgosłup na spacerze . Dziś było testowanie nakładki na sedes , jakiĹź komfort w porĂłwnaniu z basenem Dobrze , Ĺźe mieszkam blisko szpitala i mogę przychodzić dwa a czasem trzy razy w ciÄ gu dnia. WychodzÄ c dziś wieczorem z sali powiedziałam - Pa, pa i bÄ dĹş grzeczna . Usłyszałam udajÄ cy dziecinny głosik : - Dobrze , mamusiu pasiflora - Nie 07 Lut, 2010 margogo, aĹź miło jest przeczytać jak osĂłbki nie młode tak wspaniale sobie radzÄ A pomyśl i w tym teĹź Twojej zasługi Tak, ale w końcu to dla mamusi, więc tak jakby nie ma innego wyjścia Tak po prostu trzeba. zozo - Pon 08 Lut, 2010 Całe szczęście, Ĺźe mamie się nic nie stało w czasie upadku. Pozdrowienia dla mamy i dla Ciebie – jesteście obydwie dzielne. margogo - Czw 11 Lut, 2010 Mama jest od wtorku w domu . Byłam zaskoczona tak szybkim terminem , słaba hemoglobina i poruszanie się tylko z balkonikiem . Ĺťadnej nauki chodzenia z kulami . W przeddzień prĂłbowałam rozmawiać z lekarzem o rehabilitacji w domu i usłyszałam lekko ironiczne - a cóş pani chce rehabilitować ? Nie umniejszajÄ c zasług lekarza- operatora jestem zdegustowana tym , co działo się później. Z forum dowiedziałam się , Ĺźe moĹźe być inaczej . Jedyny plus za karetkę z transportem do domu , bo mama nie wsiadłaby do małego osobowego auta. Myślałam , Ĺźe w dniu wypisu jeszcze uda mi się porozmawiać z lekarzem , Ĺźaden nie był uchwytny , karta informacyjna i recepta na Clexane leĹźały na stoliku . Wtedy dowiedziałam się , Ĺźe mam robić mamie te zastrzyki w brzuch. Wcześniej wyczytałam , Ĺźe to nie takie straszne i faktycznie , trochę stresu i pooszło. W domu mama z trudem porusza się z pomocÄ balkonika , jest słabiutka. Mieszkanie przygotowałam wg wskazań tzn wersalka na cegłach , podwyĹźszone krzesło , nakładka na sedes. Jestem w trakcie rozmĂłw , zabiegam o rehabilitację w domu . Pozdrawiam wszystkich AgaW - Czw 11 Lut, 2010 Margogo - super, Ĺźe tak dbasz o mamę. Dasz radę - to jeszcze świeĹźa sprawa - najwaĹźniejsze teraz to Twoja troska - mÄ dre decyzje dotyczÄ ce pomocy i rehabilitacji zdziałajÄ cuda! kinga - Pią 12 Lut, 2010 Margogo bardzo się cieszę, Ĺźe juĹź jesteście razem w domku pozdrawiam cieplutko margogo - Pią 19 Lut, 2010 Dziś mija trzeci tydz. od operacji . Znalazłam rehabilitantkę , poleconÄ jako specjalistkę od endo. Przyjechała do domu , wypytała się dokładnie o historię choroby , operację, długo studiowała wyglÄ d nogi , obserwowała , jak mama chodzi . wytłumaczyła , Ĺźe bĂłl kolana nogi operowanej, na ktĂłry się mama skarĹźyła , najprawdopodobniej spowodowany jest poraĹźeniem nerwu w czasie operacji. Pierwsze zalecenia to delikatne i proste ćwiczenia stopami na leĹźÄ co i siedzÄ co , by pozbyć się obrzękĂłw i usprawnić przepływ krwi .ZwrĂłciła uwagę , Ĺźe nieprawidłowo układana jest noga w czasie leĹźenia na boku ,wytłumaczyła , dlaczego i jak waĹźna jest prawidłowa pozycja. Później przyjdzie czas na odbudowanie mięśnia po wewn. stronie uda , ktĂłry uległ zanikowi , gdy oszczędzało się nogę . Nie wszystko zapamiętałam , ale następna wizyta jutro . Mamie pani bardzo przypadła do gustu , konieczność ćwiczeń juĹź mniej , ale ciÄ gle jej przypominam i kontroluję ułoĹźenie nogi . No i robię te nieszczęsne zastrzyki w brzuch . Przed nami jeden cel - samodzielne spacery na wiosnę . OdwiedzajÄ cej nas rodzince bardzo spodobał się sedes o podwyĹźszonym standardzie a pięcioletni prawnuczek z chęciÄ zasiadał na tym tronie Pozdrawiamy całe forum i jeszcze raz dziękujemy za słowa otuchy w trudnych dla nas chwilach. Starsze panie i panowie , nie bĂłjcie się podjÄ Ä‡ decyzji o operacji , uwolnicie się od bĂłlu , poprawicie komfort Ĺźycia . Ĺťycie bez bĂłlu moĹźna zaczÄ Ä‡ i po 80 -tce , łatwo nie jest , jeszcze sporo przed nami , ale warto . AgaW - Pią 19 Lut, 2010 Super, Ĺźe obie jesteście zadowolone! Dzielne z Was kobiety ! To bardzo dobrze, Ĺźe terapeutka podoba się mamie-sprawdĹşcie jeszcze, czy bĂłl kolana przy chodzeniu to nie efekt nadwyprostu kolana (wiele osĂłb tak ma). Pozdrawiam Was obie gorÄ co i bardzo, bardzo się cieszę, Ĺźe tak świetnie sobie obie radzicie! kinga - Pią 19 Lut, 2010 margogo napisał/a: Przed nami jeden cel - samodzielne spacery na wiosnę Wierzę w 100%, Ĺźe na wiosnę będziecie sobie razem spacerować margogo napisał/a: Starsze panie i panowie , nie bĂłjcie się podjÄ Ä‡ decyzji o operacji , uwolnicie się od bĂłlu , poprawicie komfort Ĺźycia . Ĺťycie bez bĂłlu moĹźna zaczÄ Ä‡ i po 80 -tce , łatwo nie jest , jeszcze sporo przed nami , ale warto . Pozdrawiam Was bardzo bardzo serdecznie i trzymam mocno kciuki Bonia - Sob 20 Lut, 2010 Całe forum chyba trzyma za was kciuki margogo - Nie 21 Mar, 2010 Witam po długiej przerwie , wypełnionej intensywnÄ pracÄ . Pani rehabilitantka przychodzi nadal 1x tyg . Pracuje nad zastarzałymi zmianami w nodze , zlikwidowała zrosty przy bliĹşnie pooperacyjnej . Nie były to bezbolesne zajęcia , często mama miała łzy w oczach ale wszystko dzielnie znosiła. Sumiennie teĹź odrabiała pracę domowÄ zadanÄ przez paniÄ Anię. Dzięki tym ćwiczeniom szybko pozbyła się obrzękĂłw i teraz wzmacnia mięśnie . Na ostatnich zajęciach zaczęła chodzić o kulach , a raczej przypomniała sobie , bo chodzenie ćwiczyłyśmy przed operacjÄ . Pani Ania była b. zdziwiona , jak sprawnie mama śmiga po przedpokoju . Pochwaliła nas rĂłwnieĹź za ćwiczenia izometryczne . ( podziękowania raz jeszcze dla Fizkoma ) KorzystajÄ c ze słonecznej pogody mama zaczęła spacerować po balkonie ( na szczęście jest długi ) a za tydzień zmierzymy się ze schodami. A później cały świat przed nami Mijka - Nie 21 Mar, 2010 Powodzenia , a świat coraz piękniejszy i pewnie mama nabierze ochoty na spacery AgaW - Nie 21 Mar, 2010 Bardzo dobrze, Ĺźe tak idzicie do przodu z rehabilitacjÄ , Ĺźe ćwiczenia przed operacjÄ przyniosły dobre efekty Masz bardzo dzielnÄ mamę, i niedługo juĹź razem będziecie spacerować basia19 - Nie 21 Mar, 2010 Powodzenia, przyszła wiosna i wszystko będzie dobrze. Lenka4 - Nie 21 Mar, 2010 Powiedz Mamie, Ĺźe jest w tej chwili najdzielniejszÄ forumowiczkÄ - Nasza Wielka Nieobecna Jak dobrze jest czytać, Ĺźe się nie poddaje i wytrwale dÄ Ĺźy do sprawności. Uściski. Fizkom - Nie 21 Mar, 2010 margogo napisał/a: Na ostatnich zajęciach zaczęła chodzić o kulach , a raczej przypomniała sobie , bo chodzenie ćwiczyłyśmy przed operacjÄ . Pani Ania była b. zdziwiona , jak sprawnie mama śmiga po przedpokoju Pozdrowienia i ukłony dla Mamy Fizkom danka - Nie 21 Mar, 2010 Fizkom, No,normalnie humor mi się od razu poprawia,jak widzę te podskakujÄ ce okularki PoĹ‚Ä czenie cennej wiedzy z poczuciem humoru,to rzadkość! Magdalena - Nie 21 Mar, 2010 Fizkom fantastyczne gogle;p;p Grazyna1950 - Nie 21 Mar, 2010 PozdrĂłw Mamę. Jestem pełna wiary, Ĺźe szybko dojdzie do pełnej sprawności. Marek Roman - Wto 23 Mar, 2010 Temat postu: Pozdrowienia...... Ode mnie rĂłwnieĹź pozdrowienia dla Twojej Mamy. I ukłony za samozaparcie w ćwiceniach. Moja Mama mimo wieku teĹź sporo ćwiczy. Nie wolno się poddawać, a ponadto ćwiczenia wspaniale wypelniajÄ czas... I nie jest on stracony.... margogo - Wto 13 Kwi, 2010 Dziękujemy za wszystkie pozdrowienia . W ubiegĹ‚Ä sobotę była nauka schodzenia i wchodzenia po schodach z pomocÄ 2 kul , oraz 1 i poręczy . A dziś ..... prawdziwy wiosenny spacer , ten wymarzony od dawna , dookoła bloku z przerwÄ na ławeczce . Trochę za niskie sÄ te ławeczki na osiedlu , powinnam nosić za mamÄ poduszkę A z ćwiczeniami to jest tak . Jak juĹź jest lepiej to nie ma motywacji . Proszę , przypominam , tłumaczę , stoję jak ten cerber i egzekwuję . Ale po co ćwiczyć , wysilać się , jak moĹźna poczytać ksiÄ Ĺźkę , obejrzeć 4387 odcinek serialu czy nawet podrzemać . A dziś chyba serio mama postanowiła z powrotem przytyć , bo spĂłdnice spadajÄ bez rozpinania . Niedoczekanie . Tyle walczyłam o te 8 kg przed operacjÄ , później jeszcze w okresie pooperacyjnym samorzutnie 3 kg , razem 11 kg. LĹźej chodzić , nie sÄ obciÄ Ĺźone tak bardzo i biodra i kolana , a tu słyszę teksty , Ĺźe do spĂłdnic trzeba przytyć a nie zwężać je . . Pozdrawiamy wiosennie . kinga - Sro 14 Kwi, 2010 Witajcie margogo napisał/a: bo spĂłdnice spadajÄ bez rozpinania . hihihi takiego argumentu do przytycia, to jeszcze nie słyszałam Gratulacje dla Mamy za te 11 kg Dasz radę umotywować Mamę do wszystkiego, wierzę w to bardzo Bardzo się cieszę, Ĺźe spacerki odbywajÄ się zgodnie z planem i załoĹźeniem przedoperacyjnym Serdecznie pozdrawiam i trzymam kciuki za dalsze postępy AgaW - Sro 14 Kwi, 2010 margogo napisał/a: Proszę , przypominam , tłumaczę , stoję jak ten cerber i egzekwuję margogo napisał/a: Tyle walczyłam o te 8 kg przed operacjÄ , później jeszcze w okresie pooperacyjnym samorzutnie 3 kg , razem 11 kg. Margogo - jesteś wspaniaĹ‚Ä , troskliwÄ cĂłrkÄ Myślę, Ĺźe dasz radę mamie wytłumaczyć, moĹźe poproś o pomoc terapeutę Ĺźeby Ci pomĂłgł zmotywować jÄ do utrwalenia efektĂłw ćwiczeń TeĹź muszę być takim "egzekutorem" jeśli chodzi o ćwiczenia cĂłrki ale jestem twarda...nie dajmy się - musimy takie być Bardzo się cieszę, Ĺźe spacerujecie, Ĺźe cieszycie się wiosna. Co do kilogramĂłw mĂłw mamie Ĺźe teraz szczupelsza wygłada zgrabniej, ładniej Ĺźe bycie szczupłym jest dobre dla serca i Ĺźe inni mĂłwiÄ c Ĺźe schudła jej zadroszczÄ , Ĺźe zdrowo, szczupło wyglÄ da To powinno pomoć bo kobiety w kaĹźdy wieku chcÄ wyglÄ dać dobrze Zwęż spodnice i juĹź - powiedz Ĺźe przytyła i teraz musi o siebie dbać jeśli inne argumety nie pomogÄ to zrĂłb takie kłamstewko dla jej zdrowia danka - Sro 14 Kwi, 2010 margogo, Ja Ciebie bardzo dobrze rozumiem,bo miałam podobny problem z mojÄ mamÄ .Musiała schudnÄ Ä‡ do operacji,wszystko poszło OK,a potem znĂłw zaczęła buszować po lodĂłwce.W końcu mi powiedziała: "Dość się we wojnę nagłodowałam!". Mnie niestety nie wystarczyło sił do tej walki,ale mam nadzieję,Ĺźe Ty się nie poddasz.Mamy to częst bardzo trudne pacjentki. margogo - Pon 17 Maj, 2010 Witam . W ubiegłym tyg . odbyła się pierwsza po szpitalu wizyta kontrolna. Lekarz b. zadowolony z ruchomości stawu i wyglÄ du blizny . JuĹź moĹźna wyrzucić wiernego towarzysza w łóżku ( klin między nogi ) Po mieszkaniu chodzić z jednÄ kulÄ i prĂłbować bez . Na spacery , na dwĂłr teĹź juĹź moĹźna z jednÄ , ale mama woli jeszcze z dwiema , mniej się męczy kręgosłup . Teraz leje deszcz , ale jak było ładnie , mama juĹź sama wychodziła na spacery po osiedlu . Nic nie boli , Ĺźycie jest piękne. pasiflora - Pon 17 Maj, 2010 margogo, jakĹźe wspaniale czytać takie posty. Mama jeszcze będzie się cieszyła słońcem i Ĺźyciem nawet z endo. Widzę i wiek nie jest przeszkodÄ aby korzystać z urokĂłw Ĺźycia. Pozdrowienia dla mamy. margogo - Pon 14 Lut, 2011 Witam po dłuuuugiej przerwie. Bioderko sprawuje się bardzo dobrze . Mama chodzi na spacery sama z , tylko z laseczkÄ . Nawet teraz , w zimie , nie straszna jej pogoda . Oczywiście ma róşne dolegliwości zwiÄ zane z wiekiem , ale nie ma juĹź tego strasznego bĂłlu , przez ktĂłry nie chciało się Ĺźyć . Wizyty kontrolnej w maju , po roku od pierwszej, nie będzie . Na poczÄ tku stycznia poszłam zapisać mamę na wizytę a pani w rejestracji zaproponowała mi termin na marzec...... 2012 roku Czy , jeĹźeli jest wszystko w porzÄ dku , moĹźna odpuścić i czekać jeszcze rok, czy stawać na głowie , by ta wizyta kontrolna się jednak odbyła ? Bo chyba do innego ortopedy niĹź nasz operator , nie ma sensu iść . JuĹź sama nie wiem . Grazyna1950 - Pon 14 Lut, 2011 margogo napisał/a: chyba do innego ortopedy niĹź nasz operator , nie ma sensu iść . JuĹź sama nie wiem . Aby się upewnić, Ĺźe wszysto jest OK według mnie moĹźna iść do innego ortopedy, a nie czekać na wizytę u operatora ponad rok. WogĂłle to dziwne - wizyta kontrolna dopiero po roku. Ja na pierwszej kontroli byłam po około 30 dniach od wstawienia endo. AgaW - Pon 14 Lut, 2011 Witaj Wspaniale, Ĺźe Twoja mama cieszy się Ĺźyciem bez bĂłlu, Ĺźe obie jesteście zadowolone z operacji TakĹźe się dziwię, Ĺźe tak długo masz czekać na kontrol. Dla pewności i spokojnego sumienia sprĂłbuj mamę zapisać gdzieś indziej, w miarę do innego dobrego lekarza. Czekać do 2012 roku zawsze moĹźesz i nie rezygnuj z tamtego terminu - za rok na kolejnÄ kontrol będziesz mieć gotowy. Ĺťyczę Wam dalszego bezbĂłlowego sprawowania się bioderka, napisz jak wypadła kontrol o ile gdzieś niedługo się dostaniesz, a mam takÄ nadzieję Ĺźe napiszesz same dobre wiadomości Pozdrawiam Was obie

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group